Is de Koran een gewelddadig boek

Is de Koran een gewelddadig boek

[nederlands - dutch-الهولندية]

revisie: Yassien Abo Abdillah

Kantoor voor da'wa Rabwah (Riyad)

2014 - 1436

Islam voor iedereen

هل القرآن يدعو إلى العنف؟

« باللغة الهولندية »

مراجعة: ياسين أبو عبد الله

الناشرالنا

2014- 1436

بسم الله الرحمن الرحيم

Is de Koran een gewelddadig boek en de Bijbel een boek van liefde?

 Inleiding

Er wordt wel eens gezegd dat de Bijbel een boek van liefde is die aanzet tot naastenliefde en de Koran een boek van haat die aanzet tot geweld. Is dat zo?

In voorliggend artikel citeren we uit de Bijbel die, net als de Koran, verzen bevat die op het eerste zicht problematisch zijn. Net zoals men het christendom onrecht zou aandoen door dergelijke verzen uit hun context te citeren om 'aan te tonen' dat de Bijbel een boek van haat is, doet men de islam onrecht aan wanneer men dergelijke verzen uit de Koran citeert om 'aan te tonen' dat de Koran een boek van haat zou zijn.

Dat deze citaten uit de bijbel niet betekenen wat ze op het eerste zicht lijken te betekenen, geldt evenzeer voor de koranverzen die lukraak geciteerd worden.

Dat deze citaten uit de bijbel niet betekenen wat ze op het eerste zicht lijken te betekenen, geldt evenzeer voor de koranverzen die lukraak geciteerd worden. Echter, daar waar men christenen de kans geeft deze bijbelverzen uit te leggen, geeft men muslims deze kans niet. Dit bespraken we reeds in ons artikel "moeten muslims ongelovigen doden?".

Sommigen menen een punt te kunnen maken door een hele reeks schijnbaar gewelddadige verzen uit de Koran te citeren om aan te tonen dat muslims niet in "onze cultuur" thuishoren. Onze cultuur is dan de "christelijke cultuur". Welnu, men kan even lange lijstjes opstellen van hatelijke verzen uit de Bijbel - zie vb Cruelty and Violence in the Bible. Het uit de context halen van verzen is erg gemakkelijk natuurlijk. Alleen, wat bewijst men daarmee? In het Belgisch wetboek staat dat doden niet bestraft wordt. Betekent dat dat Belgen er maar op los mogen moorden? Integendeel, de regel dat doden niet bestraft wordt is geen algemene regel, maar slaat op de uitzonderingssituatie van gewettigde zelfverdediging en dat de algemene regel is dat doden altijd bestraft wordt. Door simpelweg te citeren dat doden niet bestraft wordt besluit men dus het tegendeel van wat in werkelijkheid geldt. Deze logica is voor de Koran en de Bijbel niet anders.

Zowel de Bijbel als de Koran schetsen gelijklopende idealen van naastenliefde, rechtvaardigheid enz. Beide boeken bevatten verzen die daar op het eerste zicht mee in tegenspraak zijn, maar die net zoals "doden niet bestraft wordt" in het Belgisch wetboek, slechts handelen of uitzonderingen op algemene regels, over krijgsrecht, over gelijkenissen, over historische gebeurtenissen enz. Deze verheffen tot "de christenen geloven dat" of "de muslims geloven dat" slaat uiteraard nergens op.

 Voorbeelden uit de Bijbel

In het Oude Testament, een Heilig Boek van onder meer de joden.

"Dood nu alle jongens en alle vrouwen die gemeenschap met een man hebben gehad Alleen de jonge meisjes mogen blijven leven." (Numeri 31:17-18)

"Wanneer u de stad waartegen u gaat vechten nadert, stuur dan eerst boodschappers vooruit om de inwoners vrede aan te bieden. Als zij dat aanbod aannemen en de stadspoorten voor u openen, zullen alle inwoners uw dienaren worden en u belasting betalen. Maar als zij de vrede weigeren, moet u de stad belegeren. Als de HERE, uw God, de stad aan u heeft gegeven, dood dan iedere mannelijke inwoner; de vrouwen, kinderen, het vee en de buit mag u voor uzelf houden. Deze aanwijzingen gelden alleen voor steden in het buitenland, niet voor de steden die in het beloofde land liggen. Want in die steden mag u niemand sparen; vernietig alle leven.ﷻ‬ moet de Hethieten, Amorieten, Kanaänieten, Ferezieten, Hevieten en Jebusieten volledig vernietigen. Dit is het gebod van de HERE, uw God. Dit gebod moet voorkomen dat deze volken u verleiden tot het aanbidden van hun afgoden en het meedoen aan hun gruwelijke gebruiken. (Deuteronomium 20:10-18)

In het Nieuwe Testament, een Heilig Boek van de christenen:

"Denk niet dat Ik ben gekomen om vrede op aarde te brengen. Nee, eerder een zwaard. Ik ben gekomen om verdeeldheid te brengen tussen vader en zoon, tussen moeder en dochter, tussen schoonmoeder en schoondochter." (Matheus 10:34-35).

