Хиёнат
Эшони Нуруддин дар ин навор дар бораи тоҷирон ва савдогароне, ки мардумро дар бозорҳо фиреб дода ҳаққи онҳоро бо фиребу найранг ва бо роҳҳои ҳаром мехуранд, суҳбат мекунад.
Ва бо баъзе аз оятҳо ва ҳадисҳо баён мекунад, ки ин кор ҳаром аст ва дуруст нест, ва дар рузи қиёмат бисёр азоби сахте ин тоифаро интизор аст то вақте, ки тавба накунанд.