Իսլամը  Խաղաղության կրոն է

Հեղինակ

Դոկտոր  Աբդուլ-Ռահմեն Էլ-Շիհա

Թարգմանությունը

EUROPEAN ISLAMIC RESEARCH CENTER (EIRC)

& Աննա Ռ. Հակոբ

 Ներածություն

»Ահաբեկչությունը« լինում է երկու տեսակի. ահաբեկչություն , որը չարիք  է  հիմնված թուլացած բռնապետական  գործողությունների վրա եվ ահաբեկչություն,որը լավ է, ցանկալի ու հիմնված է անհրաժեշտ եվ արդար գործողությունների վրա: Ահաբեկչությունը , որը չարիք է  նաև անարդար է, հարձակում է, երկերեսանիություն է, բռնապետ է եվ բոլոր իմաստները, ինչ ունեն այս բառերը:

  յն թիրախի  տակ է դնում կանանց, երեխաներին, խաղաղ բնակիչներին, ոչ զինվորականներին ու փորձում է պարտադրել պարտություն , դժվար քաղաքական որոշումներ, տարածելով  ահաբեկչություն:

Այս տեսակի մասին են մտածում մարդկանց մեծամասնությունը,երբ լսում են  ահաբեկչություն բառը:

  Հաճախ մարդիկ  զուգորդում են այն, ինչ նրանք պատրաստված են պատկերել, որին նպաստել են  կառավարական կազմակերպությունները ու լրատվական միջոցները:

Մուսուլմանները ավանդաբար նկարագրված են ինչպես ահաբեկիչներ, չնայած շատերը  լիովին  անմեղ են մեղադրանքից եվ ավելի  անմեղ են շատերից  , ովքեր  հարձակում են գործում նրանց դեմ:

»Մուսուլմանական  ահաբեկչությունը« լրատվություն է  եվ ենթադրում է հրի ասացվածք,  չնայած  դժվար  է գտնել  համապատասխան խոսքեր գործող հրեական, քրիստոնեական, հինդու կամ բուդդայական ահաբեկչությանը:Որոշակի  կազմակերպություններ, անհատներ  )հայտնի  պատճառներով(  նպաստում  են  սխալ  տեղեկատվություն  ձեվավորելու , չափազանցնելու եվ նախորոք որակազրկելու , զրպարտելու, թյուրիմացությունը հերքելու  վրա:

  Ահաբեկչությունը, որը ցանկալի է եվ հիմնված է անհրաժեշտ, արդարացված գործողությունների վրա, պարտադրում է միայն օրենքի  կանոնները ու նպաստում  է արդար  պատժամիջոցների նրանց, ովքեր  հանցանք են գործել:

Այն պատրաստում   եվ պաշտպանում է հարձակումներից եվ կորուպցիայից:Այն օգտագործվում է հանցագործ, չարագործների դեմ եվ երբեք թիրախի տակ չի առնում կանանց, երեխաների եվ քաղացիական անձանց:

Մենք օգտագործեցինք »ահաբեկչություն« բառը  այստեղ նոր և դրական իմաստով, որը միգուցե աներևակայելի է ընթերցողին:

Այս դրական իմաստով ահաբեկչությունը ուղիղ  խոցում է  չարագործների սրտերը, Ալլահի թշնամիներին ինչպես ահ, որ նրանք  վախենան արագ, դաժան փոխհատուցումից ցանկացած չար գործողություններից, որոնք նրանք պատրաստել են իրագործելու:

Միայն այս իմաստով  է  այն   կոչվում  ահաբեկչություն, չնայած շահեկանն է  հաշտվում  սկզբունքի հետ ինչպես օրինական , ընդհանուր  բոլորի կողմից:Ալլահը  ասում է Հոյակապ Ղուրանում ահաբեկչության արդարացված  ձևի  մասին  ,որը մենք ի նկատի ունենք եվ , որը կանխում ու հեռու է պահում հարձակումը:

»Պատրաստիր նրանց դեմ քո ուժը քո  հզորության  ծայրագույն  չափով, ներառյալ  պատերազմի նշանները, որպեսզի  հարվածել ահաբեկչությանը  Աստծո թշնամիների  եվ ձեր թշնամիների  սրտերում եվ ուրիշների բացի  նրանցից ում  դուք  կարող եք  չիմանալ ,բայց ում Աստված լավ գիտի: Ինչ որ ծախսեք Աստծո  համար, կվերավճարվի ձեզ եվ դուք չեք վերաբերվի անարդար  » (8:60)

Մարդ կարող է պահանջ ներկայացնել,որ  մենք օգտագործում ենք ահաբեկչություն  բառը այստեղ իր լեզվաբանական իմաստով եվ դուրս  գործնական ,օրինական  սահմանումից:

Բայց  այդ սահմանումը դեռ  շատ բուռն  բաղկացման տակ է, որովհետև  ոչ մի ընդհանուր չափանիշ  չի ընդունված եվ  հաստատված:

  Կա  շատ տխրություն, երկերեսանիություն, ու կրկնակի չափանիշներ կապված հիմնական ուժերի հետ, որոնք ավելի ու ավելի են  գալիս լույսի տակ և չեն ենթարկվում օրինական  ճիշտ ձևերի:

 Կետը, որ մենք մատնանշում ենք, անրադարձ է  ընդհանուր ողջախոհության: Ահաբեկչությունը կարող է  ունենալ  դրական եվ  բացասական իմաստ  կապված իրավիճակից  եվ ենթատեքստից:

Ահաբեկչությունը անփոփոխ  ձևով չի  ծագել  դատարկությունից, Այլ  առաջացել է պատմական  անարդարություններից ,  հետապնդումներից եվ  տխրություններից, որոնք  ժամանակի  ընթացքում  դարձել  են պայթյունալի  եվ ապստամբ:Ահաբեկչության  անհերքելի ձևը  պետական  ահաբեկչությունն  է:

Սակայն  սա հաճախ դիտավորյալ  հերքվում  է  որպես օրինական պարզ  պատճառով,որ   կառավարությունը, որը  հովանավորում  է  այս հարցերի  քննությունը,  կապված  ահաբեկչության  հետ,    ասում  է,  որ  մարդիկ  ովքեր ունեն իշխանություն  ,  հաճախ  չեն  ցանկանում  որ  իրենց  հաստատությունների  ու   կազմակերպությունների  հանցանքները  բացահայտվեն  ինչպես  մարդկության դեմ  արված  հանցանքներ  եվ  կառավարական  ահաբեկչության   միջադեպեր: Իրենց   օրակարգն  է պիտակավորել  ուրիշներին ,  բայս  ոչ իրենց  գործերը:

Ուստի   ինչպես  հանցագործներ  եվ   ահաբեկիչներ  հայտնաբերված   չեն:

Ա՞րդյոք   դատապարտված  սպանությունները ահաբեկչության  ձև չեն:

Ա՞րդյոք  տանջանքը  եվ  բռնաբարությունը  ահաբեկչության  ձև  չեն:

Ա՞րդյոք  դիտավորյալ զինվորական  ,  քաղաքական,  տնտեսական, բնապահպանական  վնասարարությունները,  որի   արդյունքն  է համատարած  մահը  ահաբեկչություն  չէ:

 Ա՞րդյոք   մեծածախ  առեվտրի  հալածանքը  կապված մի ռասսայի  կամ էթնիկ  խմբի,  կամ  մեկ  դասակարգի   ծեծը,  սպանությունը  եվ այլ բաները   ահաբեկչություն  չեն:

Թիրախային   ռմբակոծությունը  արդյոք   ահաբեկչության  ձև  չէ՞: 

Ա՞րդյոք  միջուկային   եվ ուրիշ  մասսայական  սպանության  զենքերի  օգտագործումը բնակչության  վրա   ահաբեկչության  ձև  չէ:

Ո՞րն  է արդարացված  վնասը: Եթե  այս  գործողությունները  ահաբեկչություն  չեն, ապա  ի՞նչ  են ավելի կոնկրետ: Եթե  նրանք  օրինական եվ  արդարացված  չեն , ապա  ինչ  ենք  մենք  անվանում  աշխարհի շուրջ   կատարվող  տարբեր  օրինակները, 20 _րդ  դարի  մարդկային պատերազմները  եվ  մասսայական   ավերածությունները:

Ի՞նչ  են  նրանք կոչում   քաղաքականությունը  21_րդ  դարի  աշխարհի  համար,  որը   որոշ  պահպանողական  մտքեր  անվանում  են «Նոր  Ամերիկյան Դարի  Ծրագիր» եվ  կապում  են «PAX  AMIRICANA»_ յի հետ:

Շատ  դժվար  խնդիրներ  մնում են  հետազոտության  տակ  եվ  պահանջում են  լուրջ , պատճառաբանված  պատասխաններ  գիտնականների  եվ  քաղաքագետների  կողմից:

Շատ  ազգային եվ  ուրիշ կառավարություններ,  համակարգեր  պահանջում են  պաշտպանել  մարդու  իրավունքները, խաղաղությունը, աճը, մարդու երջանկությունը: Բայց  իրականում մենք տեսնում ենք , որ  նրանք իրականացնում  են  նեղ   ազգային  եվ կազմակերպչական  քաղաքականություն,  որի   նպատակն  է հարստացնել  եվ  ուժեղացնել  ընտրված   խումբ,  որոնց  նպատակն  է  ծառայել  տարբեր   հատուկ  հետաքրքրություններով  խմբերի,  քան ծառայել  ընդհանուր հասարակական   բարօրության: Այս  ռեժիմների եվ   հաստատությունների  կանոնակարգը  գործում  է  այնպես , որ  օրենքները  եվ   քաղաքականությունները   ծառայեն   իրենց  հասարակարգի  հարստությանը  եվ իշխանությանը:  Հասարակական, քաղաքական, տնտեսական  եվ միջավայրային  ազդեցությունները  չստուգված   իշխանության   եվ  շահի   տենչը ,  ճոխությունը   մարդկության մեծամասնության   համար  վատ  է   եվ , ընդհանուր  առմամբ, առաջնորդում   է  նրան  անդառնալի կործանման:

Իսլամը,  հակառակը,  ունիվերսալ  կրոն  է    բոլոր   ռասսաների,  դասակարգերի   մարդկանց   համար  ու   հակված  չէ  ծառայել   հատուկ  դասակարգին  պատկանող  մարդկանց:  Նրա  նպատակն  է պատասխանել   մարդկության   կարիքներին  իր  բարոյական,    հոգեբանական,  հասարակական,  օրինական,  քաղաքական  եվ   տնտեսական  համակարգերով: Նրա   բարոյական   մաքրությունը,  միաստվածական   պարզ  հավատքը,   ընդհանուր   արգելքը  բոլոր  հանցանքներին,  ճնշումներին   եվ  անարդարություններին,  խնդրանք  է  դեպի  բոլոր  դասակարգերը   եվ   մարդիկ,   անկախ  ռասսայի ,  մշակույթի  , կրթության, հասարակական,  տնտեսական   դիրքի: Իսլամի  նպատակն  է հաստատել   իդեալական    մարդկային   հասարակություն   ու   եղբայրություն ,  որը   զուրկ   է  ամեն  վատից:  Նրա    առաքելության     մի   մասն   է   հաստատել     արդարություն   բոլոր  ժամանակներում   եվ   դասակարգերում   , որ   լինի  ընկերական    հարաբերություն    նույնիսկ   հնարավոր  թշնամու  հետ,  մինչ   չկա   բաց   թշնամական   գործողություններ,  ու  պաշտպանել    խաղաղություն ,  որտեղ   հնարավոր  է: Ամենազոր   Ալլահը  պարզաբանում  է  փառահեղ  Ղ ուրանում.

«Կարող  է , որ   Աստված  պարգևի  սեր  եվ   ընկերություն   ձեր   եվ  նրանց  միջեվ,  ում  դուք  պահում  եք  որպես  թշնամի: Քանի , որ   Աստված    ունի  իշխանություն   ամեն  ինչի  վրա: Եվ    Աստված   ամենաներողն  ու  գթասիրտն  է: Աստված   չի   արգելում   ձեզ   վարվել  բարի   եվ   արդար  եվ   հարգանքով  նրանց,  ովքեր  չեն   կռվում  ձեր  եվ  ձեր  հավատքի  դեմ  եվ  չեն  հանում   ձեզ  ձեր  տներից:  Քանզի   Աստված  սիրում  է  նրանց  ովքեր   արդար  են: Աստված  միայն   արգելում  է ձեզ  ընկերանալ  եվ   պաշտպանել   նրանց , ովքեր կռվում  են  ձեր եվ  ձեր  հավատքի դեմ եվ   դուրս  են  հանում  ձեզ,  ձեր  տներից   ու  օգնում  է   ուրիշներին, ովքեր   ձեզ  դուրս  են   հանում: Նրանք   ովքեր  դառնան  դեպի  նրանք/այս  պարագայում/   սխալվողներ  են» (60:7-9)

Այս  տարբերակները  կոչում  են  խաղաղության  նրանց  հետ,   ովքեր   ձեռնպահ  են մնում   նշված    հարձակումներից:

Եվ    Ալլահը   ամենափառահեղը   ասաց   իր   փառահեղ  Ղուրանում

 «Եթե   նրանք   հակվեն  դեպի   խաղաղություն,  ապա   հակվեք  դեպի խաղաղություն, ու  վստահեք  Աստծոն,  քանի  որ Նա    ամենալսողն    ու   Ամենագետն  է» ( 8:61)

Այս  տարբերակը   պարզաբանում   է,  որ   երբ   թշնամին  հակվում   է  խաղաղության  ,  ապա  պարտադիր  է մուսուլմաններին  հակվել    խաղաղության:

Հուսով   ենք,   որ հետազոտողները  եվ   գիտնականները   կքննեն  իսլամը   եվ  նրա  օրենքները  ու  սկզբունքները  անաչառ   եվ  մտածված   անրադարձով: Իսլամի   իրական  գեղեցկությունը   եվ  հանճարեղությունը  առկա  է   միայն   նրանց  մոտ,  ովքեր   ապրում  են   դրանով   եվ   իրագործում  են  այն:  Բայց   բոլոր  ուսանողները   կարող  են  հիանալ   միայն   օրենքներով , տիեզերական  եղբայրությամբ,  առաքինի  եվ  գործնական   սկզբունքներով  եվ   հոյակապ,  մաքուր   բարոյական   օրինակներով,   առաքինությամբ,  ճշմարտությամբ,  խիզախությամբ  եվ   արդարությամբ:   Այս   աստվածային   հավատքի  լավի    վկայություններից  է  այն, որ  թույլ  աջակցության  իսլամի   հետևորդների   կողմից   եվ  լայն  պատերազմի  դրա  դեմ   իր  քննադատություններով  ու  թշնամիներով,  այն  դիմակայում  է   կորուպցիային   եվ  աղավաղում  է նորարարությունները  ու շարունակում  է տարածվել  իր  արժեքներով  ու   արժանիքներով   աշխարհի  տարբեր   մասերում:  Ի՞նչ  է  իսլամի   այս   տարածման   ետևում,  չնայած   մուսուլմանների  թուլությունից , բացի  ճշտի  եվ   արդարության   ժառանգված   ուժը,  որը   բնության  կողմից  գրավում  է ամբողջ  սուտը  եվ   անարդարությունը:  Իսլամում   մարդիկ  գտնում  են լիարժեք   բավարարվածություն, որը  ներառում  է  նրանց  և  հոգեկան , և  բարոյական,    և   ֆիզիկական,  և  գործնական   սպասումները  և  կարիքները:

Ինչ   վերաբերվում  է մարդկանց, ովքեր  մերժում  են բացել  իրենց  աչքերը, տեսնել, լսել  եվ  ուսումնասիրել  ճշմարտությունը,  անկասկած  կմնան  իրենց   կեղծ   ցանկություններում, նեղ  մտածելակերպում   և  նախապաշարումներում:  Հայտնի  սկզբունք  է , որ  մարդ էությամբ  մերժում  է   այն ,  ինչից  վախենում  է: Նա  վախենում  է , որ  այն  ինչ նա  անտեսում   ,  դառնում  է  թշնամի , որին  ինքն  էլ  չգիտի: Ալլահը  նկարագրել  է նրանց   փառահեղ  Ղուրանում   ասելով.

 «Շատերը  ջիներ  և  մարդիկ  են,  Մենք   արել   ենք Դժոխքի  կրակների  համար. նրանք   ունեն  սրտեր, որով  նրանք   չեն  հասկանում, աչքեր  որով   չեն  տեսնում,  ականջներ, որով  չեն  լսում:  Նրանք   նման  են խոշոր  եղջերավոր  անասունի: Չնայած  նրանք   ավելի   սխալ  առաջնորդված  են: Նրանք   արհամահված  եվ  անփույթ  են:» (7:179 )

Եղջերավոր  անասունները  հետևում  են  կուրորեն,  բայց  նրանք  հետևում  են  բնական  օրենքների  եվ  բնազդների,  ստեղծված  Ալլահի  կողմից,  իրենց   գոյատևման  համար,  մինչ  շատ  մարդիկ  հետևում  են կուրորեն   սովորույթներին  եվ  իրենց  ղեկավարներին,  մերժելով  ինչ  Ալլահը  լուսաբանել  է  մարդու   իսկ  շահերի   համար:  ԻՆչպես   Ալլահը  նշել  է .

 «Չնայած, նրանք   ասում  են,  մենք  գտել  ենք  մեր  հայրերին, ովքեր  հետևում   են  որոշակի  կրոնի  եվ  մենք  մեզ ուղեկցում  ենք  իրենց  ոտնահետքերով:» ( 43:22 )

Ես  հուսով  եմ  և  աղոթում  եմ,    որ  Ալլահը  ամենակարողը,  օգուտ   կբերի  նրանից ,  ինչ  մենք   կարդում  ենք   և  ասում   ենք: Մերը   հլու  ջանք  է ,  ներկայացված մաքուր  մտադրությամբ  նպաստել  մարդկային տեղեկատվության   հարստությանը  և  նպաստել  հասկաթությանը:   Գրողը  առաջարկում  է  լրացուցիչ, բաց  հրավերք  այն  բոլորին, ովքեր  հետաքրքրված  են սովորելու  ավելի  իսլամի  մասին,  հաղորդակցվելու   իր  հետ   նշված  հասցեյով   և   նա   ուրախ   կլինի  բոլոր   ծանոթություններին  իսլամի  մասին և  կառաջնորդի  դեպի  լրացուցիչ  գրականության:

Հեղինակը   արտահայտում  է իր  խորին   շնորհակալությունը  Ալլահին, իր  անսպառ  օգնության   համար: Ամեն  և  բոլոր  վրիպումները  այս  գրքույկում  իրենն են, որոնց  համար նա   պատասխանատվություն  է  վերցնում  և  բոլոր   ընթերցողներից  ներողություն  է   խնդրում   ու   փնտրում  է  ներում    Գթասիրտ  Ալլահից:

Թող   Ալլահի  օրհնանքները  եվ   գութը  լինի   Մարգարե   Մուհամեդի   վրա , Ալլահի  վերջին  մարգարեյի  ու  առաքյալի վրա,  ով  ուղարկվել  է մարդկությանը:  Եվ  թող   Ալլահի   խաղաղությունը   և  օրհնանքը  լինի   իր /մարգարեյի/  ընտանիքին,   ընկերակիցներին  ու   բոլոր  նրանց , ովքեր  հետևում  են   իրենց   առաջնորդությանը  եվ  հետքերին   մինչ  Դատաստանի   Օրը:

                    Dr.  Abdurrahmaan  al-Sheha

 Իսլամի   իմաստը

Իսլամ  բառը  նշանակում  է  հնազանդություն  Ամենազոր  Ալլահին,  բոլոր  արարածների  արարչին եվ  Տիրոջը,  ամբողջ  մարմնով և հոգով,  ենթարկվածություն  առ  այն ինչ  նա հրամայել է ու  արգելել է Իր  լուսաբանված  Օրենքով  ու  կամովին  հանձնվելը  Իր  կամքին եվ  Դատաստաններին ու ընդունումները  այն ամենի, ինչ   կանխորոշել  է մարդկանց  համար  երկրի վրա: Ալլահը  ամենաշահեկանն ու գթասիրտն է, ով գիտի բոլոր մարդկանց  ճիշտ  կարիքները,  ով  միացնում է ինչը  լավ է  և  զգուշացնում է չարիքից:  Նրա   պարզաբանված   Օրենքը   հոյակապ  համապատասխանում  է տիեզերական կարիքներին,  իրավունքներին  եվ մարդու  պատասխանատվություններին:

Ամենազոր Ալլահը նշում է իր փառահեղ  Ղուրանում կապված  Մարգարե  Իբրահիմի հետ / Աբրահամ/:

«Տես, Նրա  Տերը  ասաց  նրան.-Հնազահդվիր / aslim /: Նա ասաց.- Ես  հնազանդվում  եմ   Տիրոջը  եվ Տիեզերքի  Արարչին» ( 2:131 )

       «Սալամ» բառը    նշանակում  է « խաղաղություն»  ու  ծագել  է նույն  արաբերեն  երեք  տառանի արմատից  SLM,  ինչպես   Իսլամ   բառը: «Սալամ»-ը   Ալլահի  հատկանիշներից  մեկն  է ,  օրհնվի   նրա   անունները  եվ  հատկանիշները  և  Նրա  Մեծությունը,  ինչպես  նշում է  Ղուրանը.

 «Ալլահը   Նա է , Ուրիշ  Աստված  չկա  բացի  Նա ,   Սուրբ  Մեկը. Միապետը. Խաղաղության աղբյուրը /Կատարելությունը /, Հավատքի  Պահապանը  Հզոր  Իշխանության  մեջ, Անհաղթահարելին, Գերագույնը:  Փառքն  է  Ալլահինը: Նա  բարձր  է  բոլոր  զուգընկերներից , որ  վերագրում  են նրան» (59: 23)

«Սալամ»-ը  նաև  Ջեննայի / դրախտի / անուններից  մեկն  է:  Ամենակարող   Ալլահը  նշում  է  Փառահեղ  Ղուրանում:

« Նրանց  համար  կլինի  խաղաղության  Տուն իրենց  Տիրոջ հետ: Նա   կլինի  նրանց  ընկերը,  որովհետև  նրանք   կիրառել  են  ճիշտ   ուղղություն » (6:127)

Դրախտի  բնակիչները  կողջունեն   իրար  «Սալամ» - ով,  երբ  հանդիպեն  իրենց  Տիրոջը, Ալլահին,  ինչպես  Նա  նշել  է.