"Wie veel heeft, krijgt er meer bij. Wie weinig heeft, raakt ook dat beetje nog kwijt. En breng nu mijn vijanden, die in opstand zijn gekomen, hier en dood hen voor mijn ogen!" (Lukas 19:26-27)

 Bespreking

Moeten we nu besluiten dat de heilige boeken van de joden en van de christenen aanzetten tot geweld tegen en moord van aanhangers van een ander geloof?

Roept men christenen op om dergelijke verzen uit de Bijbel te schrappen willen ze in het Westen kunnen wonen? Er zijn nochtans ook christelijke terreurgroepen die zich op de Bijbel inspireren, denk maar aan de Ku Klux Klan (USA) en God's Army of het NLFT (National Liberation Front of Tripura), een Indische terreurgroep die tot één van de tien meest actieve terreurbewegingen van de wereld gerekend wordt. Zij beroepen zich op het christendom en willen naar eigen zeggen het "Koninkrijk van Christus" uitbreiden in Tipura. Betekent dat dat het christendom oproept tot terreur en geweld?

Het punt dat hier naar voor komt, is dat men door het los citeren van verzen, een totaal verkeerd beeld kan krijgen.

Wanneer men de Koran leest, is dat niet anders: het theologisch model bestaat uit een reeks kernregels waarop al de rest verankerd zit. Deze kerngedachten worden dan uitgediept en verfijnd, beperkt, enz. in andere verzen. Sommige verzen hebben alleen betrekking op zeer specifieke historische situaties, zijn daarvan een beschrijving zonder enige implicatie voor de leer, andere verzen beschrijven een uitzondering op de algemene regel die elders gevestigd werd.

Het citeren van een vers, of van reeksen verzen die iets gelijkaardig lijken te zeggen, is nietszeggend. Men moet een vers plaatsen in het totale model dat een geheel is van grondregels, verfijningen, uitzonderingen, en verfijningen daarvan. Alleen dan wordt duidelijk of men te maken heeft met een algemene regel, dan wel met een uitzondering gebonden aan plaats, tijd, en bepaalde voorwaarden.

De Islam moedigt geen geweld aan. Integendeel, islam verwerpt en veroordeelt geweld en terreur en is een model waarin rechtvaardigheid en vrede centraal staat - innerlijke vrede en vrede in de samenleving, alsook naastenliefde.

Geleerde worden in de Koran (openbaringen van God aan Mohammed) en Sunnah (leven en uitspraken van profeet Mohammed), gespecialiseerd die vele jaren van hogere opleiding vergt. Zoals het ook bij ons vele jaren hogere studies vraagt om bijvoorbeeld jurist en theoloog te worden. Het is niet omdat men een wetboek in de kast staan heeft, dat men een jurist is. Het is ook niet omdat men een Koran of een collectie Hadith (uitspraken van Mohammed) in huis heeft, dat men een islamitisch theoloog of een rechtsgeleerde is. De Koran stelt dat wanneer men iets niet weet, men het moet vragen aan diegenen die het wel weten. Muslims die zich in hun dagelijks leven willen laten leiden door de Koran en de Sunnah hebben dan ook de gewoonte een geleerde te vragen wat de islam voorschrijft in deze of gene situatie in hun dagelijks leven of over om het even welk onderwerp. Het antwoord daarop is een fatwa.

Sommige leiders van splintergroepen misbruiken het vertrouwen dat hun volgelingen in hen stellen, en spiegelen hen een Koran-interpretatie voor die tegenstrijdig is met de islam, maar die hun eigen politieke doeleinden kan dienen. Dergelijke splintergroepen rukken soms verzen uit hun context om zo hun volgelingen aan te zetten tot geweld of geweld goed te praten. Dit fenomeen is evenwel niet typisch voor de islam. Ook in andere godsdiensten en in niet-godsdienstige seculiere modellen, komen splintergroepen voor die haat prediken. Het is belangrijk zich voor ogen te blijven houden, dat dergelijke splintergroepen door het model zelf niet aanvaard worden en dus helemaal niet representatief zijn voor het model, in tegendeel, ze zijn er de tegenstelling van. Een vergelijking om dit te verduidelijken: een dief in het Westen, overtreedt de Wet. De daden van de dief halen de pers, maar zijn daden zijn niet de algemene leer van het Westen, in tegendeel, zijn daden overtreden het model van het Westen, ze zijn er tegenstrijdig aan. In de islam is dat ook zo. De islam verkondigt vrede, heeft een multicultureel maatschappijmodel en verwerpt geweld. Maar die stille vreedzame meerderheid van een miljard muslims, haalt de pers niet, net zoals de miljarden niet-stelende mensen ook het nieuws niet halen omdat ze niet stelen- het is de dief, die wel steelt die het nieuws haalt. Zo ook kunnen haatvolle uitspraken van de leider van een obscure splintergroep met een paar duizend leden wereldnieuws worden. Het is belangrijk zich voor ogen te blijven houden, dat de zulke groeperingen - net zoals de dief in het Westen - niet representatief zijn voor de islam, maar er juist haaks tegenover staan.

www.islamhouse.com

Islam voor iedereen !