Over de belangrijkheid van tawh’ied

أهمية التوحيد

بسم الله الرحمن الرحيم

Monotheïsme, het doel van de Islam!

1) Waarlijk, Allah de Verhevene schiep deze wereld en alles wat er in is om Hem alleen te aanbidden. Allah zegt (Nederlandstalige interpretatie): “En Ik (Allah) schiep de djinn [1] en de mensheid enkel om Mij (alleen) te aanbidden [2].” [Soerat adz-Dzaariyaat (51), aayah 56]

Allah de Verhevene zond boodschappers om de mensen op te roepen tot tawh’ied (of tawhied, tawheed), en de Nobele Qor-aan schenkt in bijna elk hoofdstuk aandacht aan de ‘aqiedah (geloofsleer) van tawh’ied en het legt het kwaad en de schade uit van shirk (polytheïsme, afgoderij) voor zowel het individu als de samenleving. Shirk is de reden voor vernietiging/ondergang in dit leven en de reden voor eeuwige vernietiging/ondergang in het Vuur van het Hiernamaals – de Hel.

2) Waarlijk, alle boodschappers begonnen hun oproep met tawh’ied, wat zij opgedragen werden door Allah de Verhevene om aan de mensen mede te delen. Allah zegt (Nederlandstalige interpretatie): “En Wij zonden geen enkele boodschapper vóór jou (O Moh’ammed) behalve dat Wij aan hem openbaarden: er is geen god die het recht heeft om aanbeden te worden behalve Ik (Allah), dus aanbid Mij.” [Soerat al-Anbiyaa-e (21), aayah 25]

De profeet Moh’ammed (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem) bleef in Mekkah gedurende 13 jaar terwijl hij zijn mensen opriep tot de tawh’ied van Allah, en hij riep op tot Hem alleen zonder deelgenoten aan Hem toe te kennen. Het was met betrekking tot deze kwestie dat Allah de Verhevene het volgende vers aan Zijn edele boodschapper (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem) openbaarde (Nederlandstalige interpretatie): “Zeg (O Moh’ammed): ‘Ik roep alleen mijn Heer (Allah) aan en ik ken geen één deelgenoot aan Hem toe.’” [Soerat al-Djinn (72), aayah 20]

De edele boodschapper (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem) voedde zijn metgezellen vanaf hun kindertijd met tawh’ied op en hij zei tegen de zoon van zijn oom, zijn neef ‘Abdoellaah ibn ‘Abbaas (Nederlandstalige interpretatie):“Als je vraagt, vraag dan Allah, en als je hulp zoekt, zoek dan hulp van Allah.” (Een h’asan sah’ieh’ h’adieth, overgeleverd door at-Tirmidzie)

Deze tawh’ied is in werkelijkheid de religie van de Islaam, die hierop gebouwd is. En alles anders dan dit wordt niet geaccepteerd door Allah de Verhevene, die zegt (Nederlandstalige interpretatie): “En wie een andere religie dan de Islaam wenst, het zal nooit van hem aanvaard worden en in het Hiernamaals zal hij tot de verliezers behoren.” [Soerat Aal ‘Imraan (3), aayah 85]

De Islaam is de religie van Allah de Verhevene die door alle profeten en boodschappers verkondigd is, en geen andere religie wordt door Hem geaccepteerd, want alle andere religies zijn veranderde vormen van de oorspronkelijke religie, namelijk de Islaam: overgave aan God. Dit betekent echter niet dat het oorspronkelijke “Jodendom” en het oorspronkelijke “Christendom” volledig verworpen zullen worden en dat de vroegere “joden” en “christenen” allemaal naar de Hel gaan. Jodendom, Christendom, joden en christenen, zijn slechts door mensen verzonnen namen, want hun profeten, die ook de profeten van de Islaam zijn, waren allemaal moslims (degenen die zich overgeven aan Allah) en zij verkondigden ook de Islaam. Zij riepen hun mensen op tot tawh’ied (de Eenheid van Allah) en waarschuwden hen voor shirk (afgoderij).