«Նրանց  ողջույնը, Օրը  երբ  կհանդիպեն  նրան, կլինի /Խաղաղություն/  և   Նա  պատրաստել  է   նրանց  համար   առաքինի  Պարգև» (35:44 )

Մուսուլմանները   փոխանակում  են  պարզ  և  առաքինի ողջույն  «Սալամ Ալեյքում» / Խաղաղություն   լինի  ձեր  վրա / , երբ  հանդիպում  են, անցնում  են  իրար կողքով,  երբ   կանչում   են  միմյանց: Նույնիսկ , երբ   մուսուլմանը  մտնում  է  իր  տուն  և  չի  գտնում  որևէ  մեկին այնտեղ, նա  ասում  է «Սալամ  Ալեյքում»,  քանի  որ, նա  առաջարկում  է  այս  ողջույնը  հրեշտակներին,  ովքեր  ներկա  են   այնտեղ  և  իրեն: Այս  տեսակի  ողջույնը  օգնում  է  մեղմացնել  սրտերը  ամեն  տեսակի  դժգոհությունից  և   բարկացած  մարդիկ  կկարողանան  զսպել  իրենց,  կփոխվեն  բարյացակամի,  կունենան  հոգևոր  հարգանք , հանգստություն,  ապահովություն և  երջանկություն: Հաճախ   մուսուլմանները  ողջունում  են միմյանց , ասելով  լրիվ  տարբերակը, որը  սովորել  են  Մարգարեյից:  Դա է  « Աս- Սալամու  Ալեյքում  ուա  Ռահմաթուլահ» / As-Salam Aleikum wa Rahmatul'laah/, այսինքն «Թող  Խաղաղությունը և Օրհնանքը  Ալլահի  լինի  քո վրա  և Նրա  Գթասրտությունը»:

Մարգարեյի  սովորությունում / հադիթում /, մենք  գտնում ենք Ալլահի  Մարգարեյի խոսքերը, որը  դարձնում է  այս  ողջույնի  տարածումը հավատքի կատարելության նշան:

 «Դու  չես մտնի  դրախտ, մինչև դու  ձեռք  չես  բերի լիարժեք հավատք,  և  դու   ձեռք  չես  բերի  լիարժեք  հավատք , մինչ  չսիրեք  իրար: Չառաջնորդեմ  ես  ձեզ  մի  գործողության, որը  եթե  հաստատեք  իրար  միջև, դուք  կսիրե՞ք  իրար: Տարածեք  «Սալամ»-ի / խաղաղության / ողջույնը  այնքան շատ  ինչքան  կարող  եք  ձեր  միջև / հասարակությունում /:» / Մուսլիմ /

 Եվ  Ալլահի  մարգարեն ասաց.

 «Առաջարկիր  ուտելիք  մեծահոգաբար  ուրիշներին,  նախաձեռնիր / խաղաղության / ողջույն  ձեր  միջև,  ում  դուք գիտեք  և  նրանց , ում  դուք  չգիտեք » / Բուխարի &  Մուսլիմ /

  Իսլամի  նպատակն  է պարբերաբար փնտրել , գոհացնել  Ալլահին, Տիեզերքի  արարչին  և  Տիրոջը,  տիեզերական  լավ  և  ճիշտ   արարքներով: Ալլահը  ասում  է  Փառահեղ  Գրքում, Ղուրանում.

« Օ, Գրքի  Մարդիկ: Այստեղ  եկել է  ձեր  մոտ  Մեր  Մարգարեն, պարզաբանելու  ձեզ  շատ  ինչ  դուք  սովորություն   ունեք  թաքցնելու Գրքում  և  անցնել  շատ /  ինչ  հիմա  կարևոր  չէ /: Այստեղ  եկել է  ձեզ  Ալլահից  լույս և պարզ   Գիրք,  որով Ալլահը առաջնորդում է  բոլորին  , ով  փնտրում է  Նրա  հաճույքը  «Սալամ» -ի / խաղաղության  և  ապահովության / ձևերով, առաջնորդում  է  նրանց  մթությունից  դուրս, Իր Կամքով, դեպի  լույս  և  առաջնորդում  է  նրանց   Ուղղու , որը  Ուղիղ է:» (5:15-16 )

Իսլամը  պարունակում է   ամբողջական ընկալում  խաղաղության  իմաստի, որը  ներառում է  ներքին , անձնական  և  հոգևոր և  արտաքին հասարակական  խաղաղություն: Ինչպես  Ալլահի  Մարգարեն  ասաց,

« Ճիշտ  Մուսուլմանը  այն անձն է , որից  ուրիշ  Մուսուլմանները  զգում են  անվտանգություն  չարաշահումից  և  հարձակումներից  իր  լեզվի  և  ձեռքերի  և  ճիշտ  ներգաղթյալը այն  անձն  է  ,  ով  մերժում  է   ինչ  Ամենակարող  Ալլահը  հայտարարել  է  անօրինական»: / Բուխարի & Մուսլիմ /

              Ավելին , այն ներառում է  գլոբալ  տեսիլք  ընդհանուր  տիեզերական  խաղաղության  ամբողջ  մարդկության  համար: Քանի  որ   նրա  հիմնական  սկզբունքները  ներառում են  կայունություն,  հոգևոր  հարգանք  և  անհարձակողականություն  նրանց , ովքեր  վերաբերվում  են

կետերին  խաղաղ  ձևով,  մանավանդ  նրանք , ովքեր  ունեն  հիմնովի հասկացություն դեպի  լուսաբանված  կրոնը Ալլահի , ինչպես  հիմք  իրենց  քաղաքակրթությունների,  ինչպիսիք  են  քրիստոնյաները  և  հրեաները:

      « Օ, դու  ով  հավատում է : Մտեք «as silm», «Աս –Սիլմ» / իսլամի խաղաղությանը, Ալլահին հնազանդվելով / ամբողջովին  և  ամբողջ  սրտով և  մի  հետևի  Սատանայի  հետքերին, քանզի  նա  իրոք  անիծված  թշնամի  է  քեզ»: (2:208 )

Իսլամի հրավերքը, Ալլահի տիեզերական կրոնը մեկնվում է  բոլորին: Ամենակարող  Ալլահը  ասաց իր  Փառահեղ  Գրքում.

«Ասա / Օ, Մուհամեդ /, Օ , մարդկություն , իրոք , ես ուղարկվել եմ  ձեզ  բոլորիդ ,  ինչպես  Ալլահի  Մարգարե:» (7:158 )

Եվ Նա  ասաց. «Ճիշտ  կրոնը  Ալլահի դիմաց  Իսլամն է»: (3:19 )

Եվ  Նա ասաց.  «Եվ , ով  փնտրում է կրոն  ուրիշ  քան իսլամն է , նրանից  երբեք  չի  ընդունվի  և  հանդերձյալ  կյանքում  կլինի  պարտվողներից  մեկը:» ( 3:85)

 ՍԽԱԼ ՀԱՍԿԱՑՈՒԹՅՈՒՆ , ՈՐ  ԻՍԼԱՄԸ  ՏԱՐԱԾՎԵԼ Է  ՈՒԺՈՎ

Մի  սխալ  հասկացություն, որը  առաջ է  քաշվել  արդարության  թշնամիների  կողմից,  ովքեր  չեն կարդում  պատմական  աղբյուրները  անաչառ,  բայց կրկին  ու  կրկին    ասում  են  հին  պրոպագանդան,  ըստ  որի  իսլամը  տարածված  է  պարտադրաբար: Տարբեր  մեջբերումներ   Հրաշակերտ   Ղուրանից  կարող  են  հերքել  այս  զազրելի  զրպարտությունը:  Ամենազոր  Ալլահը  ասել  է  իր  Վսեմ  Գրքում.

« Թող  լինի  ոչ  մի  պարտադրություն  կրոնում,  Ճիշտը   կանգնած  է  դուրս  պարզ  սխալներից,  ով  մերժում  է  Թաղութ, /  սատանային, կուռքերին, բռնապետերին /  և   հավատում  է  Ալլահին,  ճանկել  է  ամենաարժանի  ձեռքը  բռնած ,  որը  երբեք  չի կոտրվի: Եվ  Ալլահը  ամենալսողն  ու  իմացողն  է: » (2:256 )

 Եվ  Նա , Ամենակարողը, ասաց. «Եթե  դա  լիներ  ձեր  Տիրոջ  Ցանկությունը,  նրանք  բոլորը  կհավատային,  բոլոր  մարդիկ  երկրագնդի  վրա: Դու  հետո  կստիպես  մարդկությանը, իրենց  կամքի  դեմ  հավատալու: » (10:99)

Եվ  Նա, Ամենազորը, ասաց. «Ասա , ճիշտը  ձեր Տիրոջից  է. թող  նա , ով կհավատա, թող նա , ով  կմերժի  և  չի  հավատա: Մենք  պատրաստել  ենք սխալ  անողների  համար  կրակ,  որի  ծուխը   և  հուրը  ինչպես  պատ  և  առաստաղ  է  վրանի , կկործանի  նրանց: Եթե  նրանք  աղերսեն  օգնություն,  նրանք  կտրվեն  ջուր   ինչպես հալած  արույր,  որը  կշոգեխաշի  իրենց  երեսները: Ինչ  սոսկալի  է  խմիչքը: Եվ  ինչ  անհարմար  է  թախտը  հենվելու:» (18:29)

 Եվ  Նա , Ամենակարողը,  ասաց. « Բայց , եթե  նրանք  թեքվեն այն  կողմ, քո  պարտավորությունն  է  միայն  քարոզել Մաքուր  ուղերձը »: ( 16:82)

 Եվ  Նա, Ամենակարողը, ասաց. «Հետևաբար, տուր խորհուրդ, քանի  որ  դու   իրոք  խորհուրդով  ես: Բայց  դու  մեկը  չես , ով  կառավարում  է  գործերը: » (88:21-22)

Եվ  Նա, Ամենակարողը, ասաց. «Ասա,  Հնազանդվեք   Ալլահին   և  հնազանդվեք  Մարգարեյին,  բայց  եթե  դու  թեքվես հեռու, նա  է  միայն  պատասխանատու, պարտավորության  համար  դրված  իր  վրա , ինչպես  դու  նույնպես  պատասխանատու  ես  պարտավորության  համար դրված  քո  վրա: Եթե  դու  հնազանդվես  նրան , դու կլինես  ճիշտ  ուղղու  վրա:  Մարգարեյի  պարտավորվածությունն է  միայն  քարոզել  Մաքուր  ուղերձը: » (24:54)

Եվ  Նա, Ամենակարողը, ասաց. «Եթե  մեկը  հեթանոս  կռապաշտներից  խնդրի  քեզ  ապաստան, պարգևիր  այն  նրան,  այնպես,  որ  նա  կարող  է  լսել  Ալլահի  խոսքը,  հետո  պահպանիր  նրան,  որտեղ  նա  կարող  է  ապահով  լինել: Դա նրա  համար  է, որ  նրանք  մարդիկ  են  առանց  գիտության: » (9:6)

              Այս   և  շատ  ուրիշ  տարբերակներ  Ղուրանի  և  Մարգարեյի  սովորույթների  և  ուսմունքների,  պարզ  են  դարձնում, որ  ոչ  մի պարտադրում  կրոնում  թույլատրվում  է: Ոչ  ոք  պարտադրված  չէ  իր  կամքին  հակառակ  դառնալ   դեպի  Իսլամը:  Հավատքը   պիտի  լինի  գիտությամբ  և  ազատ  կամքով:  Այն  պետք  է  հիմնված  լինի հաստատուն  համոզվածության  վրա,  որին  հաջորդում  է  ճիշտ  բառերը  և  լավ  արարքները: Զուտ  արտաբերումը  իսլամի  բանալու « LA  ILAHA  ILLALLAH » «Չկա  Աստված  բացի  Ալլահից, ով  արժանի  է  երկրպագման,»  բավական  չէ  անձին հաստատել  հավատացյալ, չնայած, եթե  ասված  է  ներքին  հավատքով,  նա  անմիջապես  դառնում է  մուսուլման: Ինչպես  Ալլահը  ասել  է Բեդվինների   մասին,  ովքեր  արտաբերում  էին  առանց  հաստատուն  համոզվածության: «Անապատի  արաբները  ասում  են. «Մենք հավատում  ենք: » Ասա,  Դուք  դեռ  չունեք  իրական  հավատք, բացի  ասել  եք  միայն /Մենք  հնազանդվել  ենք  Ալլահին / aslamna, հնազանդվել  ենք,  մենք   Մուսուլմաններ ենք/, մինչ  Հավատքը  դեռ  չի  մտել  ձեր  սրտերը: Բայց  եթե  դուք   ենթարկվեք  Ալլահին  և  Նրա   Մարգարեյին, Նա  չի  արհամարհի/ պարգևը/  ձեր  արարքների,  քանզի  Ալլահը  ամենաներողն   ու  գթասիրտն  է: » (48:14)

  Հայտնի  է , որ  որևէ  մեկը  չի  կարող  պարտադրվել  փոխել,  ինչ  կա  իր  սրտի  խորքերում  և  այդ  մեկը  կարող  է  արտաբերել  իր  լեզվով ինչին  նա  իրոք  չի  հավատում  հաստատուն  ձևով: Սա  ոչ  իսլամն  է, ոչ  էլ  իսլամական  հավատքը:  Այս  պատճառով  Ալլահը  ասել  է հետևյալը  այն  մարդու  մասին,  ով  հարկադրված  էր  տանջանքի  տակ  հրաժարվել   իր  հավատքից  առ  իսլամը:  «Ցանկացած  մեկը,  ով   արտասանում  է անհավատության  բառեր   Ալլահին,  հավատք ընդունելուց  հետո,  բացի  հարկադրաբարից ,  մինչ  նրա  սիրտը  մնում է  հաստատ  իր  հավատքին- ինչպես  մեկը, ով  բացում է  իր   կուրծքը  դեպի  անհավատություն,  նրանց   վրա  է Ալլահի  բարկությունը  և  այնտեղ կլինի  ահեղ  տուգանք  նրանց  համար:»  (16:106)

  Անհավատությունը  տեղի  է ունենում  բացելով  սիրտը  անհավատքի  կամովի  և  այս   հիմքում  մարդ  խոսում  է  չարիք  և  իրագործում  է  իր  հանցագործ  գործողությունները  ըմբոստանալով   Ալլահին   և  Մարգարեների պարզաբանված  առաջնորդությանը  և  դառնում  է ուխտադրուժ  Մուսուլման  դառնալուց   հետո:

Ուրիշ   մեղադրանք  կապված  վերը նշվածին ,  որ  Իսլամը  տարածվել  է  զենքով  և   ուժով: Հաստատված  փաստ է , որ  ցանկացած  համակարգ  կամ կառավարություն,  անտարբեր  լինելով   այս  աղբյուրին,  պահանջում  է պաշտպանողական   ուժ   պահպանելու  այն, ներկայացնելու   իր  արժեքները,  տարածելու   իր  սկզբունքները, հաստատելու  իր  օրենքները  և կիրառելու  ճիշտ   կատարումը  օրինական  պատիժների  ընդդեմ  հանցագործների  և  նրանց,  ովքեր  ընդվզել  են համակարգի  դեմ: Ինչպես  ասված  է   Մարգարեյի  սովորույթում. «Իրոք,  Ալլահը  խրատում  է կառավարիչի  իշխանությամբ,  ավելի քան  ինչ  Նա  խրատում  է  Ղուրանի   Աստվածային  Լուսաբանմամբ:» /  Այսինքն  ավելի   իրագործելով  ճիշտ  պատիժ,  քան Աստծո  գիտակցությունն է  գրերը  կարդալուց/:      /Ալ – Հինդի, Քանձ -  ուլ-Ամալ/

Եկեք  վերցնենք   մի  հայացք  դեպի  իսլամի վաղ  օրերը  և  նրա  հոյակապ  տարածումը  հայտնի  աշխարհով , քննելու   այս  մեղադրանքի  ճշմարտությունը,  պատմական  փաստերի  լույսի  ներքո:  Ալլահի  Մարգարեն  Մուհամեդը, իր  հանձնարարականից, որը  տրված  էր  Ալլահի  կողմից,  ոտքի  կանգնեցնել  և  հասարակությանը  տարածել իր  աստվածային  ուղերձը,  մնաց  Սուրբ  քաղաք  Մեքքայում   տասներեք  տարի  հրավիրելով  իր  Քուրեյշ  ցեղի  մարդկանց  և  Մեքքայի  այցելուներին  առ  Իսլամ:  Նա   անում  էր ամեն  հնարավոր  ձևերը, տեղեկացնելու ու  հաղորդելու  Ղուրանի  և   Սուննայի  լուսաբանման ուղերձները,  հանդիպելով  կեղծ  մեղադրանքների, զրպարտանքի,  հալածանքի,  ոտնձգության,  սպառնալիքների,  բոյկոտների,  հարձակումների,  ու  դաժան   ֆիզիկական  ագրեսիայի  իր  մարդկանց  կողմից:  Նրանք , ովքեր  հավատացին ,  կիսեցին իր  տանջանքները  և  նրան  Ալլահից  հրամայված  չէր  հանդիպելու  բռնության  և  հարձակման   զինված ուժերով,  նրա  հետևորդները   տանջվեցին  դաժան  ձևերով,  պահելով  իրենց  ձեռքերը  ու  հավատարիմ  լինելով  խաղաղ  առաքելական գործունեության:  Շատերը  տանջվեցին  և  որոշները  մարտիրոսացան Իսլամի  ու  իրենց  հավատքի  համար:  Այս  դաժան  փորձության  ժամանակ  նրանք  կրեցին տանջանք   և  պահեցին  իրենց  արի  ոգիները: Մարգարեն  մեղմացնում  էր իր  ուղեկցի  Ամար  իբն  Յասիրի  և  նրա  ծնողների  վերքերը,  ովքեր  դարձան  առաջին  մարտիրոսները  Իսլամում, հետևյալ  խոսքերով.       «Համբերատար  եղիր, Օ  Յասիրի  ընտանիք: Դրախտը  կլինի  իրական, ձեր  մշտական  բնակավայրը: » / Ալ Հակիմ /

 Մարգարեն  թույլ  տվեց   նրանց,  իր  հետևորդներին, ովքեր  ցանկանում  են ներգաղթել  Եթովպիա ,  փախչելու  չարչարանքներից  և  ճնշումներից:  Նրանք  փնտրեցին  ապաստան  այդ  ժամանակվա  կառավարչի   խնամակալության  ներքո: Նա  Նաջաշին   էր, ով  հավանականորեն  ընդունել  էր  իսլամ:  Նույնիսկ   այս  սարսափելի պայմաններում Ալլահը, Ամենաիմաստունն ու Գթասիրտը,  հրամայեց  Իր  Մարգարե  Մուհամեդին,  լինել համբերատար, դիմացկուն և  հանդուրժող  իր  մարդկանց  հետ ,  ուղերձի  տարածման  հարցում: Կան  կրկնվող  օրինակներ, գերազանց  գթասրտության,  առաքինության,  վեհանձնության  և  կարեկցանքի  այս շարունակվող  բռնության  ու  ագրեսիայի  ժամանակ: Մարգարեն   և  իր  ուղեկիցները  հստակ  կանգնեցին  իրենց  հավատքի  և   ուղերձի  տարածման  մեջ, ենթարկվելով Ալլահի   հետևյալ  հրամանին. «Ուստի   համբերատար պահպանի, ինչպես  արեցին բոլոր  Մարգարեները  անկոտրուն   նպատակում  և  եղիր  ոչ  շտապողական  անհավատների  հետ: Օրը,  որ  նրանք  կտեսնեն Պատիժը  խոստացված  նրանց, կլինի  կարծես  նրանք  չեն  ուշացել  ավելի  քան  մեկ  ժամ  մեկ  օրում: Քո  պարտավորվածությունն  է միայն  հռչակել  Ուղերձը: Ոչ  ոք  կավիրվի,  բացի  նրանցից ,  ովքեր   ոտնահարել  են: » ( 46:35 )

 Եվ  դեռ  նա  կաղոթի  նրանց  առաջնորդմանը  ասելով. « Օ, Ալլահ,  խնդրում  եմ առաջնորդի  իմ  մարդկանց,  քանզի  նրանք  ոչինչ  չգիտեն:»   Մարգարեն  շարունակեց  տարածել  ուղերձը  Մեքքայում  և  փնտրել  որևէ   ցեղ,  ով  ի վիճակի  կլինի  պաշտպանել   և  օգնել  նրան ,  որ  նա  ներկայացնի իրեն  և  իր  առաքելությունը  այցելող  անհատների,  Մեքքայի  ցեղերին   և  Արաբների  մեծ  շուկաներում  ու  հանդիպման   վայրերում:  Հետո   այնպես  եղավ, որ   մարդկանց  մի  խումբ  Յաթրիբ /  հիմա  հայտնի ինչպես  Մեդինա, Մարգարեյի  քաղաք / քաղաքում,  հավատացին  Իսլամի  ուղերձին  և   տվեցին  նրան  իրենց  հավատարմության   գրավականը  պաշտպանելու  և  աջակցելու  նրան,  նույն   ձևով,  ինչպես  նրանք  կպաշտպանեն  իրենց   հարստությունը,  պատիվը,  կենցաղը,  եթե  նրանք  ուզենան  ապաստան գտնել  ու  ներգաղթել  իրենց  հայրենի  քաղաք: Այս  համընկավ  Մեքքայում  հալածանքով,  հասնելով  ծայրահեղ  աստիճանի  ու  Քուրեյշ  ցեղի  ղեկավարները  նույնիսկ  ծրագրեցին  սպանել  Մարգարեյին, թող  Ալլահի  օրհնանքը  և  խաղաղությունը  լինի  նրա  վրա:  Ներգաղթման   երևույթը  լինելու  էր  ճակատագրական  Իսլամական  պատմության   մեջ,  քանի   որ  Մեդինայում  կառուցվեց  Մարգարեյի  առաջին  մզկիթը,  Մուսուլմանների  եղբայրությունը  աճեց,  ընդլայնվեց  ու  հաստատվեց   սկիզբ  առնող   Իսլամական   պետությունը  ու  զարգացրեց  իր  ճիշտ  առաջնորդությամբ:

              Ճշտի   ուղղում, Մարգարե  Մուհամեդը  և  իր   հետևորդները   երբեք  չթափեցին  ոչ  մի կաթիլ  արյուն , որպես  հատուցում, այս  երկար  տարիների  ընթացքում,  որի  ժամանակ  նրանք  էին  հալածվում, Մեքքա  քաղաքում:  Այդ  ժամանակվանից   նրան  հրամայված  չէր  կռվել,  այլ  լինել  համբերատար  ու  պնդող:  Հակամարտումը  և  զինված թշնամանքները  Մուսուլմանական  կողմից  չսկսեց  մինչև   երկու  տարի  անց,  երբ  նա   ներգաղթեց  Մեքքայից  Մեդինա:  Քուրեյշ  ցեղը  վախեցավ  նրա  գերիշխանությունից  և   շարունակեցին  հալածանքի   ուղղին   և   իսլամի  ուղերձի    խոչընդոտումը   և  երբ   բոլոր  խաղաղ  ճանապարհները  պրոպագանդայի,  հյուծել  էին:

              Մինչ  Մեդինա  քաղաքը  Քուրեյշների  ցեղերի  առևտրական   քարավանների  ճանապարհին  էր  դեպի  Մեծ  Սիրիա,  առաջին  առերեսման  դեպքը  տեղի  ունեցավ,  երբ  Ալլահի  Մարգարեն  զբաղվեց   առևտրական  քարավանով,  որը  ղեկավարվում  էր   ազնվական  Աբու  Սուֆյենը: Մարգարեն  մտադրվել  էր  հարկադրել  տնտեսական  տույժի  մի  տեսակ  Քուրեյշ  ցեղի  վրա,  որպեսզի  թույլ  տան  իրեն  խաղաղ  ձևով  պրոպագանդել  իր  հավատքը  ուրիշներին  բացահայտորեն  և  փոխհատուցել  հավատացյալներին  իրենց   հարստության,   գույքի  և  պատկանելիքի,  որը  անարդար  ձևով  գրավված  էր  Քուրեյշների  կողմից   Մեքքայում   ներգաղթից   առաջ: Քարավանը  փախավ  որոգայթից,  բայց  իմանալով  միջադեպի  մասին  Քուրեյշի  ղեկավարները  պատրաստեցին  համամատաբար  մեծ   և  լավ զինված  բանակ,  հարձակվելու  Մուսուլմանների   վրա:  Հետևաբար,  առաջին   որոշիչ   ճակատամարտը  տեղի  ունեցավ   Բդրում  ու   փոքր  ու  քիչ  զինված  մուսուլման  մարտիկների  ուժը, որը  բաղկացած  էր  երեք  հարյուր  տասներեք  հոգուց , ջախջախեց  ամբարտավան  Քուրեյշ  բանակը  նվաստացմամբ   և  որոշիչ   պարտությամբ:

              Գերագույն  և  Ամենակարող   Ալլահը   նկարագրեց  արդար  հիմնավորում  այս  մարտի  և  նրանց ,  ովքեր  հետևում  են.

