Тафсири сураи Моъун

Тафсири сураи Моъун

] طاجيكية – Tajiki – Тоҷикӣ [

Таҳия: islamhouse/tojiki

2012 - 1433

تفسير سورة الماعون

«باللغة الطاجيكية»

من تفسير : «تيسير الكريم الرحمن في تفسير الكلام المنان».

إعداد: دار الإسلام / طاجيكي

2012 - 1433

Тафсири сураи Моъун

Сураи Моъун макки буда дорои ҳафт оят аст.

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ

﴿أَرَءَيۡتَ ٱلَّذِي يُكَذِّبُ بِٱلدِّينِ ١ فَذَٰلِكَ ٱلَّذِي يَدُعُّ ٱلۡيَتِيمَ ٢ وَلَا يَحُضُّ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡكِينِ ٣ فَوَيۡلٞ لِّلۡمُصَلِّينَ ٤ ٱلَّذِينَ هُمۡ عَن صَلَاتِهِمۡ سَاهُونَ ٥ ٱلَّذِينَ هُمۡ يُرَآءُونَ ٦ وَيَمۡنَعُونَ ٱلۡمَاعُونَ ٧﴾

﴿أَرَءَيۡتَ ٱلَّذِي يُكَذِّبُ بِٱلدِّينِ ١﴾

«Оё онеро ки рӯзи ҷазоро дуруғ мешуморад, диди?».

﴿فَذَٰلِكَ ٱلَّذِي يَدُعُّ ٱلۡيَتِيمَ ٢﴾

«Ӯ ҳамон касе аст, ки ятимро ба иҳонат(паст задану таҳқир кардан) меронад».

﴿وَلَا يَحُضُّ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡكِينِ ٣﴾

«мардумро ба таъом додан ба бенавоён во намедорад».

﴿فَوَيۡلٞ لِّلۡمُصَلِّينَ ٤﴾

«Вой бар он намозгузороне,».

﴿ٱلَّذِينَ هُمۡ عَن صَلَاتِهِمۡ سَاهُونَ ٥﴾

«Ки дар намози худ саҳлангоранд».

﴿ٱلَّذِينَ هُمۡ يُرَآءُونَ ٦﴾

«Онон , ки риё мекунанд».

﴿وَيَمۡنَعُونَ ٱلۡمَاعُونَ ٧﴾

«Ва аз додани закот дареғ меварзанд».

Тафсир:

﴿أَرَءَيۡتَ ٱلَّذِي يُكَذِّبُ بِٱلدِّينِ﴾

Оё нанигаристаи ба касе ки зинда шудани баъд аз марг ва ҷазоро дуруғ меангорад ва ба ончи паёмбарон овардаанд имон надоранд?

﴿فَذَٰلِكَ ٱلَّذِي يَدُعُّ ٱلۡيَتِيمَ ﴾

Чунин касе, ятимро бо хушунат аз худ дур мекунад ва ба хотири сангдилиаш бар ӯ раҳм намекунад, чун ба подош ва иқобе умед надорад.

﴿وَلَا يَحُضُّ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡكِينِ﴾

Ва дигаронро ба хурок додани ятим ташвиқу тарғиб наменамояд. Ва ба тариқи авло худаш бенавоёнро ғизо ва хурок намедиҳад.

﴿فَوَيۡلٞ لِّلۡمُصَلِّينَ ٱلَّذِينَ هُمۡ عَن صَلَاتِهِمۡ سَاهُونَ﴾

Пас вой бар он намозгузороне, ки ба намози худ пойбанд ҳастанд, аммо онро зоеъ мекунанд ва дар вақташ онро намехонанд ва аркони онро ба хуби анҷом намедиҳанд.

Ин бахотири он аст, ки онҳо ба фармони Худованд аҳамият намедиҳанд, зеро намозро, ки муҳимтарин ибодат аст зоеъ менамоянд.

Ва касе ки аз намозаш ғофил бошад сазовори мазаммат ва сарзаниш аст.

Аммо дучор шудани фаромуши дар намоз чизе аст, ки паёмбар (с) ҳам дар намоз ба он дучор мешуд. Бинобарин Худованд онҳоро(касоне ки намози худро зоеъ мекунанд) ба риёкори ва сангдилию бераҳми тавсиф намуда фармуд:

﴿ٱلَّذِينَ هُمۡ يُرَآءُونَ﴾

Корҳоро барои инки мардум онҳоро бубинанд анҷом медиҳанд.

﴿وَيَمۡنَعُونَ ٱلۡمَاعُونَ﴾

Ва аз додану бахшидани чизе ки он ба сурати амонате ё туҳфа монанди зарфу сатил ва ба монанди инҳо ки маъмулан дода мешавад ва зараре ба касе ворид намешавад, худдори мекунанд.Пас чигуна бештар аз онро хоҳанд дод

Дар ин сура ба хурок додан ба ятимон ва бенавоён ташвиқ шуда ва низ ба тарғиб намудани дигарон ба ин кор ва мувозабат бар намоз ва анҷоми дигар амалҳо ба сурати мухлисона ташвиқу тарғиб шудааст.

Инчунин одами бар анҷоми корҳои хуб ва додани амволи ночиз, монанди зарфу далв ва китобу амсоли инҳо таҳрик шудааст, чун Худованд касеро, ки чунин накунад мазаммат кардааст. Худованд донотар аст.

Поёни тафсири сураи "Моъун".