×
Дар ин мақола яке аз насрониҳо чи гуна ислом овардани худро баён мекунад, ва чи гуна ғофил будани мардуми Урупо аз ислом низ баён мекунад.

    (Ч| гуна исломро баргузидам? )

    ]Тоҷики [

    Таҳия ва таҳқиқ : Амирҳамзаи Ҳомид

    2009 - 1430

    ﴿ كيف أسلمت ﴾

    « باللغة الطاجيكية »

    مراجعة: أمير حمزة حميدوف

    2009 - 1430

    Ч| гуна исломро баргузидам?

    Ыаде Ыейди.

    ондон).

    Ислом дини фитрии башар,

    Ьарб ыан;з исломро нашинохтааст

    Ло илоыа иллаллоыу Муыаммадур расулуллоыи.

    Акнун беш аз як сол аст, ки ба ислом ошно шуда, онро пазируфтам. Каме баъд аз ин ки ба синни цонун| расидам, дар худ эысосе кардам, ки бояд ба ёфтани мактабе ё муцарароте цобили цабул бароям.

    Ин таыцицот барои ёфтани системаи щадид, маро ба ислом роынамо| кард. Ва барои ман ащиб набуд, ки таныо ба василаи ислом тавонистам алоца ба ыацицатро дар худ цонеъ кунам.

    Дар ин сухан, ки ыар к;даке бар фитраи ислом ба дунё меояд, ыацицате нуыуфта ыаст, ба ибораи дигар, ыар инсоне, ки по бар арсаи ин щаыон мегузорад, тамоюле нисбат ба ыацицати бепоёни ин щаыон дорад ва ин таыти шароити баъд| ва ба мурури замон аст, ки аз он ыацицат дур меафтад. Ба истифода аз ин матлаб ва тащрибаи шахс| бо камоли итминон метавонам биг;ям, ки афроде ба дастурот ва таъолими ислом ошно ыастанд, табиатан нисбат ба ин вафо доранд ва ыадди ацал ба ыацицат ва мантици он цалбан имон доранд.

    Бидуни шубыа царныост, ки оини масеыият р;и тамаддуни Урупо асар гузоштааст, аммо дар ыамон ыоли имр;за асри он чиз дар мавориди маыдуде ба чашм намех;рад. Масеыият дар назари пайравони имр;зии он таныо аз м;ътацидоте монанди ьусли таъмид, издивощ бо як зан аст на бештар, ташрифоти зоыирии щаноза ва аз ин цабил ташкил шудааст ва аксари пайравони он аз назари ыамин маросим, масеы| ыастанд. На мардуми таысилкарда ва на мардуми одд|, ыещ як наметавонанд мантицу м;ътацидоти усули онро дарк кунанд, то ч| расад онро цабул кунанд ва нисбат ба оныо м;ъмин шаванд. Фикри ислоыи ацоид, ки тавассути калисо пешниыод шуда, ыан;з натавониста аст муфид воцеъ шавад ва аз маыкумият ва нобудии усули феълии он щилавгир| кунад.

    Ёд дорам, ыатто ыангоме, к;дак будам, наметавонистам ба худ цабулонам, ки фарде ыамнавъи худро худову холици худ бидонам. Эысос мекардам, ки эътицоди мо ба худо будани ыазрати Исои Масеы на таныо дуруст нест, балки боиси таназзули мацоми рубубият хоыад шуд.

    Дар ҳакикат ин матлаб саыеы аст, ки байни табиат ва мовароуттабиъа як тартибот ва наздик| вущуд дорад, вале на ба мафыуме, ки масеыиён мег;янд, вацте дар пазируфтани мактабе мащбур шавем ба худ бицабулонем, ки инсон ва шахсияте аз ин щаыон аз щавонони ин олами хорищ ва мофавцитабиат ва ыатто худо бошад, этимоди мо нисбат ба чунин мароме аз байн хоыад рафт ва боис хоыад шуд, ки дар баъзе ыацоици он низ тардид кунем. Мазыаб бояд бузургтарин манбаъи ахлоц| бошад ва башарро нер; бахшад ва сипаре дар баробари заъфу нотавонии ; ба шумор ояд. Эътицод ба ацоиде ки ьайри мантици аст, саранщом инсонро ба заъфи ахлоц хоыад кашонид, маънои воцеъии тамаддун аз байн хоыад рафт ва башарият ва зиндагии ; ба беыадаф| хоыад анщомид.