   «/Նրանք/  այն  մարդիկ  են, ովքեր արտաքսվել  են  իրենց  տներից  անարդար  ձևով,  միայն   որովհետև  նրանք    ասել  են  ՛՛Մեր  Տերը  ալլահն  է՛՛:  Եթե  Ալլահը  չկասեցներ  մարդկանց  մի  խումբ  մյուսի  նկատմամբ,  շատ  մենաստաններ ,  եկեղեցիներ,  սինագոգեր  և  մզկիթներ, որտեղ  Ալլահի անունը  նշվում  է  առատ  չափերով,  հաստատ  կքանդվեր:  Ալլահը, իրոք,  կօգնի  նրանց , ովքեր  օգնում  են  հանուն  Նրա:  Իրոք   Ալլահը  լի է   Հզորությամբ,  Ուժով  և  Բարձրությամբ: / Նրանք  են /, ովքեր , եթե  Մենք   հաստատենք  նրանց  երկրում,  կհաստատեն  հերթական  աղոթք,  կտան  հերթական  բարեգործություն,  կհրամայեն  ճիշտը  և  կարգելեն  սխալը: Եվ  Ալլահի  հետ  է   հանգիստ  ավարտը  և  բոլոր  գործերի  որոշումները:» (22:40-41)

              Եվ Իմաստուն ու Վսեմ Ալլահը ասաց. «Եվ ինչու  դու  չպիտի  կռվես  հանուն  Ալլահի  և  նրանց , ովքեր  լինելով թույլ,  հալածված  են  և  ճնշված: Տղամարդիկ,  կանայք  և  երեխաներ,  ում  լացն  է ՛՛ Մեր  Տեր,  Փրկիր  մեզ  այս  քաղաքից,  որի  մարդիկ  ճնշողներ  են  և   բարձրացրու  մեզ  համար Քեզանից  պաշտպան  և  բարձրացրու  մեր  համար  Քեզանից  օգնական:» (4:75 )

  Եվ Ալլահը, Ամենակարողը, ասաց.  «Կռվիր  հանուն  Ալլահի, նրանց , ովքեր  կռվում  են ձեր  դեմ, բայց  մի  ոտնահարի  չափերը,  քանի  որ  Ալլահը  չի  սիրում  ոտնահարողների:» (2:190)

              Բոլոր  ճակատամարտերում  և  բոլոր   հաղթանակներում, որ  Ալլահի   Մարգարեն  և  նրա  ուղեկիցները  հասան  քսան  երեք   տարվա  ընթացքում,  Մարգարեյի   առաքելության  Մեքքայում, հետո  Մեդինայում, միայն  երեք  հարյուր  յոթանասուն   հինգ   մարդ  սպանվեց:  Հիջրայի /ներգաղթման / իններորդ  տարում, որը  հայտնի  է  Պատվիրակությունների  Տարի,  Մարգարեն  հանդիպեց  մոտ  հարյուր  տարբեր  պատվիրակությունների ,  բոլոր  ցեղերից ,  որոնք  եկել  էին   համարյա   ամբողջ  Արաբական  Թերակղզիներից,  որպեսզի  խորհրդակցեն  ու  բանակցեն  Մարգարեյի  հետ: Նա  հանդիպեց  նրանց  արժանապատվորեն  և  վեհանձնորեն  ու  պատասխանեց  նրանց   բոլոր  հարցերին  ու  անհանգստություններին  կապված  Իսլամական  Աքիդահի /Aqeedah /, Հանգանակությունների  և  Օրենքների /Շարիաթ /  հետ:  Նրանց  մեծամասնությունը  տպավորված  էին  Մարգարեյի  կոչով  և  նրանք   ընդունեցին  Իսլամ: Ալլահի  Մարգարեն   նաև   ուղարկեց  նամակներ  շրջակա   շրջանների  ղեկավարներին,   կոչելով  նրանց  ընդունել  Ալլահի Ուղերձը, ինչպես  կնշվի  ներքևում:

  Մարգարեյի  կյանքի  ընթացքում   և  հետո  ամբողջ  Արաբական   Թերակղզին  առաջին  անգամ  պատմության   մեջ  միաբան  էր  մի  օրենքի  և  աստվածային  կրոնի  մեջ:  Արաբների   մեծամասնությունը  ընդունեցին   Իսլամը  կամովի,  Ղուրանը  լսելուց  հետո , տեսնելով  Մարգարեյի  օրինակը  իր  Սուննայում / Ուղղում /  և  նրա  հետևորդներին   և   ականատես   լինելով   իսլամական  համակարգին: Միայն  մի  քանի  դիմադրողներով  հրեաների  և  քրիստոնյաների  գրպանների,  ու  նրանց   թույլ  տրվեց  մնալ  Իսլամական  կառավարությունում  իրենց  հին  հավատքով  և  պայմանագրով, որը  ամրագրում  է որոշակի  իրավունքներ,  պարտավորություններ  ու  Ջիզյեյի /Jizya/  հարկի  վճարում,կառավարության  պահպանման   համար   և   չմասնակցելու   զինվորական   ծառայության:  Իրոք  այս  հեղափոխական  փոփոխությունը  հրաշալի  ձեռքբերում  էր, հաշվի  առնելով  հսկա  մատերիալիստական  նշանակումները,  որով  այն  տեղի  ունեցավ: Եվ  նրա  մինչև  հիմա   գոյություն   ունեցող  համաշխարհային   ուժը:  Եվ  Ալլահը, Ամենազոր,  տալիս  է  հաջողություն   ում նա  է ուզում: Ճիշտ  ուղղու վրա  գտնվող   Խալիֆները , ուղեկիցները  և  առաքինի   նախորդները, հետևեցին  Մարգարեյի  օրինակին, պաշտպանելով  իսլամական  կառավարությունը  իր թշնամիներից, նվաճող  շրջակա  բռնապետությունից,  որոնք   սպառնում  էին  իրենց  գոյությանը  և  տարածեցին   Իսլամ  իրենց   հավատքի  եռանդով  և  քարոզչական   գործունեությամբ,  իրենց   հոյակապ  սկզբունքներով  և  ճիշտ   հարաբերություններով:  Այս  անհատները,  առանց  որևէ   չափանիշների,  հավասար  էին   քանակով  կամ  պատերազմական  գործիքներով,  պատրաստությամբ  և  մասնագիտացված  զինվորական  հմտություններով,  մարդկանց,  ում  նրանք   նվիրվել  են:  Բայց   նրանց   աստվածային  հավատքի  կենսունակությունը  և  առաքելությունը,  բարոյական  առավելությունը  իրենց  բնավորությունների,  գրավեցին  հասարակ   մարդկանց  սրտերը  ու  մտքերը,  մինչև  կարիք   եղավ պայքարել  բռնապետական  բանակների  հետ,  ում  ճնշումը  մասսաների  վրա   անտանելի  էր:

  Մեր  ժամանակների  իսլամի վերափոխվածներից   մեկը, Բաշիր  Ահմեդը  ասաց. «Ամենաշփոթեցնող  հարցը  ինձ   և  իմ  ամենալուրջ  մեծ  անհանգստությունը   ընդունելով  իսլամը  և  նրա  կյանքի  ձևը  այն  էր,  որ  մենք,  քրիստոնյաներս, հայտարարում  ենք, որ  Իսլամը  տարածվել  է սրով: Ես  տվեցի  այս  հարցը  ինձ,  եթե  այս  մեղադրանքը  ճիշտ  է,  ինչու  մենք  նկատում  ենք, որ  շատ   մարդիկ, աշխարհի  տարբեր  անկյուններում,  դեռ  պահպանում  են  իսլամը,  միանում  ու  ընդունում  են այն,  ինչպես  կյանքի  ձև:  Ինչու  ենք  մենք   նկատում  մարդիկ, ովքեր  միանում  են  իսլամին  ամեն  օր,  առանց  որևէ   պարտադրանքի    ինչ-որ  մեկի  կողմից:» / Փողադրված, Դոկ.  Իմադ –դու- Դին  Խալիլի,  / Ի՞նչ  են  նրանք  ասում  Իսլամի  մասին/ էջ.  295 /

              Նորման Ա. Դանիելը  ասում  է   այս  առասպելի  կեղծիքի  ծագումնաբանության  մասին. «Արևմուտքը  կազմել  է  ավել   կամ  պակաս   անփոփոխ  կարծրատիպ  իսլամի   հավատքի, այն որոշել  է ինքն  իրեն  ինչ  է իսլամը:  Կարևորը  այն  էր,  որ  այն  պիտանի  է  արևմուտքին,  այն  տվեց  քրիստոնեությանը  ինքնահարգանք   առնչվելու  քաղաքակրթության  հետ  շատ  բաներում,  որպես  առավել:» / Իսլամը  և  Արևմուտքը: Տեսիլքի  Ստեղծումը  էջ.  270 /

              Դե  Լաքի  Օ՛ Լեստը  մեկնաբանում  է  այս  մոլորությունը  իր  « Արաբների  քազաքակրթությունը »  գրքում / էջ. 127-128 /.  « Ուժը  երբեք  գործոն  չի  եղել  Ղուրանի   ուսումնասիրման  համար  և  որ  Արաբները   թողել  են  նրանց  ում  տիրապետել  են,  ազատ   կիրառելու  կրոնական  հավատքները:  Եթե   պատահում  էր , որ  որոշ   քրիստոնյաներ,  ընդունում  են  իսլամ  և որդեգրում  են արաբերենը  ինչպես  իրենց   լեզու,  դա  միայն  կապված  էր տարբեր  տեսակի  արդարությունների   հետ,  որոնք  արել  են արաբները,  որին  ոչ  մուսուլմանները ծանոթ  չէին:  Դա  հիմնված  էր  իսլամի   հանդուրժողականության   և  կենսունակության  վրա , որը   անծանոթ  էր   ուրիշ  կրոններին: » / Փոխադրված  է Դոկ.  Իմադ- դու- Դին- Խալիլի «Ի՞նչ  են  նրանք   ասում  Իսլամի   մասին»  գրքից: /էջ.314 /

 Նա  նույնպես  ասաց. «.....վաղ  Խալիֆները  շատ  նշանակալի   բարի  էին   մարդկանց  վարվելու  ձևով, Սիրիայի, Եգիպտոսի,  Իսպանիայի  և  ամեն  ուրիշ  երկրի ,  որ նրանք ենթարկեցրել  են:  Նրանք  թողել  են   մարդկանց   իրագործել  իրենց  օրենքները,  կանոնները  և  հավատքները:  Նրանք  պարտադրվում  էին  միայն  վճարել  Ջիզյե ,  իրենց   պաշտպանության  և  խաղաղության  համար: Իրականում,  ազգերը  երբեք  չեն  իմացել  գթասիրտ   ու  համբերատար    զավթիչներ,  ինչպես  Արաբները: »

  Եթե  իսլամը  տարածվել  է պատերազմով, պարտադրված  Մուսուլմաններին  պաշտպանելու  իրենց,  ապա  դա  ակնհայտ  է   պատմությանը,  մանավանդ  համեմատելով  ուրիշ  քաղաքակրթություններին:  Ինչն  իրոք  յուրահատուկ  է իսլամական  զավթումներում,  այն  է, որ նա  ազատել  է  ճնշումից:   Դա  է հայտնի  պատասխանները  Մարգարեյի  հետևորդների, որ   նրանք  տվել  են Պարսկաստանի   կայսրին, երբ  նա   հարցրեց,  թե  ինչն  է  բերել  Մուսուլմաններին  իր  հողերը, որը  նշված  էր  պատմության  գրքերում: «Ալլահը  ուղարկել  է մեզ  վերցնել ,  ով  ցանկանում  է  ստրկությունից  մարդկության,  ուրիշ  մարդու,  դեպի  ծառայություն  ու  երկրպագում Ալլահի, այս  աշխարհի   սահմանումներից  դեպի  տարածություն, / որը  իսլամը  բերում  է  այս  և  այլ  աշխարհ /:

Ու  կյանքի  անարդարություններից / աշխարհի  կառավարիչներից / դեպի  Իսլամի  արդարություն: /Տես  Իբն  Քաթիր, Բիդայա  ուա  Նիհայա /:

  Կոտորածների, բռնաբարությունների, թալանի, պատմական  անարդարությունների  ուղղակի  հակասությունում,  մենք  չգտանք  նմանատիպ   հաշիվներ  վաղ  Իսլամական  նվաճումների   պատմության  մեջ:

              Թոմաս  Կարլայլը  իր  հայտնի  դասախոսությունների  շարքում,  մեկնաբանեց   իսլամի  տարածումը  հետևյալ  բառերով.  » Շատ  է  ասվել  Մուհամեդի  և  իր  կրոնի  սրով  տարածման  մասին:  Կասկած    չկա  մենք  կարող  ենք   հպարտանալ, որ  քրիստոնեությունը  տարածվել  է   խաղաղ  ձևով,  քարոզչությամբ   և  համոզվածությամբ:  Այս  ամենով   հանդերձ  ,  եթե   մենք   վերցնենք   այս   քննարկելու  ճիշտը  և  սխալը  կրոնի,  ապա  կգտնենք  ծայրահեղ  սխալներ  նրանում: Իրոք  սուր,  բայց  որտեղ  կգտնես  քո  սուրը:  Ամեն  նոր  կարծիք ,  իր  սկզբով  մի  մարդու  կողմից  է   և  փոքրամասնություն  է:  Այն  միայն  մի  մարդու  գլխում  է  ապրում: Ամբողջ   աշխարհում  միայն  մի  մարդ  է  հավատում  դրան: Միայն  մի   մարդ  է բոլոր  մարդկանց   դեմ:  Այն  որ  նա  վերցնի  սուրը  և  պրոպագանդի  ,  քիչ  բան  կտա  նրան:  Դու  պետք  է   սկզբից վերցնես  քո  սուրը: Ընդհանուր  առմամբ ,  բանը  կտարածվի   ինքն  իրեն  ինչպես  կարող  է: Մենք  չգտանք  քրիստոնեությունում  այն,  որ   միշտ  արհամարհել  է   սուրը,   երբ  մեկ  անգամ  ունեցել  է: Չարմագնեսի  խոսակցությունը  Սաքսոնների  հետ   քարոզելով  չէր:  Ինձ  քիչ  է   հետաքրքրում  սուրը,  ես  թույլ  կտամ պայքարել   ինքն  իրեն   այս  աշխարհում, պայքարել  ցանկացած  ձևով  թրով,  լեզվով  կամ  ուրիշ  միջոցով:  Կամ  կմնա   այդպես:  Մենք  կարող  ենք   թողնել  այն  քարոզել ,  պամֆլետել,  կռվել,  ինքն  իրեն  ջանալ  և  շատ  համոզված  եմ  այն  կտևի  երկար,  որ  գրավեն  ոչինչ , որը  արժանի   էլ  չէր  գրավվելու: Ինչը  լավն   է  չի  դրվի,  այլ  ինչը  վատն  է:  Այս  մեծ  մենամարտում  բնությունը  ինքն  է  դատավոր  և  սխալ  չի  կարող  անել:  Բանը,  որի  արմատները խորն  են  դեպի   բնությունը,  որը  մենք  կոչում  ենք    ամենաճիշտը  այն   և  ոչ  թե  ուրիշը,  կաճի, կծաղկի  վերջում: « / Հերոսներ, Հերոսների  երկրպագում  և  Հերոսականը  Պատմության  մեջ,  դասախոսություն  երկու,  Ուրբաթ , մայիսի 8, 1840թ. /,  /  Heroes,  Hero  Worship  and  the Heroic  in  History;  Lecture  2,  Friday, 8th  May  1840 /:

  Որպես  համեմատություն  վերը  ասվածին ,  եկեք  վերցնենք   որոշ  հատվածներ  Սուրբ  Կտակարանից  և  կարդալ  ինչ   Հրեաները   և  Քրիստոնյաները  պահում  են,  ինչպես   սուրբ  և  աստվածային  ուղղորդություն,  պատերազմի  իրականացման  մասին  և  որը  ուղեկցեց   նրանց   նվաճումների  և ընդլայնել  ժամանակները:

              Մենք  կարդում  ենք   Օրինաց  Գրքում, »10 / Երբ  դու   գալիս  ես   մոտիկ  քաղաքին   կռվելու  դրա  դեմ,  ապա   հայտարարի  խաղաղություն  առ  այն:11 /  Եվ  այն  կլինի, եթե   դառնա  պատասխանը  խաղաղության  և  բացեն  քեզ,  ապա  այն  կլինի,  որ  բոլոր  մարդիկ,  ովքեր  կգտնվեն   այնտեղ, կլինեն  վտակ  քեզ և  պետք  է  ծառայեն  քեզ:12 /Եվ   եթե  այն  լինի քեզ  ոչ  խաղաղ   և  պատերազմ   քո  դեմ ,  ապա  պետք  է պաշարես  այն:13 / Եվ  երբ  Տերը, ձեր  Աստվածը  դնի  այն քո  ձեռքերում,  ապա   տիրի  սրով  ամեն  մի   արական  սեռի:14 / Բայց  կանայք  և  փոքրերը  և  խոշոր  եղջերավոր  անասունները  և  բոլորը  ինչ  քաղաքում  է ,  նույնիսկ  ամբողջ  փչացածը  վերցրու  քեզ  և  կեր  ամբողջ  փչացած  բաները,  որոնք  քո  թշնամիներինն  է   ,  որը  Տերը,  քո  Աստվածը   տվել  է  քեզ:15 / Եվ  արա  այդ  բոլոր   քաղաքներին, որոնք  հեռու  են քեզանից,  որոնք   այդ  ազգերի  քաղաքները  չեն:16 / Բայց  այդ  մարդկանց  քաղաքները,  որոնք   Տերը,  ձեր  Աստվածը  տալիս  է  ձեզ  ժառանգություն,  պահեք  կենդանի:17 /  Բայց   դուք  պետք  է  վերացնեք  նրանց , Հիթիններին,  Ամորիթներին, Քանանցիներին, Փերիզցիներին,  Հիվիթներին  և   Ջեբուսիթներին,  ինչպես  Տերը ,  ձեր  Աստվածը  հրամայել  է   ձեզ: « / Օրինաց  20: 10- 17 /

              Ջերիքո  քաղաքի  զավթման  և  նրա   բնակիչների  ճակատագրերի   մասին  մենք   կարդում  ենք, » Մարդիկ  կանչեցին  և  օգտագործեցին  շեփորներ  այնպես  ,  որ  պատը  ընկավ  իր  տեղը,  նրանք   մտան  քաղաք  և  սպանեցին  իր  բոլոր  մարդկանց ,  տղամարդկանց, կանանց  երեխաների  և  ծերերի,  նույնիսկ   կովերի,  այծերի  և   ավանակների,  օգտագործելով  սրեր:« /Յուշա 6:20 /

   »Մուքիդա   և  Լեբնե  քաղաքներում  նրանք  արեցին  նույնը  ինչ  Ջերիքոյում« / Յուշա 10:28 / 

  Մաթևոսի  Ավետարանում, մի մասում  կապված  Հիսուսի   հայտարարության  հետ,  մենք  կարդում  ենք. »Մտածեք  ոչ, որ  ես  եկել  եմ  ուղարկելու խաղաղություն  երկրի  վրա,  ես   եկել  եմ  ոչ  թե  ուղարկել   խաղաղություն  ,  այլ  սուր:«  / Մաթ. 10:35-37  և  համեմատած  Լուկասի  22:36 /

              Ի՞նչ  է  այդ  սուրը:  Ո՞վ  ունի  իշխանություն   բարձրացնելու  այն:  Սա  պարզ  չէ   և   բուռն  վիճարկվում  է: Միգուցե  այն  կբարձրացվի   նրա  երկրորդ  գալստյամբ:  Մինչ  Կոնստանտինը ,  վաղ  քրիստոնյաները հետապնդվող   փոքրամասնություն  էին  և  ակնհայտորեն  չէին  կատարել  բռնություններ  և   սպասում  էին  նրա  անմիջական  վերադարձին:  Դրանից   հետո, երբ  Երրորդության  Քրիստոնեությունը  դարձավ  պաշտոնական  պետական  կրոն  Կոստանտինի  ժամանակաշրջանից   հետո,  սուրը   եռակցվել է  պետությանը   և    քրիստոնյա   կառավարիչները   պատմության  միջով   վարել  են   բազմաթիվ  պատերազմներ  և  զավթումներ  դրա  քողի տակ:  Քրիստոնեական  հնազանդության  սկզբունքը  որևէ  իշխանության    ուժն  է,  հիմնված  Հիսուսի   բովանդակված  հայտարարությանը. »Մատուցեմ  ձեզ  Կեսարին:« Սա   ընդլայնվել  է   քրիստոնյա  աստվածաբանների  կողմից,  որպեսզի   իրականացնեն  աստվածային  կանոնի  իրավունքը  և  հետո  նույնիսկ   ազգային  և  աշխարհիկ  կանոնները,  հիմնված  Փոլինի   դոկտրինի  վրա   ինչպես   ամրագրված  է  այս  որոշմամբ. » Բոլորը  պետք  է  ենթարկվեն   իրենց   ղեկավարող   իշխանությանը , քանի  որ չկա   իշխանություն,  բացի  որից   Աստվածն  է  հաստատել: Իշխանությունները, որոնք  գոյություն  ունեն,  հաստատված  են  Աստծո  կողմից«: / NIV,  Romans/3:1/  Հռոմեացիներ/

              Վերը   նշված  փաստերը  և  հայտարարությունները  կհամեմատվեն  Ալլահի  Գրքի, Ղուրանի  և  Մարգարեյի  ուղղու/ Սուննայի/ ուղեցույցով,  նախատեսելով   ավելի  ապացույցներ, որ  իրոք   Իսլամը   խաղաղության   կրոն  է ,  չնայած   այն  փաստի ,  որ  որոշ  անհնազանդ    Մուսուլմաններ,  խոսքով  և  արարքով  աղավաղել  են Իսլամի  պատկերը:  Նաև  չնայած  թունոտ  պրոպագանդայի,  զրպարտության  և  ծիծաղելի  սխալ  տեղեկատվության  կեղծմամբ  և  ներկայացման   Իսլամի   թշնամիների, իրենց  արշավանքներում  Իսլամի  և  Մուսուլմանների  դեմ:   Մենք  չենք   ժխտում  ,  որ  շեղումներ  և  անարդարություններ  տեղի  ունեցան  երբեմն  որոշ  Մուսուլմանների  կողմից,  բայց  պատմական  միտման  ընդհանուր   թափը   մեր  վկայությունն  է,  ինչպես  նշվեց:  Այս  տողերում  տեղին  կլինի  նշել   մի  քանի  օրինակներ,  մինչ  նրանք  ցույց  են  տալիս ընդհանուր  օրինակ;  Երուսաղեմի  քրիստոնյա   զավթիչները  մորթեցին  իրենց   բոլոր  հրեա   և    մուսուլման  բնակիչներին,  մինչ  Երուսաղեմի  վերազավթումը  Սալեհադին-ալ- Այուբի  կողմից  եղավ  առաքինության   և   վեհանձնության   օրինակ:  Մենք  նույնպես  ունենք   Անդալուզիայի/ Մուսուլման  Իսպանիայի/  և  Անատոլիայի/ Փոքր  Ասիայի/  հակադրությունները:

