×
ความขันติมและความอดทนของท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุอลัยฮิวะสัลลัม กับกลุ่มชนของท่านและจำเป็นที่นักเผยแพร่ต้องเอาอย่างท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอลัยฮิวะสัลลัม ในความสุขุม ความอดทนต่อการประทุษร้ายของคนอื่น ๆ เป็นบทความจากหนังสืออัด-ดุรูส อัล-เยามียะฮฺ มิน อัส-สุนัน วะ อัล-อะห์กาม อัช-ชัรอียะฮฺ ของ ดร.รอชิด อัล-อับดุลกะรีม

    ขันติธรรมและมารยาทอันสวยงามของท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอลัยฮิวะสัลลัม

    ] ไทย – Thai – تايلاندي [

    ดร.รอชิด บิน หุเสน อัล-อับดุลกะรีม

    แปลโดย : สะอัด วารีย์

    ตรวจทานโดย : ฟัยซอล อับดุลฮาดี

    ที่มา : หนังสือ อัด-ดุรูส อัล-เยามียะฮฺ มิน อัส-สุนัน วะ อัล-อะห์กาม อัช-ชัรอียะฮฺ, เว็บ al-islam.com

    2014 - 1435

    حلم الرسول وحسن خلقه

    « باللغة التايلاندية »

    د. راشد بن حسين العبد الكريم

    ترجمة: سعد واري

    مراجعة: فيصل عبدالهادي

    المصدر: كتاب الدروس اليومية من السنن والأحكام الشرعية

    موقع الإسلام www.al-islam.com

    2014 - 1435

    ด้วยพระนามของอัลลอฮฺ ผู้ทรงเมตตา ปรานียิ่งเสมอ

    ขันติธรรมและมารยาทอันสวยงามของท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอลัยฮิวะสัลลัม

    ท่านหญิงอาอิชะฮฺ เราะฎิยัลลอฮุอันฮา ได้เล่าว่า

    « مَا ضَرَبَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ شَيْئًا قَطُّ بِيَدِهِ، وَلَا امْرَأَةً، وَلَا خَادِمًا، إِلَّا أَنْ يُجَاهِدَ فِي سَبِيلِ اللهِ، وَمَا نِيلَ مِنْهُ شَيْءٌ قَطُّ، فَيَنْتَقِمَ مِنْ صَاحِبِهِ، إِلَّا أَنْ يُنْتَهَكَ شَيْءٌ مِنْ مَحَارِمِ اللهِ، فَيَنْتَقِمَ لِلَّهِ عَزَّ وَجَلَّ » [أخرجه مسلم]

    “ท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุอลัยฮิวะสัลลัม ไม่เคยใช้มือของท่านตบตีฟาดฟันสิ่งใดเลย ไม่ทั้งผู้หญิง และไม่ทั้งคนรับใช้ นอกจากเป็นการต่อสู้ในหนทางของอัลลอฮฺ และท่านก็ไม่เคยถูกสิ่งใดกระทำแล้วจะแก้แค้นเอาคืนคนทำ นอกจากมีสิ่งใดมาละเมิดข้อห้ามของอัลลอฮฺ ท่านก็จะแก้แค้นเอาคืนเพื่ออัลลอฮฺผู้ทรงสูงส่ง” บันทึกโดยมุสลิม

    ท่านอนัส เราะฎิยัลลอฮุอันฮุ ได้เล่าว่า

    « كُنْتُ أَمْشِي مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَعَلَيْهِ بُرْدٌ نَجْرَانِيٌّ غَلِيظُ الحَاشِيَةِ، فَأَدْرَكَهُ أَعْرَابِيٌّ فَجَبَذَهُ بِرِدَائِهِ جَبْذَةً شَدِيدَةً، حَتَّى نَظَرْتُ إِلَى صَفْحَةِ عَاتِقِ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَدْ أَثَّرَتْ بِهَا حَاشِيَةُ البُرْدِ مِنْ شِدَّةِ جَبْذَتِهِ، ثُمَّ قَالَ: يَا مُحَمَّدُ مُرْ لِي مِنْ مَالِ اللَّهِ الَّذِي عِنْدَكَ، فَالْتَفَتَ إِلَيْهِ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ثُمَّ ضَحِكَ، ثُمَّ أَمَرَ لَهُ بِعَطَاءٍ » [متفق عليه]

    “ฉันเคยอยู่กับท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุอลัยฮิวะสัลลัม ที่ตัวท่านมีผ้าคลุมที่มีชายผ้าหยาบหนาจากเมืองนัจญ์รอน และก็มีชายชนบทคนหนึ่งตามมาพบท่าน แล้วเขาก็ดึงรั้งมันอย่างแรงโดยใช้เสื้อคลุมของเขา แล้วฉันก็ได้มองดูที่แผ่นบ่าของท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอลัยฮิวะสัลลัม ความหยาบของชายผ้าทำให้เกิดรอยขึ้นเพราะความแรงของการดึงรั้งนั้น หลังจากนั้นเขาก็กล่าวว่า “มุหัมมัด ส่งมอบทรัพย์สินของอัลลอฮฺที่อยู่กับท่านนี้ให้ฉันเถิด” ท่านก็หันไปมองเขาแล้วหัวเราะ จากนั้นท่านก็ใช้ให้มอบมันแก่เขา” บันทึกโดยอัล-บุคอรียฺและมุสลิม

