Hoe moet ik omgaan met weswese?

[nederlands - dutch-الهولندية]

revisie: Yassien Abo Abdillah

Kantoor voor da'wa Rabwah (Riyad)

2015 - 1436

Islam voor iedereen

كيف يحارب الوسواس

« باللغة الهولندية »

مراجعة: ياسين أبو عبد الله

الناشرالنا

2015- 1436

بسم الله الرحمن الرحيم

 Hoe moet ik omgaan met weswese?

Ik ben al een tijdje bezig met het praktiseren van mijn geloof. Mensen denken daarom ook dat ik heel religieus en standvastig ben, maar van binnen voel ik me heel ziek en zwak. Ik heb spijt voor alles en zie het leven ook niet altijd even zitten. Ik toon wel berouw, maar soms denk ik: wat voor nut heeft het om berouw te tonen voor een zonde die je telkens begaat. Het lukt mij niet om mijn gevoelens onder controle te houden. Ik wil graag van Allah houden en zoek hulp.

Deze gevoelens (dat je ‘het’ niet meer ziet zitten, en dat je je zwak voelt en geen oprechte berouw kan tonen) zijn niets anders dan weswese (influisteringen van de duivel). Weswese komt van sjeytaan (duivel). Sjeytaan probeert je met je hoofd en hart bezig te houden met onzinnige dingen, die je in je hoofd zo vergroot waardoor je uiteindelijk niet meer uit kan komen.

In de Koran vermeldt Allah: ‘en wanneer hen weswese van sjeytaan overvalt, gedenken zij Allah’ (7:201).

Een Sahaba (metgezel) kwam naar onze nobele Profeet, vrede en zegeningen zij met hem, en zei ‘Ik heb continu weswese’. Onze edele Profeet, vrede en zegeningen zij met hem, antwoordde: ‘Er is niets om je zorgen te maken; dat is je imaan zelve’. (Moeslim, Imaan 121) Dus we leren van onze edele Profeet, vrede en zegeningen zij met hem, dat weswese niet iets is om je zorgen te maken en dat je ongerustheid over weswese vanuit je imaan komt. Sjeytaan houdt zich niet bezig met lege harten. Hij weet waar hij zijn tijd en inzet moet insteken en dat is een hart met overgave aan Allah. Omdat hij je niet van je gebeden kan afhouden, probeert hij met weswese je toch nog te beïnvloeden. Daarom zegt onze edele Profeet, vrede en zegeningen zij met hem, dat je je niet ongerust moet maken en dat het je imaan zelve is.

Een gelovige die continu in weswese is moet tegen zichzelf zeggen: ‘Sjeytaan heeft op verschillende fronten nederlagen geleden, hij heeft mij, dankzij Allah niet kunnen weerhouden om te geloven, om mijn geloof te praktiseren en mijn dagelijkse gebeden te verrichten. Nu probeert hij mij dit alles te ontnemen door weswese. Insja’Allah, met de hulp van Allah zal hij me ook hiermee niet klein krijgen. Hoe groot de weswese ook is, ik zal daar geen enkel aandacht aan schenken. En mijn aanbidding tegenover Allah niet verwaarlozen! iteindelijk zal sjeytaan begrijpen dat hij mij ook niet hiermee klein kan krijgen en zal hij met lege handen zijn toekomst richting hel tegemoet gaan.’

Geleerden vergelijken weswese met een schaduw van een boom die met het maanlicht in onze kamermuur te zien is. Bij ieder briesje en een windje bewegen de takken van deze boom. Vooral kinderen die met hun rijke fantasie naar deze schaduw kijken worden op een gegeven moment doodsbang van hun eigen fantasieën. Terwijl ervaren volwassenen helemaal geen aandacht geven aan deze schaduw en hun nachtrust niet verstoren.

Plek van weswese is het hart. sjeytaan richt zijn pijlen met weswese naar het hart. Weswese is net als deze schaduwen die door sjeytaan op onze harten gericht worden. Hoe meer je aandacht geeft des te meer je in je eigen fantasiewereld in zijn macht komt. Waardoor je uiteindelijk je leven onleefbaar begint te maken door je eigen gedachten. Wat helaas momenteel bij jou het geval is. Ons lichaam reageert met koorts of pijn tegenover bacteriële aanvallen op onze lichamelijke gezondheid. Net zo reageer onze hart op dezelfde manier tegenover aanvallen van sjeytaan.

Zoals je ook zelf vermeld, is je ‘ziekte’ begonnen nadat besloten hebt om berouw te tonen en begon te praktiseren. Op hetzelfde moment heeft sjeytaan ook een besluit genomen om jou continu weswese te geven en dat doet hij al drie jaar omdat hij ziet dat het bij je werkt! Allah zal ons niet verantwoordelijk stellen van onze gedachten zolang we deze niet in de praktijk brengen. Als Allah ons hiervoor niet verantwoordelijk stelt, waarom ga jij jezelf dan voor je gedachten die in je hoofd en hart komt verantwoordelijk stellen? Nogmaals dit is niets anders dan sjeytaan die je weswese geeft.

Het is belangrijk om te weten dat dit soort gedachten niet vanuit je hart komt. Dus het zijn niet jou gedachten, anders had je hier niet zo veel moeite en problemen mee. Onze Genadevolle Allah vermeldt in de Koran: Zeg: “O mijn dienaren die buitensporig zijn tegenover zichzelf, wanhoopt niet aan de Genade van Allah, voorwaar Allah vergeeft alle zonden, waarlijk, Hij is de Vergevensgezinde, de Genadevolle”. (Koran 39:53)

Van onze geliefde Profeet, vrede en zegeningen zij met hem, leren we dat Allah in een Hadith Qudsi heeft vermeldt: “Als de zonden van mijn dienaar tot aan de hemelen reikt, zolang hij zijn hoop in Mij niet opgeeft en vergeving vraagt, zal Ik hem vergeven.” (Tirmizi) Als de Genade en Vergevensgezindheid van Allah zo groot is, waarom zouden we dan onze hoop gaan verliezen? Je zal zien dat als je oprecht en vanuit je hart berouw en spijt betoont en je richt naar Allah, zal Allah je beschermen. En vooral niet luisteren naar de influisteringen (weswese) van sjeytan, die je wanhopig probeert te maken. Allah is Groter en Genadevoller dan alle zonden.

De

www.islamhouse.com

Islam voor iedereen !