  Քրիստոնյաները  արտաքսեցին  մուսուլմաններին  և  հրեաներին  Իսպանիայից , կամ  դրեցին  նրանց   սրի , կամ   ստիպեցին  ընդունել   քրիստոնեություն, հայտնի» Ինկվիզիցիայի« ժամանակ: Սա  է  հարացույցը  դեպի  մուսուլմաներին  վերաբերմունքը,  քրիստոնեության  իշխանության  տակ:  Նույն  դարաշրջանում , երբ  մուսուլմանները, հիմնականում  Թուրքական  ցեղերը, գրավեցին  ինչ  հիմա   Թուրքիան  է, նրանք  համեմատաբար  շատ  ավելի   համբերատար  էին:  Մինչև   օրս   Արևելյան  Ուղղափառ  եկեղեցու  նստավայրը  մնացել  է  Ստամբուլում:  Նշված  արևելագետ    Սըր  Թոմաս  Առնոլդը,  մերժեց  այս  ոխակալ   պրոպագանդան  Իսլամի  մասին  ասելով.» ........  ցանկացած  կազմակերպված  ջանքեր,  պարտադրելու  իսլամի  ընդունումը  ոչ- մուսուլման   բնակչությանը,  կամ  ցանկացած  պարբերական  հետապնդում  մտադրված  է  դրոշմել  քրիստոնյա  կրոնը,  մենք  չենք  լսում: Արդյոք  խալիֆները  ընտրել  էին   որդեգրել  գործողության  ուղղությունը,  նրանք  կարող  էին մաքրել  քրիստոնեությունը  այնքան   հեշտ,  որքան   Ֆերդինանդը  և  Իզաբելլան  դուրս  մղեցին  իսլամը  Իսպանիայից,  կամ  Լուի  տասնչորրորդը  դարձրեց  բողոքական   քրեական  Ֆրանսիան,  կամ  երբ  հրեաները  դուրս  էին  պահված  Անգլիայից  350  տարի: Ասիայում  արևելյան  եկեղեցիները  ամբողջովին  կտրված  էին  քրիստոնեական  միությունից, որի  շնորհիվ, ոչ  ոք չէր  գտնվում  մատ  բարձրացնել  նրանց    անվան  վրա ,  ինչպես  հերետիկ  համամիությունները: Այսպիսով  այս  եկեղեցիների  գոյատևումը  մինչ  ներկա  օրերը   Մուհամեդի  կառավարությունների   հանդուրժող  վերաբերմունքի   ուժեղ   ապացույցն  է: / Սըր  Թոմաս  Ու. Առնոլդ:  Իսլամի  քարոզումը, Մուսուլմանական  հավատքի  պրոպագանդայի  պատմությունը,  Վեստմինսթեր Ա. Քոնսթաբլը  և  ընկ.  Լոնդոն, 1896, էջ.  80 /:

Դժբախտ  իրականությունը  պատմության  այն է, որ  եվրոպացիները  ավելի  արագ  քան  իսլամական  պատմական   միտումները  եկել  են  իշխել   աշխարհը  և  որ  արձագանքները  ընդդեմ  անընդմեջ  կրոնական  պատերազմների, Եվրոպայի  քրիստոնեական  սեկտաները  ստեղծեցին  ջերմոց  ժամանակակից   եվրոպական  աշխարհիկի,  հումանիզմի, ազգայնության, աթեիզմի, անաստվածության  աճի  բարձրացման  և  մենք  տեսնում  ենք , որ  այս  միտումները  հիմքեր  են  հսկայական  քաղաքական  և  սոցիալտնտեսական  ժանտախտների,  որոնք  աղտոտում  են  մարդկությունը  մինչև  օրս:

 ՍԽԱԼ  ՀԱՍԿԱՑՈՒԹՅՈՒՆ,  ՈՐ  ԱՇԽԱՐՀԻ  ՆՎԱՃՈՒՄՆԵՐԸ  ԻՍԼԱՄԱԿԱՆ   ԶԱՎԹՈՒՄՆԵՐԻ   ՆՊԱՏԱԿՆ  ԵՆ:

Երրորդ  և  կապված  մեղադրանքն  է,  որ  իսլամական  նվաճումների   արագությունը,  որոնք  եկան  հայտնի  աշխարհ  և  որով  մուսուլմանական  հավատքը  ի  վիճակի  էր  տարածվել  արևելք   ու  արևմուտք,  միայն  աշխարհիկ  հաճույքների,  հռչակի  և   փառքի  համար  է:

              Թույլ  տվեք   ներկայացնել  որոշ  փաստեր,  Մարգարեյի  կենսագրությունից  և  իսլամական   սկզբունքներից  , պատմական  արձանագրություններից: Մարգարե  Մուհամեդը  իր  առաքելության  սկզբում , ինչպես  Մարգարե  և  Ալլահի  առաքյալ,  իր  մարդկանց  կողմից  մոտեցվել  է ամեն  հնարավոր  ձևով  ետ  կանգնելու  և  դադարեցնելու  կոչը  առ  իսլամ: Բացի  այդ  ավելի  շուտ   նշվել  է  բաց  հալածանքների  և  ճնշման փորձերը:  Մարգարեյին  ասեցին  Քուրեյշ  ղեկավարները. »Եթե  դու  կարիք  ունես  տիրանալու  և  տիրապետելու  ամբողջ  Արաբական  Թերակղզին,  մենք  կհաստատենք  դա  քեզ  համար:  Եթե  դու  կարիք  ունես  ամուսնության,  մենք  առաջարկում  ենք  քեզ  ազատ  ամուսնանալ  Արաբական  Թերակղզու  ամենագեղեցիկ  կույսի  հետ:« Մարգարեյին  առաջարկեցին  հարստության   առավելություն,  որը  ոչ  ոք  չէր  երազել  ունենալ  Արաբական  Թերակղզում,  բայց  Նա մերժեց  այս  առաջարկությունը  նույնպես: Քուրեյշ  Արաբ  Ղեկավարները  արեցին  իրենց   բոլոր  առաջարկները,  պայմանով , որ  նա   դադարի  կոչելու  իր  իսլամ  կրոնին,  և  դադարի   պատժել  ու  բացահայտել  իրենց  հեթանոս հավատքը, որպես  հիմար կուռքերով  ու  սնոտիապաշտություններով:  Մարգարեյի  պարզ,  ուղիղ   և  ազնիվ   պատասխանը  բոլոր  իրենց   փորձություններին  և  եկամտաբեր  առաջարկներին   լիարժեք  և  վերջնական  մերժում  էր: Մարգարեյի  մի  հայտնի   շարադրումը  գրառված  է  ինչպես  հետևյալը

     «Ալլահով,  եթե նրանք  ի  վիճակի  լինեյին  դնելու  արևը  իմ  աջ  և  լուսինը  իմ  ձախ  ձեռքում,  որպեսզի  ճնշեն   ինձ   թողնել  կոչի  առաքելությունը,  ես  չեմ: Ես  երբեք  չեմ  հանձնվի, ոչ  էլ  կընդունեմ   նրանց  պահանջները, / բայց  կշարունակեմ    իմ  առաքելությունը / մինչև  կամ  այս  Կոչը / իսլամ  կրոնի / դառնա  գերիշխող  և  լայն  ընդունված  և   գործող  Արաբական  Թերակղզում,  կամ  իմ   գլուխը   կհեռացվի   իմ  մարմնից:»  / Իբն  Հիշեմ, / Մուհամեդի  կենսագրությունը/, հատոր 1, էջ. 170 /

     Մեկ  ուրիշ  փաստ  արժանի  հիշատակման այն  է ,  որ  նամակներում, որոնք  Մարգարեն  ուղարկում  էր  հայտնի  թագավորներին, կառավարիչներին  և  ղեկավարներին  հարևան   երկրների, շատ  պարզ  էր:  Նրանց   թույլատրվում  է պահել  իրենց  դիրքերը,  ղեկավարությունը  ունեցվածքը  և  գերիշխանությունները,  եթե  նրանք   ընդունեն   Իսլամ  և  պահպանեն  խաղաղություն  և  արդարություն:

   Օրինակ, հետևյալ հայտնի նամակը  Հերակլեսին. Հռոմեական   և  Բյուզանդական  կայսերը,  կարդացվում  է  հետևյալ  ձևով :      «Ալլահի  անունով, Կարեկից  և  Գթասիրտ  Մուհամեդից, ով  Ալլահի  ծառան  է   և  Նրա  Մարգարեն,  Հերակլեսին / այդ  ժամանակվա  կառավարչին /: Խաղաղություն  լինի  նրան , ով  հետևում  է ճիշտ  ուղղուն:  Սրանից  հետո  ես  հրավիրում  եմ  քեզ  հուր:  Հետևաբար,  եթե  դու  ցանկանում  ես  անվտանգություն  ,  ընդունիր  Իսլամ:  Եթե   դու  ընդունես  Իսլամ , Ալլահը  կպարգևի  քեզ  կրկնակի  և  եթե  դու  մերժես  անել  այդպես,  ամբողջ  ազգի  ոտնահարման  պատասխանատվությունը   կլինի  քոնը:»

Ամենակարող  Ալլահը  ասաց.

«Ասա, Օ  Գրքի  Մարդիկ: Եկեք  ընդհանուր  պայմանների  ինչպես  մեր  և  ձեր  միջև, որ  մենք   երկրպագում  ենք  ոչ  ոքի բացի  Ալլահից,  որ  մենք  զուգադրում  ենք  ոչ  մի  գործընկեր  Նրա  հետ, որ  մենք  կանգնեցնում  ենք ոչ  մեր  միջից  , Տերեր  և  հովանավորներ  ուրիշ  Ալլահից:  եթե  ,  հետո նրանք  վերադառնան,  ասա . Վկայություն  տուր , որ  մենք  Մուսուլմաններ  ենք / ով  ենթարկվում  է  Ալլահի  Կամքին:»  ( 3: 64 ), / Բուխարի &  Մուսլիմ /

Ուղեկցող  Էնեսը զեկուցեց  այդ. « Ալլահի  Մարգարեն  երբեք  չի  մատնացուցվել  մարդուն,  ով  ընդունեց  Իսլամը,  պարգև  տալու,  սակայն  այդ  կարելի  էր:  Մի  անգամ   մի  մարդ  եկավ  և  խնդրեց  որևէ  բան,  եթե  նա  ընդունի Իսլամ:  Մարգարեն  առաջարկեց  նրան  / իսլամական  գանձերից /  ոչխարների  հոտ, որը  արածում  էր  մարգագետնում, երկու   լեռների / Մեդինայի /  միջև: Ինչպես  այդպիսի,  մարդը , ով  ստացավ  պարգևը,  վերադարձավ  իր  մարդկանց  մոտ  և  ասաց  նրանց.  Օ  , իմ  մարդիկ,  ընդունեք  Իսլամ,  քանզի  Մուհամեդը  տալիս  է այնպիսի  պարգևներ, որ  ընդունողը  երբեք  չի  վախենա  աղքատությունից:» « Բոլոր  մարդիկ կապված  այս  մարդու  հետ   ընդունեցին  Իսլամ  և  միացան  մուսուլմաններին: » Էնեսը  շարունակեց  իր  զեկույցում   ասելով. « Մարդ  կընդուներ Իսլամը  միայն  մատերիալիստական  շահերով, բայց  հենց  որ  նա  կզգար  Իսլամի  քաղցրությունը,  հավատքը   կդառնար  ավելի  սիրելի   այդ  մարդու  սրտին,  ավելի  քան  ողջ  աշխարհը  և  նրա  ունեցվածքները:» /Բուխարի  &  Մուսլիմ /:

              Եկեք  նույնպես   քննարկենք  հարստության  չափը,  որ  Մարգարեն  թողեց  ինչպես  ժառանգություն  իր  մահից  հետո:  Ամր  իբն  ալ- Հարիթը  զեկուցում  է.  « Մարգարեն  իր  մահից   հետո  ոչ  դիրհամ  կամ  դինար / փողի  անուն /  ստրուկ,  ստրկուհի  կամ   ուրիշ  բան,  բացի  իր  սպիտակ  ջորուց, զենքից  և  հողի  կտորից, որը  նա  հայտարարում  էր  ինչպես  Մուսուլմանների  բարեգործություն:» / Մուսլիմ /

              Փաստորեն   Մարգարեյի   անձնական  զենքը  կապված  էր  Հրեաների  հետ  ինչպես  գրավական ,  գարու  չափի  դեմ,  իր  ընտանիքի   համար, մահվան  ժամանակ:  Ի՞նչպես  կարող  է   ցանկացած  գիտակից  մարդ,  մեղադրել  մարդու  ինչպես  Մարգարե  Մուհամեդն  էր,  որ  նա   մտածում  էր  մատերիալիստական  նվաճումների,   ունեցվածքի,  վաղանցիկ  դիրքի  և  փառքի  մասին:  Կայսրերը , ազգայնական    ղեկավարները,  նրանց  գեներալները  և  զինվորները   փնտրում   են  փառք,  հող,  ավար, բայց   փաստերը  վերը  նշված,  ապացուցում  են,  որ  Ալլահի  Մարգարեյի    նպատակն  էր  տարածել  Իսլամ  կրոնը  մարդկությանը   խաղաղ  ճանապարհով,  նրանց  շահերի  համար  և  թողնել   նրանց  ,  մենակ  վաստակել  ապրուստը  և   լրացնեն   իրենց   մատերիալիստական   կարիքները,  որը  ողջունվում  է   Իսլամի  սահմաններով:

Մարգարեյի ,   ուղեկցորդները   և  նրա  հետևորդները  ցույց   տվեցին  իրենց   ազնիվ , ճիշտ , առաքինի  կյանքի    օրինակով, որ  նրանք   չեն  հետևում    աշխարհիկ   ունեցվածքին   և  արագ   անցնող   կյանքի  հաճույքներին;

  Ուհուդ  ճակատամարտի  ժամանակ  Մարգարեն   նշեց. «Կանգնեք , որ  ձեռք  բերեք  Դրախտ, որը  այնքան  ընդարձակ  է, որքան  բոլոր  երկինքները  և  երկիրը  դրած  միասին:» Մարդ , որի   անունն  էր  Օմար  իբն  ալ  Հիմամ,  լսեց Մարգարեյի  հայտարարությունը:  Ինչպես  այդպիսին,  այս  մարդը   ուղղեց  հարցը  Ալլահի  Մարգարեյին, «Օ, Ալլահի  մարգարե,  դու  ասացիր,  որ  պարգևը  Դրախտն  է,  որը  այնքան  մեծ  է, որքան  երկինքները   և  երկիրը  դրված  միասին:»  Մարգարեն  պատասխանեց  դրականորեն:  Ուղեկիցը  ասաց. « Օրհնվի  այն,  օրհնվի   այն:»  Մարգարեն,  խաղաղությունը  և  օրհնանքը  Ալլահի  լինի  նրան, հարցրեց    մարդուն. « Ի՞նչը   ձգտեց   քեզ  ասել  ինչ  ասացիր:»  Մարդը  պատասխանեց. «Օ, Ալլահի Մարգարե,  միակ  հույսը  ես  տալիս  եմ  այն  է , որ  լինեմ  Դրախտի   բնակիչներից  մեկը:» Մարգարեն,  թող  Ալլահի  խաղաղությունը  և  օրհնանքը  լինի  նրան,  ասաց. « Իրոք, դու  Դրախտի  բնակիչներից  մեկն  ես:» Լսելով  այս  խոսքը  Մարգարեյից   ,  մարդը  հանեց  մի քանի  խուրմա իր  պայուսակից  ուտելու,  մինչ  կռիվը  կսկսի:  Բայց  մարդը  գցեց   խուրմաները  օդ  և  ասաց. «Ալլահի  անունով,  եթե  ես  ապրեմ  վերջացնելու  ուտել  այս   խուրմաները,  դա  կլինի շատ  երկար   կյանք:  Նա  վազեց  կռվելու  իսլամի  թշնամիներին  իր  ամբողջ  հզորությամբ  մինչ  նա  սպանվեց:» / Մուսլիմ /

Մարդ , որի  անունը Շեդեդ- իբն-ալ  Հադի  էր,  զեկուցեց , որ  մի  բեդվին  եկավ  Ալլահի   Մարգարեյի  մոտ  և  արտահայտեց   իր  հետաքրքրությունը  իսլամում:  Շուտով  բեդվինը  ընդունեց  Իսլամ:  Բեդվինը  արտահայտեց  իր  հետաքրքրությունը  Ալլահի  Մարգարեյին  ներգաղթել  նրա  հետ  Մեդինա:  Եվ,  Ալլահի  Մարգարեն  խնդրեց  մուսուլմաններին   հոգ  տանել  բեդվինին / որը  նրանք  արեցին:/  Մուսուլմանները  տվեցին  ճակատամարտ  հեթանոսների   հետ  և  որպես  արդյունք  հաղթեցին  որոշ  ավար: Ալլահի  Մարգարեն  բաժանեց   ավարը  իր  ուղեկիցների   միջև:  Բեդվինին  տրվեց  մաս  ավարից,  ըստ   իր  մասնակցության   ճակատամարտում:  Բեդվինը  հարցրեց.  «Ի՞նչի  համար  է  սա»:  Ալլահի  Մարգարեն   ասաց. « Սա   ավարի  մասն  է  ճակատամարտում  քո  մասնակցության  համար:» Բեդվինը  պատասխանեց, « Ես  չտվեցի  քեզ  իմ  հավատարմության   գրավականը   աշխարհիկ  նվաճումների  համար: Փաստորեն ,  ես  հետևեցի   քեզ   և   ընդունեցի   Իսլամ    հուսալով,  որ   թշնամու  նետը  կվնասի  իմ  կոկորդը , հետո  ես  կմահանամ  և  կպարգևատրվեն   Դրախտով:»  Ալլահի   Մարգարեն  ասաց   բեդվինի  հայտարարությանը. « Եթե  դու  ճիշտ  ես  Ալլահի  հետ ,  իրոք   Ալլահը  կլրացնի  քո  փափագը:»   Ավելի  ուշ  ճակատամարտ    եղավ  ,  Բեդվինը  դտնվեց  մեռած  նետը  կոկորդին:  Նրան   վերցրեցին  և  բերեցին   Մարգարեյին: Ալլահի   Մարգարեն  հետաքրքրվեց. « Դա  նույն  բեդվինը  չ՞է:»  Մարդիկ  պատասխանեցին  դրականորեն:  Ալլահի  Մարգարեն   ասաց.  «Իրոք,  այս  մարդը   ճշմարիտ  է  Ալլահի  հետ,  հետևաբար,  Ամենակարող  Ալլահը  ճշմարիտ  է   նրա  հետ:»

  Ալլահի  Մարգարեն  տվեց  իր  թիկնոցը  որպես  պատան,  նահատակ  բեդվինի  համար:  Սկսվեց  թաղումը   և  նրանք   առաջարկեցին   թաղման  աղոթք   նրա  հոգու,  օգտագործելով  հետևյալ   խոսքերը  նահատակի  հոգու  համար:

  «Օ,  Ալլահ,  սա  Քո  ստրուկ   ծառան  է, ով  ներգաղթեց  քեզ  համար: Նա  սպանվեց  ինչպես   նահատակ :  Ես  վկա  եմ  դրան:» / Նիսեյի /

  Միջադեպը  վկայություն  է   այս  մարդու  համար  և  նրա  հատաքրքրությունները  մերժելու  ընդունել  ամբողջ  մասը   ավարի. Փնտրելով   լրիվ  անկեղծություն   միայն  Ալլահի  պարգևի:

              Օմար  իբն  Ալ- Խատաբը,  հայտնի  ճշմարիտ  խալիֆը  և  Մարգարեյի  ընկերակիցը,  ում  զավթումները   հասան    աշխարհի  հայտնի  տարբեր  տեղեր,  ներառելով  Հռոմեական  և   Պարսկական  կայսրությունները,  լսեց  իր  ստամոքսի    գրգռոցը  կապված  որոշակի  դիետայի  հետ:  Լսելով  իր  իսկ  ստամոքսի  գրգռոցը  Օմարը   բացականչեց,  «Օ. Իմ  սիրելի  ստամոքս,  գրգռա  կամ  լռի: Ալլահով,  դու  չես  լցվի   մինչև   բոլոր  մուսուլմանները  ունենան  բավական  ուտելու / և  վայելեն  որոշակի  դիետա:» / Բայհաքի  ին – ալ  Սունան, 9 -42 /:

              Ավարը,  որը  Մուսուլմանները  նվաճեցին   իրենց   զավթումներով,  էական  էր  թույլ   տալու   առաջնորդել     ծաղկուն  և   լավ  կյանք ,  բայց   զավթումների  ետևի  ճիշտ  շարժիչը  այն  էր ,  որ  կոչեն  մարդկանց  Իսլամի  և  Ալլահի  խոսքի, որը  ապացուցված  էր  այն  փաստով  որ   գրավված  մարդկանց  տրվում  էր  ընտրություն   ընդունել   իսլամ  , որպես    կրոն  և  կյանքի  ձև:  Եթե  նրանք  անեն,  նրանց  կտրվի  ուրիշ  մուսուլմանների   բոլոր  իրավունքները: Այս  ունիվերսալ   մոտեցումը  , այդ  ժամանակ   անհայտ  էր  աշխարհին,  որը  կառուցված  էր  ռասսայական և  ազգային  կայսրություններով,  որտեղ    որոշները  համարվում  էին   ազնվական  և  մյուսները  երկրորդական  քաղաքացիներ,  ծառաներ  և  ստրուկներ:  Եթե  նվաճված    մարդիկ   մերժեն   իսլամը  և  մնան  իրենց  կրոնին  և  չհայտարարեն   պատերազմ   մուսուլմաններին,  նրանք  պիտի  վճարեն  Ջիզյա / Գլխահարկ /, հարկի  սիմվոլիկ  քանակ, որի  փոխարեն  իսլամական    կառավարությունը   կպաշտպանի   նրանց  հարստությունը  և  ունեցվածքը:  Ավելացրած  դրան,  գլխահարկ  վճարողները  կվայելեն   բոլոր   հասարակական  պայմանները, որոնք  հաստատվել  են   իսլամական  կառավարությամբ:  Եվ  նրանք  չեն  վճարի  ուրիշ  լրացուցիչ  հարկ,  մինչ   մուսուլմանները,  մյուս  կողմից   պետք  է  մուծեն  Զաքյե / պարտադրված  բարեգործություն  ըստ  հարստության  2, 5%  չափով: /Հաճախ  Զաքյեն  ավելի  շատ  էր  , քան  գլխահարկի  քանակը:  Եթե  նվաճված   երկրի   ոչ  մուսուլմանները   մերժեն  ընդունել   տարբերակը  և  ընտրեն  մնալ  ռազմատենչ, ապա   պատերազմը  կլինի  նրանց  դեմ,  որպեսզի   տարածեն  իսլամի   ուղերձը  մարդկանց:  Այս  էական  պատճառը   անելու  պատերազմ  ոչ  մուսուլմանների  դեմ   , փաստ  է ,  որ   այդ  ոչ  իսլամական   երկրների  որոշ  բնակիչներ  ընդունեցին  իսլամ   և  գիտեյին  նրա   սկզբունքները   և  առաքելությունը:  Այս  նպատակի  համար,  Ալլահը  գիտի  ավելի,  Իսլամը  պարտադրում  է  մուսուլմաններին   հրահրել  պատերազմ ,  որպեսզի  հանձնեն  Ալլահի  ուղերձը  ոչ  մուսուլմաններին:

  Իսլամի   ամենամեծ   գեներալներից  մեկը, Խալեդ իբն-ալ-Վալեդը, ամենահայտնի  և  հաջողակ  գեներալը,  վաղ  մուսուլմանների,  մահացավ   ունենալով  միայն  ձի , սուր  և  ծառա: Ո՞րտեղ   կարող  է  որևէ   մեկը  գտնել   մատերիալիստական  կյանքի  գիծ  այսպիսի   մարտիկի   և  գեներալի  ժառանգության  մեջ:

  Իսլամական  պատմության  գրքերը  ունեն   բազմաթիվ  մեջբերումներ  բարձր  դիրքի  մարդկանց , ովքեր  հաստատում  են, որ  աշխարհիկ  նվաճումները  վաղ  մուսուլմանների  համար  չէր,  նրանք   հուսով  էին  Ալլահի  պարգևի   Ամենաառաքինիի,  իրենց   անկեղծության  մեջ  կոչելու  Իսլամի,  Ալլահի  Աստվածային  կրոնի: Ինչպես  պարզաբանել  և   խոստացել  է   Մարգարեն , երբ   նա  ասաց.