    ท่านหญิงอาอิชะฮฺ เราะฎิยัลลอฮุอันฮา ได้เล่าว่า ฉันได้ถามท่านนบีว่า

    « هَلْ أَتَى عَلَيْكَ يَوْمٌ كَانَ أَشَدَّ مِنْ يَوْمِ أُحُدٍ، قَالَ: " لَقَدْ لَقِيتُ مِنْ قَوْمِكِ مَا لَقِيتُ، وَكَانَ أَشَدَّ مَا لَقِيتُ مِنْهُمْ يَوْمَ العَقَبَةِ، إِذْ عَرَضْتُ نَفْسِي عَلَى ابْنِ عَبْدِ يَالِيلَ بْنِ عَبْدِ كُلاَلٍ، فَلَمْ يُجِبْنِي إِلَى مَا أَرَدْتُ، فَانْطَلَقْتُ وَأَنَا مَهْمُومٌ عَلَى وَجْهِي، فَلَمْ أَسْتَفِقْ إِلَّا وَأَنَا بِقَرْنِ الثَّعَالِبِ فَرَفَعْتُ رَأْسِي، فَإِذَا أَنَا بِسَحَابَةٍ قَدْ أَظَلَّتْنِي، فَنَظَرْتُ فَإِذَا فِيهَا جِبْرِيلُ، فَنَادَانِي فَقَالَ: إِنَّ اللَّهَ قَدْ سَمِعَ قَوْلَ قَوْمِكَ لَكَ، وَمَا رَدُّوا عَلَيْكَ، وَقَدْ بَعَثَ إِلَيْكَ مَلَكَ الجِبَالِ لِتَأْمُرَهُ بِمَا شِئْتَ فِيهِمْ، فَنَادَانِي مَلَكُ الجِبَالِ فَسَلَّمَ عَلَيَّ، ثُمَّ قَالَ: يَا مُحَمَّدُ، فَقَالَ، ذَلِكَ فِيمَا شِئْتَ، إِنْ شِئْتَ أَنْ أُطْبِقَ عَلَيْهِمُ الأَخْشَبَيْنِ؟ فَقَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: بَلْ أَرْجُو أَنْ يُخْرِجَ اللَّهُ مِنْ أَصْلاَبِهِمْ مَنْ يَعْبُدُ اللَّهَ وَحْدَهُ، لاَ يُشْرِكُ بِهِ شَيْئًا » [متفق عليه]

    “ท่านเคยมีวันใดไหมที่หนักหนาสากรรจ์ไปกว่าวันอุหุด?” ท่านกล่าวว่า “ฉันเคยเจอจากกลุ่มชนของเธออย่างที่ฉันเจอนี่แหละ และสิ่งที่หนักหนาที่สุดที่ฉันเจอจากพวกเขาคือในวันอะเกาะบะฮฺ ตอนที่ฉันไปนำเสนอตัวเองกับ อิบนุอับดิยาลัยลฺ บินอับดุลกุลาล แต่พวกเขาก็ไม่ตอบรับฉันตามที่ฉันต้องการ แล้วฉันก็ต้องกลับออกมาสีหน้าของฉันเศร้าหมอง ฉันไม่รู้ตัวเลยจนกระทั้งมาถึงยัง ก็อรนุษษะอาลิบ แล้วฉันก็ได้เงยหน้าขึ้น ก็ได้มีเมฆมาบดบังเงาให้ฉันและในนั้นฉันก็ได้เห็นญิบรีล แล้วเขาก็เรียกฉัน เขากล่าวว่า แท้จริงอัลลอฮฺทรงได้ยินคำพูดกลุ่มชนของท่านที่พูดกับท่าน และที่พวกเขาผลักไล่ไสส่งท่าน และพระองค์ได้ส่งมลาอิกะฮฺผู้คุมภูเขามายังท่านเพื่อให้ท่านออกคำสั่งตามที่ท่านประสงค์ให้ทำกับพวกเขา แล้วก็มีมลาอิกะฮฺผู้คุมภูเขาเรียกฉัน เขาสลามฉัน จากนั้นก็กล่าวว่า มุหัมมัด แท้จริงอัลลอฮฺทรงได้ยินคำพูดกลุ่มชนของท่านที่พูดกับท่าน และฉันเป็นมลาอิกะฮฺผู้คุมภูเขา พระองค์ได้ส่งฉันมาเพื่อให้ท่านออกคำสั่งกับฉันให้ฉันทำตามคำสั่งของท่าน หากท่านประสงค์ฉันจะประกบภูเขาอะห์บัชทั้งสองลูกนั้นใส่พวกเขา แล้วท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอลัยฮิวะสัลลัมก็กล่าวว่า หากแต่ฉันหวังว่าพระองค์จะทรงนำลูกหลานของพวกเขาออกมา ซึ่งพวกเขาจะทำอิบาดะฮฺต่ออัลลอฮฺเพียงองค์เดียวไม่ทำภาคีใดๆกับพระองค์” บันทึกโดยบุคอรียฺและมุสลิม

    ประโยชน์ที่ได้รับ

    · ความสุขุมและความอดทนของท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุอลัยฮิวะสัลลัม กับกลุ่มชนของท่าน

    · จำเป็นที่นักเผยแพร่ต้องเอาอย่างท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอลัยฮิวะสัลลัม ในความสุขุม ความอดทนต่อการประทุษร้ายของคนอื่นๆ