3.) Waarlijk, Allahs boodschapper (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem) onderwees zijn metgezellen om hun uitnodiging van de mensen te beginnen met tawh’ied. Aldus zei hij tegen Moe’aadz ibn Djabal (moge Allah tevreden zijn met hem) toen hij hem naar Jemen zond (Nederlandstalige interpretatie): “Laat dus het eerste waar je hen toe oproept de getuigenis zijn dat ‘niemand het recht heeft om aanbeden te worden behalve Allah en dat Moh’ammed de boodschapper is van Allah.’” En in een andere overlevering: “…dat zij Allah alleen aanbidden.” (Overgeleverd door al-Boekhaarie en Moeslim)

4.) Tawh’ied wordt uitgedrukt in de getuigenis (as-shahaadah) dat ‘niemand het recht heeft om aanbeden te worden behalve Allah en dat Moh’ammed de boodschapper is van Allah.’ De betekenis is dat er niemand is die waardig is en het verdient om aanbeden te worden behalve Allah, en dat er geen aanbidding is behalve waarmee de boodschapper van Allah (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem) kwam – d.w.z. zijn Soennah (weg, wettige manieren). Het is deze getuigenis die er voor zorgt dat een ongelovige de Islaam binnentreedt (mits men oprecht is in deze getuigenis), aangezien het de sleutel tot het Paradijs is. En degene die hiervan getuigt en hierin gelooft, gaat het Paradijs binnen zolang hij het niet ongeldig maakt door shirk of een woord van ongeloof. (Zie het artikel De voorwaarden van as-shahaadah)

5.) De ongelovige Qoeraysh boden de boodschapper van Allah (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem) koningschap, rijkdom, vrouwen en andere zaken aangaande de genietingen van dit leven aan in ruil voor zijn verlating van de oproep tot tawh’ied, en het afstand nemen van de ontkenning van hun afgoden. Maar hij accepteerde dat niet van hen. Integendeel, hij ging door met zijn oproep en onderging de hevige aanval samen met zijn metgezellen, totdat de oproep tot tawh’ied na 13 jaar zegevierend was, waarna de inwoners van Mekkah met vrede tot de Islam toe treden en de afgodsbeelden vernietigd werden. (Zie o.a. Beknopte biografie van de profeet Mohammed) De boodschapper van Allah (Allahs zegeningen en vrede zijn met hem) reciteerde (Nederlandstalige interpretatie): “En zeg: ‘De waarheid is gekomen en de valsheid is ten onder gegaan. Waarlijk, de valsheid gaat altijd ten onder.’” [Soerat al-Israa-e (17), aayah 81]

Waarheid in deze aayah verwijst naar het islamitische monotheïsme of de Qor-aan, en valsheid (baatil) verwijst naar de shaytaan (satan) of polytheïsme. En Allah weet het best.

6) Tawh’ied is de hoofdbezigheid en voornaamste zorg van een moslim in zijn leven, dus begint hij zijn leven met tawh’ied en hij eindigt zijn leven met tawh’ied. Zijn taak in het leven is om tawh’ied te bevestigen en om de oproep tot tawh’ied te verrichten (zie Da’wah), aangezien tawh’ied de gelovigen verenigt en hen samenbrengt op de verklaring van tawh’ied. Dus vragen we Allah de Verhevene – Die geen deelgenoten heeft – dat de verklaring van tawh’ied (laa ilaaha ill-Allaah) onze laatste woorden zijn in deze wereld, en we vragen Hem om alle moslims te verzamelen op de verklaring van tawh’ied.

O broeders en zusters, “…keer (berouwvol) tot jullie Heer en onderwerp jullie aan Hem [3] (maak jullie wil ondergeschikt aan Zijn Wil = Islaam)…” [Nederlandstalige interpretatie van soerat az-Zoemar (39), aayah 54]