              «Եթե  միայնակ  հոգի,  տղամարդ  կամ  կին, առաջնորդվել  է   քո  միջոցով  դեպի   Իսլամ, դա  լավ  է  քեզ  համար, քան  կարմիր  ուղտերի  ընտրությունը  / աշխարհի,  այսինքն  ամենամեծ  կարողությունը  Արաբների / :»  / Մուսլիմ  և  ուրիշներ /

Կան   ավելի  հավաստի  քանակ  վաղ  Մուսուլմաններից , ովքեր  կամովի  տալիս  էին  իրենց  ամբողջ  հարստությունը  և  պահածները , ինչպես  բարեգործություն  իսլամի  համար: Քուրեյշ  ցեղի  վաղ անդամները  հատկանշական  էին  այս  առումով: Մյուսները  զրկված  էին  իրենց  հարստությունից, որովհետև   նրանց  ընտանիքները  բոյկոտեցին  նրանց  բարկության  մեջ, որ  նրանք  ներառվել  են  իսլամում:  Մյուսների  ունեցվածքը  բռնագրավվել  էր  Մեդինա  ներգաղթելուց   հետո: Մյուսները  ամբողջովին  գրավվել  էին  Իսլամական   պրոպագանդայի  գործում  և  տվեցին  իրենց  ժամանակը   և  հարստությունը  այս  գործունեությանը:  Որպես  օրինակ  մեծ  և  խաբուսիկ  ճակատամարտում,  որի  անունն  էր   ՆԱՀԱՎԱՆԴ,  Մարգարեյի  ուղեկիցը  , որի  անունն էր  Ան –Նուման  իբն Մուքրին  ալ Մոզանին,  առաջարկեց  հետևյալ  խոսքերը. «Օ, Ալլահ,  Փառք  և  Պատիվ  քո Աստվածային  կրոնին  և   դարձրու  նրանց  հաղթող, ով  հավատում  է  Քեզ: Օ, Ալլահ,  թույլ  տուր  ինձ  լինել  առաջին  նահատակը  մարտում:  Օ, Ալլահ,  պարգևիր  իմ  աչքերին  իրական  հաճույք  տեսնելու  լավագույն   նվաճումները, որ  տալիս  է  Փառք  ու Պատիվ  Իսլամին: Օ,  մարդիկ, դրեք  հավատք  Ալլահին, Նա  իրոք  կտա  ձեզ  Իր  Գթասրտությունը:»

Դուք   տեսնու՞մ  եք ,  որևէ  մատերիալիստական  կամ  անձնական  փառք   այս  խոսքերում: Միակ   նպատակն  է,  փնտրել  Ալլահի  հաճույքը  և  անկեղծ  ցանկությունը   կոչել  ուրիշներին  Իսլամի, իրենց  շահերի  համար:

Եգիպտոսի  կառավարիչը, Մուքաուքիսը, ուղարկեց  իր  սուրհանդակին  մուսուլման  գեներալի, Ամր-իբն-ալ- Ասիի  մոտ,  ով  նվաճեց  Եգիպտոսը: Մուսուլման  գեներալը  բռնել  էր  Բաբելոնի  ամրոցը  պաշարման  մեջ: Եգիպտական  կառավարիչը  ասաց  իր  լրտեսներին  զեկուցել  ինչ  տեսել  են: Նրանք  ասացին. « Մենք  նկատել  ենք ,  որ  նրանք  գերադասում  են  մահը  կյանքից: Նրանք  գերադասում  են  լինել  հեզ և  համեստ,  ավելի  քան  հպարտ  և  ամբարտավան:  Մենք  նկատեցինք  ,  նրանք  ոչ  մի  հետաքրքրություն  չունեն  աշխարհիկ  նվաճումներում  և  ունեցվածքում: Նրանք  նստում  են  գետնին  և  նրանց   ղեկավարները  նստում  են  նրանց  նման: Ոչ  ոք  չի  տարբերի  ղեկավարը  ղեկավարվողից,  տերը  և  ստրուկը:  Նրանք  համարյա  նման  են ,  անկախ  իրենց  դիրքից: »

Այս   և  շատ  օրինակներ  ցույց  են  տալիս , որ պատերազմի  շարժիչները  վաղ  մուսուլմանների  նպատակները  չէին: Առաքելության  եռանդն  էր, առաջնորդել  մարդկությանը,  իրենց  տներից  շրջակա  շրջաններ,  կրելով  Իսլամի  տիեզերական  ուղերձը:

 ՄԻԱՅՆ   ՊԱՏԵՐԱԶՄԻ  ՏԵՍՈՒԹՅՈՒՆԸ   և   ՊՐԱԿՏԻԿԱՆ    ԻՍԼԱՄՈՒՄ

Իսլամը, ինչպես մենք նշեցինք, ավելի շուտ աստվածային կրոն է Ալլահին ենթարկվելու և Նրա լուսաբանված առաջնորդումը մարդու, ով փնտրում է խաղաղություն և սովորեցնում է գութ: Չնայած Իսլամը կոչ է անում խաղաղ համագործակցության բոլոր երկրների մարդկանց հետ, պատերազմի ներքաշվելը կարող դառնալ անհրաժեշտ ժամանակի ընթացքում, ինչպես վերջնական բուժամիջոց: Ալլահը սահմանափակել է պատերազմ գնալու դիմումը հինգ իրավիճակների: Այն չի կոչվում պատերազմ այլ կոչվում է «Ջիհեդ» ըստ իսլամական տերմինաբանության, իմաստը ջանալու հանուն Ալլահի: Պատերազմի և Ջիհեդի էական տարբերությունը այն է, որ Ջիհեդի նպատակն է պաշտպանել մուսուլմաններին և թույլ տալ նրանց իրավունքը բաժանել իսլամական հրավերքը առ Իսլամը և տարածել տիեզերական ուղերձը, ամենակարող և իմաստուն Ալլահի աստվածային խոսքը: Ինչ վերաբերվում է պատերազմի, դա կարող է լինել պաշտպանություն ագրեսիայի, օրինական պատճառ որոշակի պայմաններում: Բայց լայն և պատմական տեսանկյունից այն վարվում է ինչպես   ագրեսիայի անարդար ազգային արյան կանչ գաղութարարականի, ինպերիալիզմի համար որպեսզի ղեկավարվի և օգտագործվի մատերիալիստական և մարդկային աղբյուրները փառքի անվան և  անբարտավանության համար: Իսլամը չի հաշտվում այս պատճառներից որևէ մեկի հետ և կարծում, որ բոլորը   անօրեն  են և արժանի են հատուցման: Կա միայն հինգ օրինական պատճառ Ջիհեդի համար՝

1.                      Պաշտպանվել հարձակումից, որը արվում է ընդդեմ կյանքի, ունեցվածքի, հարստության, մուսուլման ազգի ար-անապատվության և ազգային սահմանների: Այս հիմնված է տարբերակի վրա, որը լուսաբանվել է Փառահեղ Ղուրանի  «Կռվեք հանուն Ալլահի, նրանց, ով կռվում է Ձեր դեմ, բայց չոտնահարեք սահմանները, քանի որ Ալլահը րի սիրում ոտնահարողներին» ( 2:190 )

Այս նույնպես հիմնաված է Մարգարեյի սովորության վրա, ով ասաց « Ով սպանվում է մինչ փորձում է պաշտպանվել իր ունեցվածքը նահատակ է, ով սպանվում է մինչ փորձում է պաշտպանել իրեն նահատակ է և ով սպանվում է մինչ փորձում է պաշտպանել իր կրոնը նահատակ է և ով սպանվում է պաշտպանել իր ընտանիքը նահատակ է» /Թիրմիզի Աբու Դաուդ, Նիսայի &Իբն Մաջահ /

2.                      Պաշտպանվիր ընդդեմ ճնշման կամ նրանցից, ովքեր աջակցում են թույլերին և անպաշտպանների ճնշմանը: Այս տիպի Ջիհեդը ունի պարզ պարտադիր մարդկային գործոն: Ամենազոր Ալլահը ասել է  իր  Փառահեղ  Ղուրանում.

«Եվ  ինչու՞  դուք  չպետք  է  կռվեք  հանուն  Ալլահի  և  նրանց  , ովքեր   լինում  են  թույլ  ,  ճնշվում  և  հալածվում  են: Տղամարդիկ,  կանայք   և  երեխաներ,  ում լացն է. «Օ, Տեր, Փրկիր մեզ այս քաղաքից, որի մարդիկ ճնշողներ են և բարձրացրու մեր համար, Քեզանից պաշտպան և բարձրացրու, մեզ համար  Քեզանից օգնական » (4:75) »

Այս հրամանը դիմադրելու ագրեսիային և հալածանքին նույնպես հիմնված է Փառահեղ Ղուրանի լուսաբանված տարբերակում: «Նրանք, ովքեր հավատացին, ներգաղթեցին և կռվեցին հանուն հավատքի իրենց ունեցվածքով և մարդկանցով հանուն Ալլահի, ինչպես նաև նրանք, ովքեր տվեցին նրանց ապաստան և օգնություն, սրանք բոլորը պաշտպաններ և ընկերներ  են  մեկը  մյուսի:  Իսկ  նրանք , ովքեր  հավատացին,  բայց  չարտագաղթեցին /հանուն  Ալլահի /, դու   չունես  պարտք  պաշտպանելու,  մինչ  նրանք  գալիս  են  աքսորի, բայց  եթե  նրանք  փնտրեն  քո  աջակցությունը   կրոնում,  քո  պարտքն  է  օգնել  նրանց, բացի  մարդկանց  դեմ, ում  հետ  ունեք  փոխադարձ  համաձայնություն: Եվ  հիշիր, որ  Ալլահը  տեսնում է   ամեն  ինչ,  ինչ  դու  անում  ես:» (8:72)

3.                       Ի  փոխհատուցում   խախտման   և  հանդիսավոր   կնքված  դաշինքների,  ուխտերի  և  պայմանագրերի  ոտնահարման: Այս  հիմնված  է  Փառահեղ  Ղուրանի  լուսաբանված   տարբերակին, որը  ասում  է. « Բայց  եթե  նրանք  ոտնահարեն  իրենց  ուխտը  և  խայթեն  քեզ, քո   Հավատքի   համար,  կռվիր  անհավատ  ղեկավարներին, քանզի  նրանց  երդումները  ոչինչ  են   նրանց  և  այսուհետ  նրանք  կզսպվեն: Դու  չե՞ս  կռվի  մարդկանց  հետ ,  ովքեր  ոտնահարում  են  իրենց   երդումները,  որը  հիմնված  է հեռացնել  Մարգարեյին և  վերցնում  են   ագրեսիան  հարձակվելու  ձեզ: Դու   վախենու՞մ  ես  նրանցից: Ոչ , դա  Ալլահն  է , ումից  դու  պիտի արդարորեն   վախենաս,  եթե   ճշտորեն  հավատում  ես: » (9:12-13)

4.                      Կարգապահական  գործողությունները  ընդդեմ  այն  մուսուլմանների, ովքեր  թշնամանում  և  սկսում  են այն,  առանց   արդար  պատճառի  և  շարունակում  են  համառել այս  ճանապարհին,  ինչպես  Ամենազոր  Ալլահը  ասում  է. « Եթե  երկու կողմերը  հավտացյալներից  կռվում  են,  դիր  խաղաղություն   նրանց  մեջ,  բայց  եթե   կողմերից  մեկը  ոտնահարում  է  սահմանները  մյուսի  դեմ, ապա  պայքարիր  ոտնահարողի  դեմ,  մինչ  նա  կկատարի  Ալլահի  Հրամանը: Եթե  դա   կատարվի,  դիր   խաղաղություն   նրանց  միջև  արդարորեն  և  եղիր  ազնիվ  ու  արդար, քանզի  Ալլահը  սիրում  է  նրանց ,  ովքեր  ազնիվ  ու  արդար  են: » (49:9) 

Այս  տեսակի  Ջիհեդը  ապացուցում  է , որ  նրա  նպատակն  է  միշտ  օրենքը  և  արդարությունը,  այն  վարվում  է  նույնիսկ  մուսուլման  հանցագործների  դեմ:

5.                      Իսլամի  կրոնի  տարածման համար,  երբ  խաղաղ  ճանապարհները  անհնար  են: Այս  տիպը  միայն   վերջին  կետն  է  այն  բանից  հետո ,  երբ  խաղաղ  պայմանագրերը  ապացուցում  են Մուսուլման  ղեկավարներին,  որ  խաղաղ   ուղիները  դարձել  են  անհնար:  Առաջին  քայլն  է հրավերքը, որը  կթույլատրի  խաղաղ   քարոզչություն, հետևելով  ուղղուն / սուննային /  Մարգարեյի,  երբ,  ինչպես   նշվել  է,  նա  ուղարկել  է  նամակներ  շրջակա  կառավարիչներին,  հրավիրելով  Իսլամի: Եթե  ղեկավարը   մերժում  է  այս  հրավերքը,  նրան  և  նրա  մարդկանց    առաջարկում  են  ելք  դառնալ  dhimmees,   այսինքն  մարդիկ, ոչ  մուսուլման  համայնք,  որը  ղեկավարվում  է  իր   կրոնական   օրենքներով,  բայց  պարտավոր  է   ենթարկվել  ընդհանուր   իսլամական  օրենքներին, հրամաններին  և  անվտանգությանը  և   վճարի   Ջիզյե  հարկ ,  զինվորական  ծառայության  համար:  Միայն  երբ   ոչ   մուսուլմանները  մերժում  են  այս  պայմանները, հիմք  է  դառնում  բաց    ճակատամարտի  այն  փաստի  համար, որ  նրանք  դեմ  են Իսլամի  խաղաղ  պրպագանդային:  Մուսուլմանները  պետք  է սկսեն  Ջիհեդ   նրանց  դեմ,  ովքեր  ոչ  միայն   մերժում  են Իսլամի  միջազգային  ուղերձը   առ  մարդկությունը  առ  այն ,  որ  միայն  Ալլահն  է   արժանի  երկրպագվելու  և    Մուհամեդը   նրա  մարգարեն  է,  այլ  նաև  կանգնեցնում  են  տարածելու  այս  տիեզերական  ուղերձը  և  իր  պրոպագանդան  խաղաղ  ձևով: Իսլամը   տիեզերական  հավատք  է  և  Ալլահի  կրոն,  Արարչի  և  Տիրոջ  և  այն   որոշակի  մարդկանց   համար  չէ,  բայց  բոլորի , ով  կարող  է   սովորել  իսլամի  մասին   և  հնարավորություն   ունի  կամովի  ենթարկվել   Ալլահին: Իսլամի  ընդունումը  և  փոխումը   առաքելություն  չէ,  որ  Մուսուլմանը  փնտրում  է , քանզի  առաջնորդումը   Ամենաիմաստուն  Ալլահի  ձեռքում  է: Բոլոր   մարդիկ   պետք  է  հնարավորություն   ունենան  լսել  լավի,  եղբայրության, արդարության,  սիրո ,  հավասարության  և    խաղաղության  մասին,  որը  իսլամը  սովորեցնում   է:  Ամենակարող  Տերը   մարդուն  ասում  է   իր   Փառահեղ  Ղուրանում. «Եվ  կռվիր   նրանց  հետ ,   մինչ  չկա    այլևս   գայթակղություն,  ճնշում  կամ  թշնամանք   և  այնտեղ  գերակշռում  է   արդարությունը  և  հավատքը  առ  Ալլահ   միասին  և  ամենուր: Բայց  եթե  նրանք  դադարեն,  իրոք   Ալլահը  տեսնում  է  ամեն  ինչ,  որ  նրանք  անում  են:» (8:39)

Եթե  ցանկացած  ժամանակ  Իսլամի  և   մուսուլմանների   թշնամիները  դադարում  են  իրենց  թշնամանքը  և  ագրեսիան  և  ընդունում  են  խաղաղության   տարբերակները,   մուսուլմանները  պետք  է  դադարեն  պատերազմը ,  սկսեն  բանակցություններ  և  նրանց   դառնում  է  անօրինական  հետապնդել  ցանկացած   պատերազմական  ուղղությունը  նրանց  դեմ:  Ամենաիմաստուն   Ալլահը  ասաց. «Բացի  նրանցից , ով  միանում  է  խմբին , ում  և  ձեր  միջև  կա  վերաբերմունք / խաղաղություն /,  կամ  նրանց  ով  մոտենում  է  քեզ  սրտերով   զսպված   կռվելու    ձեզ  հետ,  ինչպես   նաև  կռվելու  իրենց  իսկ  մարդկանց:  Եթե  Ալլահը  ցանկանար, Նա   կարող  էր   տալ  նրանց  ուժ  ձեր  վրա   և  նրանք  կկռվեյին   ձեր  դեմ ,  հետևաբար , եթե  նրանք  դուրս  գան  ձեզանից    և  չկռվեն  ձեր  դեմ,  բայց  փոխարենը  ուղարկեն  ձեզ  խաղաղության   երաշխավորում,  ապա   Ալլահը  բացել  է ոչ  մի  ճանապարհ   ձեր  համար /շարունակելու  պատերազմը  նրանց  դեմ /:» (4:90)

Օրինական  պատերազմական  գործողությունների  պատճառները  նրանք  են ,  ինչ  նշեցին  վերևում ,  ուրիշ  տարբերակներ   այս   մասին  հետևյալներն  են:  Ամենազոր  Ալլահը   ասաց.  « Նրանք  հարցրեցին   քեզ  կռվի  մասին  Սուրբ  Ամսում: Ասա. « Կռիվը  այն  դրանում  մեծ  / մեղք /  է, բայց  ավելի  / մեղք /  է  Ալլահի  տեսանկյունից,  կանխել   մարդկության  հետևելու  Ալլահի  ուղղին, չհավատալ  նրան,  կանխել  մտնել  Սուրբ  Մզկիթ / Մեքքայում /   և  դուրս  հանելը  բնակիչներին  և  ֆիթնան / գայթակղությունը,  կուռքերի  պաշտելը  և  քաղաքացիական  թշնամանքը /  ավելի  վատ  է քան  սպանությունը: »» (2:217)

Ամենազոր  Ալլահը  ասաց. « Եվ  կռվիր  նրանց  հետ  մինչև չկա  այլևս  ֆիթնահ / անհավատություն  և  պաշտում  ուրիշների  բացի  Ալլահից / և  / բոլոր  և  ամեն տեսակի /, պաշտումը  Ալլահինն  է:  Բայց  եթե  նրանք   դադարեն  , թող  լինի  ոչ  ոտնահարում ,  բացի   բռնակալների  դեմ: » ( 2:193 )    

         Ամենահզոր  Ալլահը, ասաց.  «Նրանք , ովքեր   հավատում  են  Ալլահի  Ուղղու  կռվին   և նրանք  ովքեր  չեն  հավատում  կռվին  Թադութի / Սատանայի, կուռքերի  և  բռնակալների / Ուղղուն:  Այսպիսով  կռվեք  Սատանայի  հետևորդների   դեմ, Իրոք  Սատանայի  հիմքը   տկար  է:» (4:76)

Մյուս   ուրիշ   տեսակի  պատերազմները, որոնք  բերում  են  ավերվածություն , մարդկային  կյանքի   կորուստներ,  ունեցվածքի  կորուստներ, համարվում  են  անօրինական  և  ագրեսիա  Իսլամում: Պատերազմները, որպեսզի  ցույց  տրվի  ուժ  և  առավելություն,  նույնպես  արգելված  է  իսլամում: Ամենազոր  Ալլահը  ասաց. «Եվ  մի  նմանվեք  նրանց, ովքեր  սկսել  են  իրենց   տներից   գոռոզությամբ   և  հանդգնությամբ  և  նմանվեն   մարդու  և  խոչընդոտեն  մարդկանց  Ալլահի  ուղղուց, իրոք  Ալլահը  պարփակում  է այն  ամենը  ինչ  նրանք  անում  են: » (8:47) Չնայած  իսլամը  արգելում  է կռվել   առանց  լուրջ  պատճառների,   այն   ունի  լուրջ   կանոններ  և  ղեկավարների, և  զինվորների  համար, / մուջահիդին /,   և  այն   ուղեկցում  է  առաքինի   Իսլամական   էթիկայի,  նույնիսկ  դժվար ժամանակ: Մուսուլման  կռվողներին  թույլատրվում  է  թիրախ  պահել  և  սպանել  միայն  նրանց , ովքեր  կռվում  են  նրանց  դեմ,  կամ  օգնում  են ուրիշ  մարտիկներին   կռվում: Ինչ  վերաբերվում  է  ծերերին, փոքրամասնություններին,  կանանց , հիվանդ,  վիրավոր   մարդկանց  կամ նրանց  ովքեր  մեկուսացել  են երկրպագելու  հավատքով, առանց  բռնության, ապա   այս  բոլոր  կարգի   մարդիկ, ովքեր  զինված  չեն, չպետք  է  դառնան  թիրախ  կամ  սպանվեն, կամ  նույնիսկ  անհանգստացվեն  մուսուլման  մարտիկների  կողմից: Նույնպես  արգելված  է  սպանել  թշնամի  զինվորի, որը   վիրավոր  է  և  ընկած  է  մարտի  դաշտում: Իսլամը  արգելում  է  խեղել  մարմինները: Ավելին,  իսլամը  արգելում  է  սպանել  թշնամու  անասունները  և  ավիրել  նրանց  գյուղատնտեսական  համակարգը,  բացի  որոշակի  պայմաններից  անհրաժեշտ, անհապաղ  մարտի: Իսլամը   արգելում  է  մտադրված   աղտոտումը  թշնամու  ջրային  աղբյուրների   և   ջրհորների: Իսլամը  ենթադրում  է  այս  գործողությունների  բոլոր  կետերը,  որոնք  անհանգստացնում  են  հասարակությունը  և  բերում  են  ոչ  անհրաժեշտ   դժվարությունների  հասարակ  մարդկանց:

Ջիհեդը  Իսլամում  նշանակում  է, Ալլահի  խոսքի  խաղաղ  տարածում: Ինչպես  Ալլահը  ասել  է իր  Փառահեղ  Ղուրանում,  այս  կյանքում  Մուսուլմանի  նպատակն  է ,  փնտրել  հանդերձյալ  կյանք  լավ  գործերով: « Բայց  ձգտիր   այն  բանով, ինչ  Ալլահը  շնորհեց  ձեզ, Տուն  Հետոյի  և  մի  մոռացիր  քո  պատշաճ  մասը  այս  Աշխարհում: Արա  լավություն, Ալլահն  է լավ  ձեզ  և  մի  փնտրիր   չարության  երկրում: ԻՐոք  Ալլահը  չի  սիրում  նրանց , ով   չարություն  է անում: » (28:77)

Մուջահիդինի  համար  կան  հետևյալ   բաները, ըստ  Ալլահի   Մարգարեյի  ուղղության  և  ուսմունքի:

  Ալլահի  Մարգարեն  ասաց, որ  կա  միայն  մի օրինական  մտադրություն    Ջիհեդի  համար , երբ  նա  ասաց. « Նա,  ով  ձգտում  և  պայքարում  է , որ  Ամենագերագույն  Ալլահի  խոսքը  դարձնի , նա է, ով  ձգտում  և   պայքարում  է  հանուն  Ալլահի:» /Բուխարի & Մուսլիմ /

«Երբ  գտվեց  սպանված  կին  այս  մարտերից  մեկում, Ալլահի  Մարգարեն  նշեց , որ  այս  մեկը  կռիվ  չէ  և  արգելեց  սպանել  կանանց  և  երեխաների:» / Մուսլիմ /

Նա  նույնպես  տվեց  հետևյալ   ուսուցումները. «Սկսիր  քո  կռիվը Ալլահի  անունով  ընդդեմ  նրանց ,  ովքեր  հայտարարել  են  Ալլահին   անհավատ  վիճակ:  Սկզբում   նրանց  դեմ,  բայց  մի  խախտեք   ձեր   համաձայնագրերը   և   ուխտերը: Մի   խեղեք  սպանված  մարտիկների  մարմինները:   Մի  սպանեք  նորածնի: » / Մուսլիմ /

Եվ  նա  ասաց. « Շարունակիր  Ալլահի  անունով , Մի  սպանիր  ծերի , ոչ  էլ  երեխայի,  ոչ  էլ  կնոջ  և  մի  գերազանցի  պարտավորվածությունները: » / Մալիք & Աբու  Դաուդ /

Վսեմ  ուղեկիցը, Աբու- Բեքր- աս –Սադիքը,  առաջին  Մուսուլման  խալիֆը  իսլամական  պետության, տվեց  հետևյալ  խորհուրդը   մուսուլման  բանակին, ում   նա  ուղարկում  էր  ասելով. «Սպասիր,  մինչ  կհեռանաս, ես  կցանկանամ  տալ  քեզ   հետևյալ  խորհուրդները. Մի  դավաճանի  կամ  գործի  նենգորեն,  մի գողացիր  պատերազմական  ավարից,  մինչ  նա  որոշակի  է  և  օրինական  բաժանված, Մի  խախտիր  քո   խոստումները  և  ուխտերը  քո  թշնամիների  հետ, Մի   խեղի  մեռած   մարտիկների  մարմինները,  Մի  սպանիր  փոքր  երեխայի, կնոջ,  կամ  ծերի, Մի  կտրի  կամ  այրի  արմավի  ծառ / կամ  մեկ   այլ  ուրիշ  ծառ  ցանկացած  պատճառով /, Մի   կտրի  պտղաբեր  ծառ,  Մի   մորթի  ոչխար, կով  կամ  ուղտ,  բացի  որպես  քո  ուտելիք, Դու  կարող   ես   հանդիպել  մարդկանց  , ովքեր  մեկուսացրել    են  իրենք  իրենց  Աստծոն    երկրպագելու  համար,  թող  նրան  մենակ: Մի  անհանգստացրու   նրանց ,  կամ  պատճառի   որևէ  կազմալուծում   իրենց    կյանքերին.» /  Զեկուցված   Աթ- Թաբարի, երկ.3, էջ. 226  և  ուրիշներ: /

  Նույնպես   Մուսուլմանները   պետք  է   հայտարարեն  պատերազմից  առաջ  կռվի  սկիզբը;  Սա  նրա   համար  է , որ  Մուսուլմանները   ոչ  դավաճաններ,  ոչ  էլ  անազնիվ  մարտիկներ  են: Իսլամը  պարտադրում  է  ամենալավ   պատերազմական   էթիկան   և   բարոյականությունը   Մուսուլման մարտիկներին: Իսլամը   պահանջում  է   լիարժեք  հավատարմություն  դեպի  արդարությունը   և   ոչ  մի ճնշում   կռվող  թշնամու:

Օմար  իբն  Աբդուլ – Ազիզին, թող  Ալլահը  գթա  նրան, Ումեյադ  Մուսուլման  առաջին  խալիֆներից  մեկին, մոտեցավ  մարտիկների  պատգամավորություն  Սամարղանդից, ովքեր  բողոքեցին  Մուսուլման  ղեկավարից,  Քութեյբայից,  ով  վերցրել  էր  նրանց  հանկարծակի  գրոհով:  Խալիֆը   ուղարկեց   նամակ  տվյալ  տարածքի  կառավարչին, հրամայելով  նրան  նշանակել  դատավոր,  հետաքննելու   այս  դեպքը: Եթե  դատավորը  համարի, որ  Մուսուլմանները  պետք  է   դուրս  գան  քաղաքից   և  թողնեն  այն   վստահության  խախտման    համար,  նրանք   պիտի  կատարեն  այն: Սամարղանդի  կառավարիչը  նշանակեց  դատավոր,  ում  անունն էր Ջոմա  իբն   Հադեր  ալ- Բաջի,  ով  տվեց   դատավճիռ,  որ  մուսուլմանները  պիտի  թողնեն   քաղաքը,  որը  նրանք   գրավել  են: Մուսուլման  բանակի  հրամանատարը  պետք  է  սկզբում  հայտարարի   պատերազմ    բացեիբաց  և   որոշակի  հայտարարությամբ  և  մեկնարկի  իրենց  գրոհը   Սամարղանդի  մարդկանց  վրա  և  տա  նրանց  հնարավորություն  պատրաստվելու  կռվի  և  իմանալ  գրոհի  պատճառը: Սամարղանդի   մարդիկ   տեսնելով  մուսուլմանների  ճիշտ  գործը,  որոշեցին  չսկսել   թշնամանքը   և  ընդունեցին   Իսլամական   կանոնի  կետերը: / տես. «Ֆուտուհ-ալ-Բուլդեն» Նվաճված  երկրները   Բալաթուրիի  կողմից,  էջ.428 /

Ինչ  վերաբերվում  է  պատանդներին  և  բանտարկյալներին,  որը  միշտ   զգայուն  խնդիր  է  կռվող  կողմերի,  Իսլամը   ուղիղ   արգելում  է  ահաբեկում,  տանջանք ,  խեղում   կամ  սովամահություն: Իրոք ,  կերակրելը  պատիվ  է և  պարգև,  որը  Ալլահի   հետ  է , ինչպես  Նա  ասաց. « Եվ  նրանք  կերակրում  են  հանուն   Ալլահի   սիրո,  կարիքավորի, որբի  և   բռնվածի, / ասելով /.  Մենք   կերակրում  ենք   քեզ   միայն  հանուն  Ալլահի  և  մենք   քեզանից   չենք    ցանկանում   ոչ  պարգև, ոչ  շնորհակալություն: » ( 76  :8-9)

Մուսուլման  ղեկավարը  պահպանում  է  լիարժեք   ազատություն, ազատելու  բանտարկյալներին   առանց  որևէ    փրկագնի  կամ  փոխարենը   ազատել   մուսուլման  բանտարկյալներին  պատերազմի: Սա  հիմնված  է   Փառահեղ  Ղուրանի   լուսաբանված  տարբերակի  վրա:  « Այսպես , երբ  դու  հանդիպես / նաև  պատերազմում /, խփիր  իրենց  պարանոցին:  Երկարությամբ  ,  երբ  դու   լիովին  զսպել  ես  նրանց , կապիր    ամուր   կապ / նրանց  վրա, եթե կենդանի  եք  բռնել/: Այնուհետև / դուք   կարող  եք  տնօրինել   նրանց /  կամ    մեծահոգաբար  կամ   փրկագնով , մինչ պատերազմը   դնում  է  իր  բեռը /  ըստ   հաշտության   պայմանագրի /: Ուստի / դուք  հրամայված  եք /, բայց  եթե  դա  լինի  Ալլահի  Կամքը,  Նա  հաստատ  կարող  էր  պարտադրել    հատուցում  նրանցից / Իրեն /, բայց /Նա թույլ  է տալիս ձեզ կռվել /,  որպեսզի  փորձի   ձեզ  , մի  միջոցը մյուսով: Նրանք , ովքեր  սպանվում  են   Ալլահի   ճանապարհին, Նա  երբեք   չի  թողնի  նրանց  արարքները  կորի: » (47:4)

Ինչ  վերաբերվում  է  պարտված  ոչ  մուսուլման  բնակիչների, ովքեր   գտնվում  են  գրավված  երկրներում,  ինչպիսիք  են   Գրքի  մարդիկ, քրիստոնյաները   և  հրեաները, ապա  նրանց  պետք  է վերաբերվել  հարգանքով  և  արժանապատվությամբ: Նրանց  հարստությունը   և  ունեցվածքը   ապահովված  է   ագրեսիայից   և  անարդար  բռնազավթումից: Նրանք   և  նրանց  կանայք  երբեք  չեն  նվաստացվում   ոչ  մի  ձևով: Նրանց   տները   և ունեցվածքը  մնում   է   անվնաս: Կարճ  ասած,  նրանց   վերաբերվում  են  արդար: Նրանց  սկզբնական   աստվածային    հավատքը  հարգվում  է  և  եթե  նրանք   ընտրեն  մնալ   այդպես ,   նրանց  պարտքն  է   հարգել  և  ենթարկվել   իսլամական  բնակիչներին  և  կրոնին, պահպանել   հնազանդություն   հասարակական  ունեցվածքին,  անվտանգությունը   և  կանոնին:  Այս  հիմնված  է  շատ  ուսմունքների   և  տարբերակների   վրա, ներառյալ  ինչ  Ալլահը   ասել  է. « /Նրանք /, նրանք  են,  ովքեր,  եթե  Մենք  հաստատենք   նրանց  երկրում, կհաստատեն   անդադար   աղոթք,  կտան  կանոնավոր  բարեգործություն,  միանան  ճշտին  և   արգելեն   վատը, Ալլահի  հետ  է  վերջը / որոշումը /, /բոլոր / գործերի: »/22:41 /

 Լավագույն   օրինակներից , ով անրադարձել  է այս  ուսմունքին,  երկրորդ  Խալիֆ  Օմար  իբն  Խատաբն    էր,  ով    նվաճել  էր  Հռոմեական  և  պարսկական   կայսրությունները: Երուսաղեմի  Աելիայի   բնակիչներին   մտնելով  հաղթական: Թաբարին  զեկուցեց , որ  նա  գրեց  հետևյալը: ՛՛ Ալլահի   անունով, Ամենակարեկցող  և  Ողորմած: Սա  անվտանգության  ուխտ է ,  տրված  Ալլահի   ծառայի  ,  Հավատացյալների  ղեկավար  Օմարից, Աելյայի   մարդկանց:  Նա  սույնով,  երաշխավորում  է  մարդկանց   և  ունեցվածքների   անվտանգություն,  իրենց  եկեղեցիների   և  խաչերի,  մեծ  և   փոքր  և    քրիստոնեության  բոլոր  հետևորդների:  Արգելվում  է , որ  իրենց   եկեղեցիները   բնակվեն  կամ   քանդեն  կամ  նվազեցնեն   վերաբերյալ  իրենց  եկեղեցիների  կամ  նրա   տարածքները:  Ոչ  էլ   իրենց   խաչերը    պիտի   անտեսվեն  կամ  իրենց   ունեցվածքները: Նրանք  չպիտի   պարտադրվեն   հրաժարվել   իրենց   հավատքից  և   նրանցից   ոչ   ոք   չպիտի վնասվի:  Ոչ  մի  հրեա  չի   թույլատրվում   ապրել  նրանց  հետ  Աելիայում:  Այելիայի  մարդկանց  վրա   ընկնում է պարտավորվածություն   վճարել  ջիզյե,   ինչպես  է Մադայնի  մարդկանց  վիճակը:  Սրանցից   ցանկացած   մեկ, ով   կթողնի  Այելիան   կտրամադրվի   անձի  և  ունեցվածքի   անվտանգություն  մինչև   նա    հասնում  է  իր   նպատակներին: Ով   որոշում  է մնալ  Այելիայում,  կտրամադրվի   նույնը   և  կկիսեն  Այելիայի   մարդկանց   հետ  իրենց   իրավունքները   և  կվճարեն  ջիզյա:  Նույնը  վերաբերվում  է  Այելիայի  մարդկանց  , ինչպես   նաև   ցանկացած   այլ   անձի:  Նրանք, ովքեր  կցանկանան  երթ  կազմակերպել   բյուզնդացիների  հետ, կարող   են   գնալ   և   նրանք, ովքեր  կցանկանան   վերադառնալ   իրենց   մարդկանց , չեն  պարտավորվում    վճարել   որևէ  բան, մինչ   ստանան  իրենց   բերքը: Ալլահը  վկայում  է  այս  պայմանագրի   պարունակությունը,   ինչպես   նաև  նրա  Մարգարեն , իր  հետևորդները  և  հավատացյալները: Սա  վկայված  է  նաև  Խալեդ-Իբն-Ալ –Վալիդի, Ամր-Իբն-Ալ-Ասի,Աբդուռ-Ռահմեն-Իբն –Ալ  Աուֆի  և  Մուավիյահ-Իբն-Աբի- Սուֆյենի կողմից,  մահապատժի  ենթարկված  տարվա 15 –Հիջրի:

  Իրոք , ոչինչ  չկա  համեմատելի  մարդկային   պատմության  դրոշմից: Մենք  հավատում  ենք,  որ  սա  ազնվության, համբերության   և  արդարության   լավագույն  ձևն է  ,  նվաճողից  դեպի   գրավվածը: Նվաճողների   մեծ  մասը   կողոպտում  են  պարտվածներին  բոլոր  իրավունքներից, ազատություններից,  պատվից , ներառելով  իրավունքը  պաշտպանելու   իրենց  կյանքը, ստիպելով  նրանց   աշխատել  որպես ստրուկներ  կամ   երկրորդական  կարգի   մարդիկ,  ովքեր  ծառայում  են  նվաճողի  շահերին: Օմար իբն  ալ  Խատաբը, կարող  էր  հեշտությամբ   թելադրել  դժվար  պայմաններ  պարտված  քրիստոնյաներին  և   հրեաներին:  Բայց  նա  հետևեց  Մարգարե  Մուհամեդին  իր   առաքելությամբ,  երբ  նա  գրավեց  Մեքքան  տարիների  պատերազմից  հետո  Մեդինա    շրջանի   և  Մեքքայի   ժամանակի   ճնշման   առաքելության  ժամանակ:  Այս  արդարության  նպատակն  է  պրոպագանդել   Ալլահի  խոսքը  և  ոչ  թե  նվաճել   ազգային   և   անձնական   առավելություն: Այս  օրինակները  ցուցադրում   են  արդարություն,  համբերություն   և    իսլամի   գեղեցկությունը ,  Ալլահի   աստվածային  կրոնը  տիեզերական   և   ուղղակի  խաղաղության:  Ալլահի   օրենքները  պիտի   վերաբերվեն   բոլոր  մարդկանց   առանց  բացառության:

Ոչ   մուսուլմանները,  ովքեր   ապրում  են  իսլամական   ղեկավարության   ներքո,  պետք  է վճարեն  Ջիզյե / այսպես  կոչված  գլխահարկ /,  որը   շատ   չնչին  է ,  սիմվոլիկ  գումար,  ոչ  մուսուլման  բնակիչների   համար, ովքեր   կամովին  ընտրել   են   պահպանել   իրենց   նախկին   հավատքը   և  կյանքը,  իսլամական   պետության   կառավարությունում:  Սրա  հիմքը  գտնվում  է  Ալլահի  տարբերակում. «Կռվիր  ընդդեմ  նրանց,  ովքեր  չեն  հավատում   Ալլահին,  ոչ  էլ  Վերջին  Օրվանը,  ոչ  արգելեն,  ինչ  արգելված  է  Ալլահի  կողմից  և   նրա  Մարգարեյի,  ոչ   էլ  ընդունել   ճշտի  կրոնը   Գրերի  մարդկանց   միջից,  մինչ  նրանք  վճարեն  Ջիզյե  կամովի   ենթարկվածության   և  զգան  իրենց   զսպված: » ( 9:29 )

Այս   հարկը   երեք  տեսակի  է, ինչպես   հաշվված   է  ժամանակի   արժույթով.

· Գլխահարկ  հարուստ  և   ճոխ  մարդկանցից: Այս  հաշվվում  է ինչպես  քառասուն   ութ   դիրհամ   արծաթ,  որը  վերցվում  է ամեն  անհատից  տարեկան:

· Գլխահարկ  միջին   դասակարգի   անհատներից, ինչպիսիք   են   վաճառականները,  ֆերմերները  և   բիզնեսմենները:  Այն   համարժեք  է   քսանչորս   դիրհամ  արծաթի, որը  վերցվվում  է  ամեն   անհատից  տարեկան:

· Գլխահարկ   բանվորներից, արհեստավորներից,  ովքեր  բիզնեսի  մեջ  են: Այն  համարժեք  է  տասներկու  դիրհամի  արծաթ,  որը  վերցվում  է  ամեն   անհատից  տարեկան:

Ջիզեյի   հարկը  պարտքն  է  ոչ   մուսուլմանի,  ով   ապրում  է   իսլամական   կառավարությունում,  ինչպես   ենթարկություն  նրան,  քանի  որ  սիմվոլիկ   վճարը  երաշխավորում  է ,  որ  նրանց  պատիվը,  հարստությունը  և   կյանքը  կլինի    պաշտպանված  իսլամական   կառավարությամբ   արտաքին   թշնամիների   և   բռնության,  ու  որովհետև   նրանք   ազատվում  են   զինվորական   ծառայությունից: Այս   պաշտպանությունը   ներառում  է  բոլոր   պարտավորությունները   և   իրավունքները,  որոնք    համաձայնեցվել   են  պայմանագրով: Մուսուլմանները   ունեն   լրացուցիչ   պարտավորություններ,  ինչպիսիք  են     ծառայել    բանակում   և  վճարել    Զաքյե   և   ուրիշ    տեսակներ   սադաքեյի /  բարեգործության /:

  Խալեդ  իբն  ալ  Վալեդը,   մուսուլման  գեներալներից   մեկը, իր  կոչում   դեպի    ոչ   մուսուլմանները,  ասել  է. «Ես  տվել   եմ  ձեզ  իմ  խոստումը    վստահության,  ընդունել  գլխահարկը  և   դրա   փոխարեն, պաշտպանել   ձեզ  բոլոր   հնարավոր   չարիքներից / որից  մենք  պաշտպանում  ենք /: Եթե  մենք  հաջողության   հասնենք  պաշտպանության   առաջարկում ,  մենք  կվերցնենք   գլխահարկը: Եթե    ոչ,  դուք  չեք   վճարի   մինչև    կարողանանք    ապահովել   ձեզ   այս  պաշտպանությունը: » / Բալաթուրիսի   պատմություն /

Լ. Վեսիա  Վագլիերին,  իր  «Պաշտպանելով   Իսլամը»   գրքում   ասում  է. « Նվաճված   մարդիկ,  իսլամական  կառավարությամբ, տրվել են  ամբողջական   ազատություն   պահպանելու   և  ներկայացնելու   իրենց   հավատքը   և  սովորությունները,  ապահովելով,  որ   անձը  ,  ով   ընտրել  է  այս   տարբերակը   և  չի   ընդունել   իսլամ, ինչպես  կյանքի  ձև, կվճարի   արդար    գլախահարկ   իսլամական   կառավարությանը: Ոչ  մուսուլմանները   ապրելով   իսլամական  կառավարությունում, վճարում  են  այսպիսի   հարկ, ընդհանուր  պաշտպանության   համար,  որը   առաջարկել   է իսլամական  կառավարությունից   և  տարածում  է  իր   իսկ   մարդկանց  համար:»

Պետք   է  հիշել , որ   երեք  տեսակի  Ջիզեյի   հարկը, վաստակող  անդամների  համար  է,  մինչ  ոչ  մուսուլմաների  ուրիշ   դասակարգերը, ինչպիսիք  են   աղքատները, փոքրամասնությունները, կանայք, վանականները,  ռաբիները, եկեղեցականները, կույրերը  և   հաշմանդամները   դուրս  էին   այդ  գլխահարկից: Նրանց  կարիքները, պաշտպանությունը  անվճար  էր ,  որը  վճարվում  էր  իսլամական  Գանձարանից:

  Օրինակ,  մի  անգամ  Օմար  իբն  ալ  Խատաբը   նստած   էր , երբ  ծեր   հրեա  անցավ , խնդրելով  մարդկանց   տալ  ողորմություն , բարեգործություն:  Օմարը   հարցրեց    անհատի  իրավիճակի  մասին   և  նրան  տեղեկացրեցին , որ  մարդը  ապրում   էր  , ինչպես   ոչ  մուսուլման  իսլամական   կառավարության   պաշտպանության  տակ   և   նա  վճարում  էր   գլխագին:  Օմարը   հայտարարեց. « Մենք  արդար  չենք  եղել   քեզ:  Մենք  պարտադրել   ենք   գլխահարկ   քեզ   և   վերցնում  էինք   այսպիսի  հարկ,  երբ   դու   երիտասարդ   և   կարող  էիր   և  հիմա  մենք  չենք  ապահովում   քեզ   բավարար  սոցիալական   հոգածությամբ /  երբ  դու  ծեր  և  անկարող  ես /:»

Որպես   արդյունք , Օմարը վերցրեց  մարդուն  իր  տուն,  կերակրեց  և   առաջարկեց   համապատասխան   հագուստ: Նա  հրամայեց   Մուսուլման  Գանձապետին. « Նայիր  այս   մարդու   վիճակը   և  ուրիշ  նմանատիպ  վիճակներ  և  տուր   նրանց  բավարար  եկամուտ   իսլամական  Գանձարանից   և  իրենց  ընտանիքներին: »

Ամենակարող  Ալլահը    ասաց  իր Ղուրանում. «Ողորմությունը  աղքատ, չքավոր,  կարիքավորի  համար  է,  նրանք  ովքեր   աշխատում  են   տնօրինել / ֆոնդերը / , նրանք  ում   սրտերը  / վերջերս / հաշտվել  են  / ճշմարտությանը /,  նրանք  ովքեր  գերության  և  պարտքի  մեջ  են  հանուն  Ալլահի  և  անցորդների   համար  է: Հետևաբար  ձեռնադրվում  է  Ալլահի   կողմից  և  Ալլահը  լի  է  գիտելիքներով   և  իմաստությամբ : » (9:60)

«Աղքատ  են  Մուսուլմանները, կարիքավոր  են  Գրքի  մարդիկ», / Աբու  Յուսեֆ –ալ- Քարաջ, էջ. 126 /

Խալեդ  Իբն  ալ  Վալեդի   խոսքում,  թող  Ալլահը  օրհնի  նրան,  Իրաքի  Հիրա  քաղաքի  ոչ  մուսուլմաններին   գրում  է. « Որևէ  ոչ  մուսուլման , ով   ապրում  է  իսլամական   կառավարության  պաշտպանության   տակ,  ով  ծերանում  է  և   դառնում  է  անունակ  աշխատելու, կամ  դառնում  է  հիվանդ   կամ  դառնում  է  սնանկ   այնպես , որ  կհամարվի բարեգործվելու   իր   մարդկանց   հավատքում ,  այլևս  չի   պահանջվի   վճարել   գլխագին: Այսպիսի   անհատներ    կապահովեն  իրենց  էական   կարիքները   իրենց  ընտանիքների   հետ  իսլամական   Գանձարանից: » / Աբու  Յուսեֆ, Ալ Քարաջ. Էջ.144 /

  Գերմանացի  գիտնական  Լիլ  Լիխտենշթադթերը   իր « Իսլամը  և Ժամանակակից   դարաշրջանը»  գրքում   ասում  է.« Տարբերակները  տրված  Պարսկաստանի ,  Հռոմի  կամ  Արևմուտքի , իսլամի   տարածման  ժամանակ, սպանվելը   կամ   ընդունելը  իսլամը  չէր: Փաստորեն,   տարբերակը   կամ   ընդունել  Իսլամ, ինչպես  կյանքի   ձև,  կամ  վճարել  գլխագին / պաշտպանության   փոխարեն /: Սա  ողջունելի  ծրագիր  էր,  որին  ավելի  ուշ   դիմեց   Անգլիան ,  Ելիզավետա  թագուհու  գահակալման   ժամանակ: » / Իսլամը  և  Ժամանակակից  Դարը, էջ.67:  Դիտել  նաև,  Ահմեդ  Շալաբի « Համեմատական  կրոնների  ուսմունքներ »,  հատոր 3  էջ. 174 /:

Ոչ   մուսուլմանները   ունեյին   ամբողջական   պաշտպանություն   և  հարգանք  իրենց   իրավունքների:  Ալլահը    ասում  է   Փառահեղ  Ղուրանում. «Կարող  է  լինել,  որ  Աստված  կպարգևի    սեր   և   ընկերություն   ձեր   միջև  և  նրանց ,  ում   դուք  պահում  եք   որպես   թշնամի:  Աստված  ունի   ուժ  ամեն  ինչի   վրա ,  և  Աստված   ամենաներող  և  գթասիրտն  է:  Աստված   չի   արգելում    ձեզ   վերաբերվել   նրանց , ովքեր   չեն  կռվել   ձեր   դեմ   ձեր  Հավատքի   համար, կամ   քշել  ձեզ   ձեր   տներից,  բարի   և   արդար: Քանի ,  որ  Աստվածը   սիրում  է   նրանց , ովքեր  արդար  են:  Աստված  միայն  արգելում  է ձեզ   խնդրել  այն   մարդկանց , ովքեր   կռվում   են  ձեր  Հավատքի   դեմ  և  քշում  են  ձեզ  ձեր  տներից   և  աջակցում  են   ուրիշներին, ովքեր   քշում  են  ձեզ ,  ընկերություն  և  պաշտպանություն: Նրանք,  ովքեր   թեքվեն  դեպի  նրանք /  այս  պայմաններում/  անում  են  սխալ:» (60:7-9)

Ալլահի   Մարգարեն   ասաց.