    Масеыиён худро комилан моил меёбанд, ки равиши суст ва ьайриамалии худро цабул ва аз он ч| саыеыу дуруст ва амал| аст, дур| кунанд ва зери бори он нараванд.

    На таныо масеыиён ыатто баъзе мусулмонони шарц|, ки таыти таъсири фарыанги ғарби царор гирифтаанд, ыамвора саъй мекунанд, ки дар зиндагии худ рафтори масеыиёнро тацлид кунанд, арзишыои моддии ононро бипазиранд, идеяыои маънавию метафизикии ононро цабул намоянд.

    Аьлаби ин мусулмонони щавон ва тоза ба даврон расида ба щои ин ки ацоиди худро ислоы кунанд, аз дарёи м;ътацидоти худ баыра бигиранд, ба тадрищ пойдории ахлоц ва руыияти шарции худро аз даст медиыанд.

    Боре дар Ғарб ба баъзе аз мусулмонони шарц| бармех;рем, ки ыатто дар муыите чун Ғарб ва дар миёни д;стони азизи худ рафтор ва хусусияти ахлоци| меыан ва зодгоыи худро ыифз кардаанд. Ба василаи ин афрод аст, ки мо ыацицати масеыиятро дарк мекунем ва низ мефаымем, ки давраи ин дин цабл аз давраи ислом будааст. Дар асари тамос ба ин афрод аст, ки бисёре аз ғарбиён пазируфтаанд, ки дар як дину мазыаб, як силсила усул ва м;ътацидоти ахлоци ыациц| лозим аст, на усуле, ки щуз исму расму зоыир чизе аз он барщо набуда ва ыацицате надониста бошад.

    Дар асари муъошират ва зиндаг| бо ин гуна мусулмонон ва баыс бо онон ба тадрищ ба ислом ошно шудам ва ыаццонияти онро дарк кардам ва аз онщо таъолими он барои афкори солим ва роыыои содда ва беолоиш щаззобу рабоянда аст. Натавонистам дар муцобили он муцовимат кунам. Ацоиди масеыият ва худо будани Масеы парвардигори бузургро дар назари ман ончунон таназзул дод, ки то сарыади инкори ; пеш рафта будам, вале ислом ва таолими олии он худоро вущуди ыациц| ва цобили эътимод щилвагар сохт.

    Ман самимона орзумандам, ки к;шиши бештар мабзул гардад то ислом дар ьарб густариш ёбад. Мардуми Ғарб амалан дар бораи ислом иттилоъ надоранд ва маълумоти онон аз нукоти щузъ| монанди тааддуди завщот тащовуз намекунанд.

    Ба хусус занон, ки ба иллати бехабар| бо шунидани номи ислом нороыат мешаванд. Онон цабул накардаанд, ки тааддуд (бисёр ҳамсари), ки дар ислом ищоза дода шуда, шароите мушкил ва истисно дорад ва дорои цонуныо ва муцарароти сахт ва ыисобшудае аст.

    Интицодкунандагони ғарби, ки ба ин цонуныои ислом| айб мегиранд, ыаргиз диццат намекунанд, то лозимии ин цонуныоро дар зиндагии башар дарк кунанд. Ман мехоыам бидонам, ки аз назари як зани таысилкарда кадом як цонун беытар ва саыеытар аст.

    Марде, ки беш аз як зан дорад, вале аз тарици саыеы ва цонун| ё марде, ки дар зоыир як зан дошта бошад ва дар пиныон| бо дигарон робита барцарор кунад? Агар ғарбиён метавонистанд исломро дарк кунанд ва ыуррияту озодии ;ро бипазиранд, медиданд, ки ч| гуна зиндагии онон беыбуд меёфт. Омори хонаводаыои нобасомон ва издивощыои нофарщом поин меомад ва аз теъдоди талоцыо коста мешуд.

    Аз китоби " Чаро мусулмон шудам " гирифта шудааст