«Անձը , ով  սխալվում  է   ուխտ  անողի , կամ  փչացնում  է  իր  իրավունքը  կամ  գերծանրաբեռնում  է  նրան  կամ   ուժով  վերցնում  է  որևէ  բան  նրանից,  ես  կլինեմ  նրա   մեղադրողը   Դատաստանի   Օրը: » / Աբու Դաուդ & Նիսե /

Ալլահի  Մարգարեն  ասաց. « Մեկը, ով  սպանում  է  ուխտ  անողի , երբեք  չի  շնչի   Դրախտի  բույրը  և  նրա  բույրը  գտնվում  է   քառասուն  տարվա   հեռավորության  վրա:» / Բուխարի /

  Որպես   եզրահանգում , մենք   կցիտենք  Ուիլ  Դուրանթից,  Ջիզեյի  մասին , ով   ցիտում  է  արևելագետ  Վելդիորանթից « Դհիմայի  մարդիկ, քրիստոնյաները, զրահադաշտները, հրեաները  և  սաբիա , հաճույք   էին  ստանում   համբերության   աստիճանով Ումեյադների  կառավարության   ընթացքում, որը  երբեք  չի  համեմատվի այսօրվա  քրիստոնյա  երկրներում: Նրանք  ազատ  էին   անելու  իրենց  սովորույթները:  Նրանք  պահպանում   են  իրենց  եկեղեցիները   և   սինագոգները   և  միայն  պարտքն  է  հագնել հատուկ  գույն  և   վճարում   են  հարկ  ամեն  մարդու  համար իրենց   եկամտից: Այս  գումարն  է  երկու , չորս  դինար: Այս  հարկը   վերաբերվում  էր  ոչ  մուսուլմաններին  , ովքեր   կարող  էին  գնալ  պատերազմ:  Ամեն  դեպքում   վանականները, կանայք,  երեխաները , ստրուկները, կույրերը,  հաշմանդամները , ծերերը  հեռու  էին  այդ  հարկից:  Դիմիսը   ազատված  էր  զինվորական   ծառայությունից  դրա  փոխարեն: Նրանք   նույնպես    ազատված  են  Զաքեյից , որը  2,5%  տարեկան   եկամուտից   և  կառավարությունը   պետք   է   պաշտպանի   նրանց:» /  Պատմությունը  Քաղաքակրթության,  երկ.12, էջ. 131 /:

 ԻՍԼԱՄԱԿԱՆ   ՍԿԶԲՈՒՆՔՆԵՐԸ   ՀՐԱՄԱՅՈՒՄ  ԵՆ    ԳԹԱՍՐՏՈՒԹՅՈՒՆ    և  ՄԵՂԱԴՐՈՒՄ  ԵՆ  ԱԳՐԵՍԻԱՆ

Իսլամ   աստվածային  կրոնը, կրոն  է   խաղաղության,  գթասրտության, համբերության , բարության  և  բարեգործության:  Այն  դեմ  է  վայրենության, բռնության   և  դաժանության, որպեսզի   պաշտպանել    խաղաղություն   և   արդարություն:  Ամենաբարեգործ  Ալլահը  պնդում  է , որ  բոլոր   մուսուլմանները  հետևեն   Ալլահի  Մարգարեյի  ուղղուն , այսպես. «Ալլահը  գթասրտության  մասն  է,  որ  դու  վերաբերվես   նրբորեն   նրանց  հետ: Լինեք  դաժան   կամ  սառնասիրտ,  նրանք  կհեռանան  ձեզանից : Այսպիսով,  ուշադրություն   մի   դարձրեք  իրենց  մեղքերին  և  խնդրեք ,  որ  Ալլահը    ների  նրանց   և  խորհրդակցեք  գործերում: Հետո ,  երբ  դուք   որոշում  եք  կայացրել ,  դրեք  ձեր  վստահությունը  Ալլահի  վրա: Քանզի  Ալլահը   սիրում  է  նրանց , ովքեր   դնում  են  իրենց  վստահությունը   նրա  մեջ: » (3:159)

  Ամենաիմաստուն   և  Վսեմ  Ալլահը  նկարագրում  է Մուհամեդի   առաքելությունը  , ինչպես  գթասրտություն   բոլորին,  երբ  Նա , Ամենաբարձրյալը   ասաց. «Մենք  ուղարկել  ենք  քեզ, ինչպես  Գթասրտություն   բոլոր  արարածների   համար:» ( 21:108)

Իսլամի   ուսմունքը   կոչում  է   բոլոր   մուսուլմաններին   ցուցադրել  գթասրտություն    և   բարություն  բոլոր   անմեղ  և  խեղճ   մարդկանց: Ալլահի   Մարգարեն   ասաց.

«Բարի   և  Գթասիրտ   մարդիկ  կստանան  Գթասիրտ   Տիրոջ,  Ամենակարող  Ալլահի  Գութը:  Եղիր  գթասիրտ  երկրի   վրայի   մարդկանց    և   Ալլահը ,  Ամենակարողը, Ով  երկնքում  է,  կպարգևի   քեզ   իր  Գութը:» / Թիրմիզի /  Եվ   ուրշ   տարբերակում   նա  ասաց. « Ամենակարող   Ալլահը ,  կլինի   Գթասիրտ , գթասիրտ   մարդկանց:  Եղիր  գթասիրտ   առ  նրանց ,  ովքեր   երկրի   վրա  են  և  Նա, ով  երկնքում  է ,  կլինի   Գթասիրտ   ձեզ:» / Թիրմիզի &  Աբու  Դաուդ /

Ալլահի  Մարգարեն  ասաց. «Ուրիշներին   բարի   լինելը   լավ  է  ամեն   պարագայում   և   եթե    բարությունը   հեռացվում   է  / մարդկանց  կյանքից / իրավիճակը   դառնում  է  վատ   և    վատագույն :» / Մուսլիմ /

Ալլահի   Մարգարեն , թող  գութը  և  օրհնանքը  Ալլահի   լինի  նրա   վրա,  ասաց. «Նա,  ով  զրկված  է   համբերատարությունից  և  քնքշությունից,  փաստորեն  զրկված   է   ամեն   լավից: » /Զեկուցված  Մուսլիմից /

  Մարգարեն   ասաց. «Երբ  համբերատարությունը   ավելացվում  է  որևէ  բանի,  այն   զարդարում  է  այն   և  երբ   այն   դուրս   է  մղվում  ինչ-որ  բանից, այն  թողնում   է  այն   թերի:» /Մուսլիմ /

Ալլահի  Մարգարեն  ասաց  Ասաջ  Աբդուլ- Քեյսին, թող  Ալլահը   գթա  նրան,  « Դու   ունես   երկու  հատկություն , որը   Ալլահը  սիրում  է,  քաղցրություն և  հանդուրժողականություն:» / Մուսլիմ /  Ավելին  իսլամը   պահանջում   է ,  որ  գութը   և   բարի  վերաբերմունքը  պիտի  լինի  բոլորին,  նույնիսկ  Մուսուլմանների  թշնամիներին, ովքեր  վերցվել   են  Ջիհեդի   ժամանակ,  ինչպես  Ալլահի   Մարգարեյի,  հրամանն  էր,  երբ  նա  ասաց. « Եղիր  բարի   և  գթասիրտ   պատանդներին :» / Տես  Ալ –Մուջամալ- Քըբիր,  Հադիթների  Մեծ  Բառարան, 22/393/:

Եթե  Մարգարեն   հրամայեց   այս  Մուսուլմաններին  կապված  թշնամիների, ովքեր  կռվում  են  նրանց   դեմ,  ապա  վերաբերմունքը   խաղաղ   մարդկանց ,  բնականաբար, կլինի   ավելի  լավ: Երբեք  չպիտի  վերցվի  կյանքը   անարդարորեն:  Ինչպես  ասաց  Ալլահը. «Մի   վերցրեք  կյանք , որը  Ալլահը  տվել  է ,  բացի   միայն պատճառից:  Եվ,   եթե  որևէ   մեկը  սպանվում  է  սխալմամբ,  Մենք   տալիս   ենք  նրա  ժառանգին   իշխանություն / պահանջել Քուիսաս  կամ  ներել /,  բայց   թող   նա  չգերազանցի    պարտավորվածությունները   կապված   կյանքի    վերցնելու , քանզի  նրան  օգնում  են / օրենքով /:» (17:33 )

Այս  թեմայի   հետ   կապված,  շատ  բան  կներկայացվի , բայց   այստեղ  թույլ  տվեք  նշել , որ   իսլամական   գթասրտությունը   և   բարությունը   կապված   մարդկային   կյանքերի   հետ   չի   սահմանափակվում   միայն  մարդկանցով,  բայց   ներառում   է  կենդանիներին   և   բոլոր     կենդանի   արարածներին:

Ալլահի   Մարգարեն, թող   խաղաղությունը  և  օրհնանքը   Ալլահի  լինի  նրան,  նկատեց , որ  մեկը   խփում   էր  փոքրիկ   թռչունի   հաճույքի   համար   և   հետո,  թողնում  է  այն  մեռնելու, առանց  պատճառ,  որից  Նա  ասաց. «Այս  փոքրիկ   թռչունը   կաղերսի   իր   գործը  Ամենակարող   Ալլահի   դեմ,  Դատաստանի   Օրը,  ասելով. «Օ, Տեր  իմ, այս  մարդը   սպանեց   ինձ  առանց   պատճառի, օգուտի   իմ   մահվանից / ինչպես   որսալ   ուտելիքի  համար, ինչը   թույլատրվում   է:»» / Ահմեդ &  Նիսե /

  Ուղեկից   Աբդուլա- իբն- Օմարը,  զեկուցեց,  որ  անցավ  մի  խումբ   երիտասարդ   մարդկանց    կողքով, Քուրեյշ  ցեղից , ովքեր  բռնել  էին   թռչունի   և    դրել  էին  որպես  թիրախ:  Նա  ասաց. «Ո՞վ   է  դրել   այս  թռչունին  ,  որպես  թիրախ:  Թող  Ալլահի   անեծքը   իջնի  նրան ,  ով   արեց   այդ:   Ալլահի    Մարգարեն   ասաց. « Ամենակարող   Ալլահը    անիծում   է  մարդուն,  ով  բռնում   և   դնում   է  ցանկացած   կենդանի   արարածի   ինչպես  թիրախ: »»/ Բուխարի & Մուսլիմ /:

Ալլահի  Մարգարեն   հրամայեց  մուսուլմաններին   ցույց  տալ   բարություն   ամեն  գործում,  նույնիսկ   երբ   մորթում   են   կանդանու   ասելով. «Ամենակարող   Ալլահը   սահմանում    է  կատարելություն   ամեն   գործողությունում:  Եթե  դու   սպանում  ես, եղիր   կատարյալ   սպանության  մեջ:  Եթե    դու   մորթում  ես   կենդանու  մսի   համար,  կատարյալ   արա   քո  մորթելու   գործողությունը:  Սրիր   քո  դանակը   և   լավ,  բարի  և  գթասիրտ   եղիր   կենդանուն ,  դու    պատրաստվում  ես  մորթելու:  Տուր  մորթվող  կենդանուն   լավագույն   հարմարությունը   դու  կարող  ես,  մինչ  մորթում   ես: » / Մուսլիմ /

Ալլահի   Մարգարեն   ասաց. « Մինչ  մարդ   ճամփորդում  էր   վայրի  ձևով, նա  ծայրահեղ   ծարավեց: Նա   փնտրեց   ջուր   և   գտավ   ջրհոր   և   կարողացավ   իջնել   ջրհորի   հատակը , ջրին   հասնելու: Մինչ   նա  ոչինչ  չուներ   հասնելու   ներքև  վերևից,  որտեղ   ջուրն  էր, նա  տանջվեց   շատ, որ  հասնի   ներքև,  բայց  փաստորեն  կարողացավ   հանգցնել  իր  ծարավը  և  դուրս  եկեվ  ջրհորից:  Հասնելով  մակերեսին   նա  գտավ   շուն,  ով  իր   լեզուն  հանել  էր  դաժան   ծարավից: Մարդը   մտածեց  ինքն  իրեն. » Այս  շունը  իրոք  տառապում  է  նույն  դժվարությունը   ես  տառապեցի  դաժան   ծարավից: «  Եվ  մարդը  իջավ   ջրհոր   նորից ,   ատամներով   պահելով   իր  մի  կոշիկը, լցրեց  կոշիկը   ջրով   և  բերեց   ետ  ծարավ  շանը: Շունը   խմեց  և   գնաց: Ամենակարող  Ալլահը   գնահատեց   այս  մարդու   գործողությունը   և   ներեց  նրա   նախորդ  մեղքերը:» Ունկնդիրներից   մեկը,  ով  լսեց  Մարգարեյի   հայտարարությունը ,  հետաքրքրվեց. / Օ, Ալլահի  Մարգարե,  Մենք   կպարգևատրվե՞նք   կենդանիներին  բարի   և   գթասիրտ   լինելու  համար/: Ալլահի   Մարգարեն  պնդեց. « Ճշմարիտ   կա  օրհնված   պարգև   բարի   և  գթասիրտ   լինելու   համար   ամեն  կենդանի  արարածի,  ով  ունի   խոնավ   լյարդ:» / Բուխարի /

Կինը   արժանացավ   Ալլահի   բարկությանը   և   տույժին   և   դարձավ  Դժոխքի   կրակների    բնակիչներից   մեկը,  կատվին   դաժան   վերաբերվելու   արդյունքում: Ալլահի  Մարգարեն   ասաց. «Մի   կին  կդառնա   Դժոխքի   կրակի   բնակիչ, կատվին   դաժան  վերաբերմունքի   արդյունքում: Նա   կապեց  կատվին  վերև  և   չառաջարկեց   նրան   ուտելիք,  ոչ  էլ  թողեց   նրան    ուտել  իր   շրջակայքից:» / Բուխարի &  Մուսլիմ /

  Մարգարեյի   հրամանների   ցուցակը   մուսուլմաններին  լինելու  բարի ,  գթասիրտ  ,  նույնիսկ  կենդանիներին  ,  անվերջ  է: Մենք   միայն   տվեցինք   մի   քանի  օրինակ: Ուրիշ  օրինակներ   են   նաև,  երբ  Ալլահի   Մարգարեն  ասաց ,  երբ  անցնում  էր  ավանակի  կողքով,  ով  դաջված   էր  դեմքին.« Թող  Ալլահի    անեծքը   իջնի   մարդու  վրա , ով   տեղադրեց   այս  դաջվածքը    ավանակի  երեսին : » / Մուսլիմ /

Ալլահի  Մարգարեն   ասաց, երբ   անցնում էր   ուղտի  մոտով  ,  որը   ծայրահեղ  նիհար   էր  սովից. «եղեք   խոհեմ   և   ազնիվ   Ալլահի  պատվիրաններին  կապված   այս  կենդանիների   հետ ,  ովքեր  չեն  կարող   արտահայտել   իրենց  կարիքները   խոսքով:  Քշիր   նրանց,  մինչ  պահում   ես   նրանց   լավ   վիճակում  և  մորթեք  և  կերեք   նրան ,  մինչ  պահում  ես  լավ   վիճակում: »/ Աբու  Դաուդ /

Եթե  սա  գթասրտություն   և  բարություն  է   կենդանիներին,  ինչ   կասեք  մարդու   մասին,  ում  տրվել  է  հարգանք ,  պատիվ  Ալլահի   բոլոր  արարածների   վրա: Ալլահը   պատվել   է  մարդուն  ուրիշների   վրա  և  թվարկում   է  Իր  առատաձեռնությունը  մարդկությանը. «Մենք  պատվել   ենք    Ադամի  որդիներին  և   տրամադրել   ենք   նրանց   փոխադրամիջոց   երկրում   և    ծովում,  տվել  ենք  նրանց   կենսաապահովման   բաներ  լավ   և   մաքուր  և  շնորհել   ենք   նրանց   հատուկ   շնորհներ, դարձնելով   նրանց  վեր  և  բարձր   մաս  Մեր  Արարման:» ( 17:70 )

  Իրոք  երթարկվելով  Ալլահին  և   հետևելով   իր   առաքյալների   առաջնորդումներին   մարդը   պատված  է ,  բայց   իր   չենթարկվելով,  ընկնում  է  անպատվության  մեջ,  ամոթալի   և   զազրելի  արարքներով:

 ԻՍԼԱՄԱԿԱՆ   ԸՆԴՀԱՆՈՒՐ   ՍԿԶԲՈՒՆՔՆԵՐԸ   ԱՋԱԿՑՈՒՄ   ԵՆ    ՀԱՄԱՊԱՐՓԱԿ  ԽԱՂԱՂՈՒԹՅԱՆԸ

Որպեսզի   խաղաղությունը   լինի   ճշմարիտ,  այն  պետք  է  ենթարկվի   մարդու  գործունեության   բոլոր   ոլորտներին, լցնելով   կյանքի   կարիքները   հավասարակշռված   և  ճիշտ   կերպով: Իսլամական  օրենքները  և   ուսմունքները  ներառում  են   հետևյալ   սկզբունքները  , օրինական   ցուցումները  և  ուղղությունները, ներկայացված  որպես   օրինակներ,  որոնք  նպատակ   ունեն  նպաստել  ընդհանուր   և  պարզապես  խաղաղության

 Հարգանք   մարդու  կյանքի

Իսլամը   արժեքավորում  է  ամեն   մարդկային   կյանք  և  նրա  պաշտպանության  համար   հարկադրում  է  մահվան  տուգանքը / Քիսաս /, կանխամտածված   անմեղ  սպանության   համար:  Պատահական   և  չմտածված   սպանությունը   ունի   ուրիշ  տույժ, որը  կոչվում   է  /Դիյահ/ // արյան  գումար //, որոշակի  գումար , որը  տալիս  են  սպանվածի   ժառանգներին, որպես  փոխհատուցման   գումար: Այս  արյան   գումարը  հավասար  է  սպանված   անձի   կորստին,  բայց  սա  ֆինանսական  փոխհատուցում  է  վնասին ,  որ   նրանք   տառապել   են  սիրելիի  կորստից:   Քավությունը / քաֆարահ / , պետք  է   կատարվի   մարդասպանի  կողմից   ազատելով  ստրուկի  կամ   կատարելով   շարունակական    պաս   երկու    ամիս, քավելու   սխալի   մեղքը:  Եթե  մարդասպանը   չի  կարող   պաս   պահել  օրինական   պատճառով,  նա  պետք  է  կերակրի  վաթսուն   աղքատ   մարդ   լավ  ճաշով: Այս   քավությունը   պաշտանմունքի  մի    գործողություն  է, որով  մեղք  գործողը   փնտրում  է   Ամենակարող  Ալլահի   ներողամտությունը   իր  անմտածված  սպանության  մեղքի   համար:  Այս  բոլորը  արվում  է  ցուցադրելու   մարդկային   կյանքի   սրբությունը:   Իսլամը   նախատեսում  է  դաժան   պատիժ  դիտմամբ  սպանելու  մարդկային   հոգի,  մինչ   եթե    պոտենցիալ   մարդասպանը    գիտակցում  է ,  որ  նա  կսպանվի   պատժով   ոճրի  համար,  միգուցե   նրանք  կմտածեն  կրկնակի,  մինչ  կգործեն  ոճիր: Եթե  պատիժը  լիներ   ավելի   պակաս  ,  քան  խիստ   հատուցումը,  հանցագործները   կշարունակեն   իրենց  ոճիրները   կշարունակեն   իրենց  ոճիրները: Նույնը   վերաբերվում  է   մեծ   և   մարմնական   պատիժներին,  որոնք    կոչվում  են  ՀՈՒԴՈՒԴ / սահմաններ /  իսլամում:  Մեծ  պատիժները   իսլամում     արդյունավետ  են, կարևոր   և   ազնիվ    պատճառով   և  պահպանել   մարդկային  կյանքի   անվտանգությունը,  ինչպես   Ամենաիմաստուն  և  Ամենահզոր   Ալլահը    ասել  է իր  Փառահեղ   Ղուրանում. «ՔԻՍԱՍՈՒՄ/ Հատուցման  Օրենքի  Հավասարությունը/, կա  Կյանք  քեզ  համար, Օ , հասկացող   մարդ , որ  դու  կարող   ես  զսպել   քեզ / մեղքից/ » (2:179)

Եվ  Ալլահը   ասաց. « Այդ   հաշվում, Մենք  ձեռնադրում  ենք  Իսրայելի   Երեխաներին,  որ  եթե   մեկը  սպանում   է  մարդու – եթե  դա  լինի   սպանության  կամ  չարիքի   տարածման   համար   երկրի   վրա ,  այն  կլինի   ինչպես   նա  սպանում  է ամբողջ   մարդկությունը   և  եթե  որևէ  մեկը   փրկում  է  կյանք ,  դա  կլինի  ինչպես   նա  փրկել   է  ամբողջ   մարդկային   կյանքը:  Հետո , չնայած   եկավ  նրանց  մոտ  Մեր   մարգարեները  պարզ  նշաններով , դեռ,  նույնիսկ   դրանից   հետո  շատերը    նրանցից  շարունակեցին   գործել   ծայրահեղություն  երկրում:» (5:32)

Ավելին, դաժանացած   հանցագործներին   սպառնում  է  հավիտենական  պատիժ   դժոխքի   կրակներում, նվաստացման  և   անվերջ   տանջանքի   մշտական   բնակավայր, Ալլահի  բարկության   տակ  հանդերձյալ  կյանքում:  Ամենաիմաստուն  և  Հզոր  Ալլահը   ասաց. «Եթե  մարդ   սպանում  է  Հավատացյալի  մտադրված, նրա  փոխհատուցումն  է   Դժոխք , մնալ   այնտեղ / հավերժ / և   Ալլահի  անեծքն  ու  բարկությունը   նրա   վրա   և   ահեղ  պատիժ   է  պատրաստված   նրա  համար »: /4:93/

Աբու  Բաքրան  զեկուցեց. «Ես   լսեցի  Ալլահի  Մարգարեն   ասում  է . » Երբ   երկու  մուսուլման  կռվում  են /հանդիպում/  միմյանց  իրենց   սրերով, երկուսը  և  մարդասպանը , ինչպես  նաև  սպանվածը   կգնան   Դժոխքի   կրակներ: » Ես  ասացի. « Օ, Ալլահի  Մարգարե,  նորմալ  է  մարդասպանի   համար, բայց  ինչու՞   սպանվածը:  Ալլահի    Մարգարեն   պատասխանեց.» Նա   հաստատ,  ուներ   մտադրություն   սպանել   իր  ուղեկցին: » / Բուխարի /

 Անկեղծություն    և   մաքրություն   ուրիշներին   խորհուրդ   տալու

 Խրախուսել   բարին   և   արգելել  չարը

 Իսլամի   պաշտման   ձևերը   խրախուսում  են  եղբայրություն   և   արժեքներ.

 ՇՐՋԱԿԱՅԻ   ՊԱՇՏՊԱՆՈՒԹՅՈՒՆ   և ՆԵՐԿԱՅԱՑՈՒՄ

Հասարակական   ընդհանուր   ձիրք

Այս   տեսակը   նվիրված   է  բարեգործական   աշխատանքների,  ինչպիսիք  են    հիվանդանոցների,  դպրոցների,  ճանապարհների, հասարակական   գրադարանների,  մզկիթների, որբանոցների,  համայնքային   կենտրոնների, ծերանոցների  և   ուրիշ   շահավետ   ծրագրերի   հետ: Այս   բոլորը   ընդհանուր   հասարակական   հետաքրքրություններ   են    համայնքի   և  հասարակության  համար:

 ԻՍԼԱՄԱԿԱՆ    ՍԿԶԲՈՒՆՔՆԵՐԸ   ԳՈՎԱԶԴՈՒՄ  ԵՆ   ՀԱՄԱԿՈՂՄԱՆԻ  ԽԱՂԱՂՈՒԹՅՈՒՆ

Իսլամական   էթիկայի    ամբողջ   ծածկագիրը   փնտրում   է   գովազդել   և   հաստատել  խաղաղություն,  ուրախություն   ամբողջ    հասարակության    մեջ: Այս  ծածկագիրը   միավորում  է  եղբայրությունը   և   բոլոր    շահավետ   բաները,  որոնք    հաստատում   են  խաղաղություն   և   արգելում  են   ամեն  տեսակի  գործողություն,  որը  տալիս   է   թշնամություն ,  ատելություն  և   չարիք    մարդկանց  մտքերում: Հետևաբար,  եթե  հասարակության   անդամները  դիմում  են    իսլամական   էթիկայի,  նրանք  վայելում  են   խաղաղություն ,  անվտանգություն,  հանգստություն   և   երջանկություն,  որին   նրանք   բնականաբար   ջանում  են   և   ձգտում: Իսլամական   բարոյականության   բոլոր     արժեքները  դարձնում   են  ավելի  լավ   մարդ    և  մեծացնում   են   մարդուն  առաքինի   բնավորությամբ, որը  հիացնում   է  բոլորին:  Այդ   գծերից   են  պարզությունը,  ճշմարտությունը, առաքինությունը,  համբերությունը, բարությունը: Իսլամի   բարոյականությունը   արմատախիլ  է   անում   ամեն   վատ  ,գործողություն , վերաբերմունք,  որը   չի  գոհացնում   Ամենազոր   Ալլահին,  Արարչին   և  մարդկության  Տիրոջը   և   որոնք  անօրինական  են:  Եթե   Մուսուլմանը   անում  է   որևէ      արգելված   գործողություն ,  նա    դատապարտում  է   իրեն   պատժի   այս  աշխարհում    ըստ  իսլամական   օրենքի  կամ  Ալլահի  Բարկությունը   կլինի   հանդերձյալ   կյանքում:

Ինչպես   ժամանակակից   արաբ  գրող  Ամիր-աշ-Շուակին   հայտնեց ,  բացատրելով,  որ  ազգերը  ոչինչ  է ,  բայց   իրենց   բնավորությունները   և  բարոյականությունները. ՛՛ Եթե  ազգի   բարոյականությունները   դադարում   են,  ազգը   դադարում  է : ՛՛

 ԻՍԼԱՄԸ  ՀՐԱՄԱՅՈՒՄ  Է  ՀԱՎԱՏԱՑՅԱԼՆԵՐԻՆ   ՊԱՀՊԱՆԵԼ   ՀԵՏևՅԱԼ   ԲԱՐՈՅԱԿԱՆ    ՊԱՐՏԱՎՈՐՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԸ   և   ԱՌԱՋԱՐԿՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԸ   ՆՊԱՍՏԵԼ   ԽԱՂԱՂՈՒԹՅԱՆԸ

Իսլամը   կարգադրում   է  ճշմարտություն

Ամենակարող   Ալլահը  ասաց. «Օ,դու  ով   հավատում  է : Վախեցիր   Աստծոց   և   եղիր   նրանց   հետ,  ովքեր   ճշմարիտ  են:» (9:119)

Ամենակարող   Ալլահը   ասաց. «Եվ  նա  ով   բերում  է ճշմարտություն  և   նա , ով հաստատում   և  աջակցում   է  այն- այսպիսիք   են   մարդիկ ,  ովքեր  աստվածավախ  են:» (39:33)

Իսլամը   կարգադրում   է  արդարություն

Ամենակարող   Ալլահը   ասաց. «Ալլահը հրամայում  է  արդարություն,  անել   բարիք   և   մեծահոգություն,  ազգ  ու   տակին   և   Նա  արգելում   է  ամեն   ամոթալի   արարք , անարդարություն   և  ընդվզում: Նա  հրահանգում   է  ձեզ ,  որ  դուք  կարող  եք  ստանալ    նախազգուշացումը: » (16:90)

Արդարությունը   և  ճիշտը   հրամայված  է   և  պահանջված   ամեն  իրավիճակներում,  երբ  մեկը  ուրախ   ու   բավարարված  է   և   երբ   մեկը  տխուր  ու  անբավարարված   է,  ինչպես  և  մուսուլմանների , և    ոչ  մուսուլմանների   հետ:  Ալլահը   Ամենակարողը   ասաց. «Օ,  դու   ով  հավատում  է : Ամուր   կանգնեք  Ալլահի   համար,  ինչպես  վկաներ  արդար  գործի   և   թող   ուրիշների   ատելությունը   ստիպի   քեզ  թեքվել   չարից   և   չբաժանվել   արդարությունից:   Եղիր  արդար,  որը   բարեպաշտության   կողքն  է. Եվ  վախեցեք  Ալլահից: Քանզի    Ալլահը   լավատեղյակ  է    այն   ամենին,  որ   դուք   անում  եք:» (5:8)

Եվ   Նա  ասաց. «Օ,  դու,  ով   հավատում  է : Կանգնիր   արդարության    համար,  ինչպես    վկաներ  Ալլահին   և  նույնիսկ   ինչպես  դեմ   ձեզ,  կամ   ձեր  ծնողների, կամ   ձեր   ազգի  և   արդյոք   դա  լինի   աղքատներին   կամ  հարուստներին: » (4:134)

Իսլամը   հրամայում  է   այլասիրություն

Մարդասիրությունը   և   բարյացակամությունը  իրական   այլասիրության   անկեղծ    արդյունքներ  են  և   Մարգարեյի   ուղեկցորդները ,  թող  Ալլահի  Օրհնանքը    և   Խաղաղությունը   լինի  նրան ,  առանձնակի   արժանի   էր   այս  գծին,  առաջարկելով   իրենց   օգնությունը   և   աջակցությունը   ուրիշներին, միայն   հանուն   Ալլահի:  Ամենակարող  Ալլահը   ասաց. « Եվ  արա  բարիք .  Իրոք , Ալլահը   սիրում է  նրանց ,  ով  բարիք  է  անում:» ( 2:195)

Ալլահը  ասաց.« Բայց  նրանք ,  ովքեր  նրանցից   առաջ   ունեցել  են   տներ  / Մեդինայում/  և   ընդունել  են  Հավատք ,ցույց  են  տալիս  իրենց   ջերմությունը   ինչպիսիք  եկել  են   նրանց  մոտ   ապաստանի   համար   և   չզբաղեցնեն  ցանկություն  իրենց  սրտերում    բաների   համար , որոնք   տրվել  են  /  վերջիններիս /, բայց  տուր  նրանց     նախապատվություն   իրենց  վրա ,  նույնիսկ   չնայած   աղքատությունը   նրանցն   էր/ շատ, սեփական/:  Եվ  նրանք  , ովքեր   փրկվել  են   իրենց   իսկ   հոգիների   ագահությունից,  նրանք ,  նրանք  են ,  ովքեր  հասել  են  բարգավաճման:» (59:9)

  Ալլահի   Մարգարեն  ասաց. «Արա   լավություն   նրանց   համար,  ովքեր   արժանի  են  անելու  նրանց  համար,  և   նաև   նրանց   համար , ովքեր  արժանի   չեն  անելու  իրենց  համար: Եթե  անողը   անի   լավություն   նրանց  համար,  ով   արժանի  է  դրան,  դա   լավ  ու  հիանալի  է   և  եթե  ոչ,  անողը   ինքը  նրանցից  է ,  ով  արժանի  է  լավին:» /Թիրմիզի/

Իսլամը   հրահանգում  է  եղբայրություն.

Ալլահը  ասաց.« Իրոք   հավատացյալները   եղբայրներ  են.......:» (49:10)

Ալլահի   Մարգարեն   ասաց. «Մի   նախանձեք   մեկը  մյուսին,  մի   արժեզրկեք   գները   վերահսկելով  մեկը   մյուսին   և  մի  մտեք    առևտրային  գործարքի,  երբ   ուրիշները  մտել   են  այդտեղ / գործարք/,  բայց   եղիր   դու, օ  Ալլահի   ստրուկներ,  ինչպես    եղբայրներ: Մուսուլմանը  եղբայր  է  ուրիշ   Մուսուլմանի, նա  ոչ    ճնշում   է  նրան , ոչ  էլ   նայում   է  ներքև   նրան, ոչ   էլ   նվաստացնում   է:  Երկյուղածությունը   այստեղ  է  / և  նա  մատնանշեց   իր   կրծքին    երեք  անգամ /:  Բավական   չարիք   է Մուսուլմանի   համար,  պահել   իր   եղբայր   մուսուլմանին   անհարգալից:  Մուսուլմանի   բոլոր     բաները   անձեռնամխելի   են   իր   հավատքով   եղբոր   համար . նրա   արյունը ,  ունեցվածքը   և   պատիվը :» / Մուսլիմ /

Ալլահի   Մարգարեն   ասաց. «Մուսուլմանը   եղբայր  է  Մուսուլմանին: Նա  չպետք  է  ոչ   դավաճանի ,  ոչ  խաբի  նրան,  ոչ  թողնի   նրան   առանց  աջակցության: Ամենը   ինչ   պատկանում   է  Մուսուլմանին,  անձեռնամխելի  է  Մուսուլմանի   համար,  իր  պատիվը ,  արյունը   և  ունեցվածքը:  Երկյուղածությունը    այստեղ  է / և  նա   ցույց  տվեց   իր   կրծքավանդակին   երեք   անգամ/: Բավական  է  Մուսուլմանի   համար, գործել   չարիք   արհամարհել   իր  Մուսուլման   եղբորը:» /Թիրմիզի /

Իսլամը   հրահանգում  է  պահպանել   առաքինի   ընկերություն.

Մուսուլմաններին   խորհուրդ  է  տրվում   նվաճել   լավ   ընկերակցություն   և   խուսափել    վատից:  Ալլահի  Մարգարեն   ասաց. « Բարու   և   չարի   ուղեկիցների   օրինակն  է , ինչպես   մի   մարդ,   ով  կրում  է  մշկայուղ   և  դարբինը  ,  ով  փչում  է   կրակ  իր   վառարանում: Մշկայուղի   կրողը   կամ  կտա   քեզ  դրանից ,  կամ  կարող  ես  գնել   նրանից  կամ   ամենաքիչը    դու  կստանաս    օծանելիքի    հոտը    նրանից:  Ինչ   վերաբերվում  է  դարբինին, ով  փչում  է   կրակ  ,  դու   կամ  կայրես    քո  հագուստները , կամ  կանհանգստացվես  նրա  կրակի  կայծերից , կամ  ամենաքիչը   դու  կստանաս   վատ   հոտ   եկող    նրանից   և   նրա   աշխատանքի   վայրից:» /Բուխարի & Մուսլիմ /

Իսլամը   հրահանգում  է  հաշտեցում  և  խաղաղարարություն

Հաշտեցումը   հրահանգվում  է   ամեն  ժամանակներում  և  մանավանդ , երբ   կա  լուրջ   վտանգ  հարաբերություններում , որ  կարող  է  ուղորդել   մեծացնելու    հակամարտությունը: Ամենակարող  Ալլահը   ասաց. «Հավատացյալները   եղբայրներ   են,  այսպիսով    արա  խաղաղություն   և  հաշտեցում   քո  երկու  / պնդմամբ /  եղբայրների   և   վախեցիր   Աստծուց, որ  դու  կարողանաս   ստանալ   Գութ:» (49:10)

Ամենակարող  Ալլահը   ասաց. «Նրանց   գաղտնի   խոսակցությունների   մեծամասնությունում   չկա  բարիք ,  բայց   եթե  մեկը  համոզում  է  բարեգործության, արդարության   կամ  հաշտեցման   արարքի   մարդկանց   միջև /  ապա      գաղտնիությունը   թույլատրելի  է/, նրան ,  ով   անում  է   այս  փնտրելով   Ալլահի   լավ   գոհությունը,  Մենք  շուտով    կտանք    պարգև  ամենաբարձր   աևժեքի:» (4:114)

Իսլամը   հրահանգում  է   հաստատել   լավ   բնավորություն    և   բարոյականություն.

Լավ   վարքը   և   բաևոյականությունը   էական  է   լավ   հասարակության  համար;  Ալլահի   Մարգարեն   ասաց. «Լավագույն   Հավատացյալներից   են   այն   անձիք  ,  լավագույն   բարոյականություններով  և   վարվելաձևով  և   նրանք  , ովքեր   ամենաբարին   են  իրենց   ընտանիքներին:» /Թիրմիզի/ 

Եվ  Նա  ասաց. «Ես   ուղարկվել  եմ  միայն   կատարելագործելու    լավ   վարքը:» / Մելիք, Ահմեդ &  Ալ  Բազար/

Իսլամը   հրահանգում  է  առաքինություն

Առաքինությունը   մարդկանց   բերում  է մոտ  իրար   և  թույլ   է    տալիս   առաքինի   մարդուն    գրավել   սեր   և   հարգանք    ուրիշների:  Ալլահի   Մարգարեն  ասաց. « Ամենակարող   Ալլահը  սիրում  է  երկու   գիծ,  լինել   լավ   ուրիշներին   և   լինել  առաքինի   նրանց:  Նմանապես,  Ամենակարող   Ալլահը   ատում  է  երկու  գիծ, լինել  գծուծ  և    տհաճ   մարդկանց:/ Մյուս   կողմից/, Եթե  Ամենակարող  Ալլահը,  լավություն  է  անում   մարդու,  Նա  կվերցնի     նրան  օգնելու    ուրիշներին   հասնելու   նպատակների    և  իրականացնելու   իրենց   կարիքները:» /Բուխարի  &  Մուսլիմ /

Առաքինության   չափանիշը  Իսլամում  նշված   է   Փառահեղ  Ղուրանի   տարբերակում. «Մի  կապիր   քո   ձեռքը  քո  պարանոցին / ինչպես  ժլատ/ , ոչ   էլ   ձգիր   այն  առաջ   դեպի  ամենաառավելագույն    կետը/ լինելով  շռայլ/  այնպես ,  որ   դու   դառնաս   մեղադրելուն   արժանի   և   աղքատ :» (17:29)

Չափանիշը   դրված  է   ձգել   մարդկանց   անցնել  սահմանները:  Ամենակարող  Ալլահը   ասաց.« Եվ   ցույց   տուր   ցեղին   իրենց   հասանելիք   իրավունքները   ինչպես   նրանց, ովքեր   կարիքի  և   ցանկության   մեջ   են  և   ճամփորդին,  բայց  մի   վատնիր   քո  հարստությունը   շռայլ   ձևով:  Իրոք , շռայլողները  Չարագործների   եղբայրներն   են   և   Չարագործը   անշնորհակալ  է   իր   Տիրոջը:» (17:26-27)

Իսլամը   հրահանգում  է  Մուսուլմաններին   թաքցնել    սխալները   և   ճնշումները   ուրիշներին.

  Ալլահի   Մարգարեն   ասաց. «Ով   մեղմում  է Հավատացայալի    դժվարությունները   այս   աշխարհում,  Ամենակարող   Ալլահը   կմեղմի   իր     դժվարությունը   և   փորձությունը   Դատաստանի  Օրը:  Եվ   մեղմում  է   ժամկետները   /  ֆինանսապես/  ոլորված   մարդու,  Ամենազոր  Ալլահը  կմեղմացնի  նրա    դժվարությունները   երկուսում ,  և   այս   աշխարհում,  և   մյուս: Ով  թաքցնում  է  Մուսուլմանի   թերությունները   այս   աշխարհում, Ամենազոր   Ալլահը  , կթաքցնի  այդ   մարդու   թերությունները   այս   աշխարհում  և   մյուս: Ամենազոր  Ալլահը   կշարունակի   օգնել   ստրուկ   ծառային   այնքան    երկար,  որքան   մարդ   տարածում  է   իր   օգնությունը   և   աջակցությունը   իր  Մուսուլման   եղբորը:» /Մուսլիմ/

Իսլամը  խրախուսում   է  համբերություն.

Մարդիկ   խրախուսվում  են  լինել   համբերատար,  ներկայացնելու  իրենց  կրոնական   և   աշխարհիկ    պարտականությունները  խուսափելու  չարիքներից:  Ամենակարող   Ալլահը   ասաց   իր  Փառահեղ   Ղուրանում. «  Այժմ   սպասիր   համբերությամբ   քո  Տիրոջ  հրամանին,  քանզի   իրոք ,  դու   Մեր  աչքերում  ես   և  նշիր  բարձր   գնահատումը    քո  Տիրոջ   մինչ   կանգուն  ես:» (52:48)

Իսլամը   նույնպես   համոզում  է   և   խրախուսում   Մուսուլմաններին   լինել   համբերատար   այն   բաներին ,  ինչ  կանխորոշված  է , ինչպիսիք   են    վախը,  աղքատությունը,  սովը, աղբյուրների   պակասը,  հիվանդությունները: Ամենակարող   Ալլահը   ասաց.« Համոզված   եղեք  ,  որ   Մենք  կփորձենք   ձեզ   որևէ   բանով  վախի   և   սովի ,  որոշները  ունեցվածքի    կամ   կյանքի   կորուստներով   կամ   մրգերով/ ձեր  աշխատանքի/ ,  բայց   կտա   լավ   լուրեր  նրանց,  ովքեր  համբերություն   են  ներկայացնում:  Ով   ասում  է ,  երբ  վշտացած   է  փորձությամբ. «Մենք   պատկանում   ենք   Ալլահին   և   նրանն  է  մեր   վերադարձը:»  Նրանք ,  նրանք  են ,  ում   վրա  / իջնում  է /  իրենց   Տիրոջ  Օրհնանքը   և   Գութը   և   նրանք  են  ,  ովքեր  ընդունում  են   առաջնորդություն:»(2:155-157)

Ամենակարող   Ալլահը   նշել  է   համբերատար   մարդու    պարգևը   Փառահեղ   Ղուրանում   այսպես. «Ասա, Օ, իմ  ծառաներ,  ովքեր  հավատում  են:  Վախեցեք   ձեր   Տիրոջից: Լավն   է / պարգև/   նրանց   համար,  ովքեր  լավություն  են   անում  այս   աշխարհում:Ընդարձակ  է  Ալլահի   երկիրը:  Նրանք  ովքեր  համբերատար   պնդում  են,  իրոք    կստանան   պարգև   առանց   չափերի:» (3:10)

Գթության   և   ներողամտության     մասն  է  կառավարել   բարկությունը   և   ներել   ուրիշներին   նույնիսկ  ,  երբ    մարդ   ի   վիճակի  է   վրեժ   լուծել,  որը    ուժեղացնում  է    հարաբերությունները   և   կապերը   մարդկանց   միջև  և   ստեղծում  է ավելի   լավ   միջավայր   հասարակությունում:  Ալլահը  խոստանում  է  մեծ  պարգև   կառավարելու  բարկությունը:  Ամենազոր   Ալլահը ասաց   Փառահեղ   Ղուրանում. «Եղեք  արագ   ներման   մրցավազքում   ձեր   Տիրոջից    և  Պարտեզի, ինչի   լայնքը   այն  է   երկնքի   և   երկրի    պատրաստված   առաքինությունների   համար:  Նա ,   ով   անց   կացրեց   /  հանուն   Ալլահի/ և   բարգավաճման , և   ձախողում  է  զայրույթը   և   ներում  է ,  քանզի   Ալլահը   սիրում  է  նրանց  ,   ով  բարիք  է  գործում :» (3:133-134)

  Նույնպես   Ամենակարող  Ալլահը  հրամայում  է  մուսուլմաններին    իրագործել   առաքինություն,  ամեն   ժամանակ   և   ամեն   իրավիճակում   և  չվերադարձնել   չարիք ,  երբ  քեզ   են  վերաբերվում   չարիքով:   Ամենազոր  Ալլահը   ասաց. «Չարիքը   և   Բարիքը   հավասար   չեն ,  քշել   Չարիքը   նրանով   ինչ   ավելի   լավ  է ,  հետո   դա   կլինի,  որ   մեկը   ձեր   մեջ   և   նրա,  ում  միջև   կար   ատելություն,  կլինի   ինչպես  նա   քո  ընկերն   ու   մերձավորն  էր»: (41:34)

Բոլոր   օրինակները   միայն   նշույլներ   են , ինչ   իսլամը   հրամայում  է  մուսուլմաններին   իրագործել   իրենց   անձնական  և   հասարակական    կյանքում   հանուն  Ալլահի: Ղուրանը,  Ալլահի   Գիրքը,  և  Ալլահի   Մարգարեյի  Սուննան, թող  Ալլահը  օրհնի   նրան,  ներկայացնում  են   լրացուցիչ   մանրամասներ    և   հրամաններ  կապված   դրանց   և   ուրիշ   բարձր   ու   առաքինի  բարոյականությունների:

ԳՈՐԾՈՂՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԻ   ՕՐԻՆԱԿՆԵՐ   ԱՐԳԵԼՎԱԾ   ԻՍԼԱՄՈՒՄ ,  ՈՐՈՆՔ    ՕԳՆՈՒՄ   ԵՆ   ՆՊԱՍՏԵԼ    ԽԱՂԱՂՈՒԹՅԱՆԸ

Իսլամը   մեղադրում  է   հետևյալ   գործողությունները   և   խիստ    արգելում  է   իրենց  իրականացումը     խաղաղության   և   անվտանգության    ուղղում  և   վերացնում  է   թշնամությունը,  ատելությունը,   ագահությունը,  դժգոհությունը,  որոնք   հակամարտություների    և   բռնությունների  հիմքերի  պատճառներ   են:

Բազմաստվածությունը   և   կռապաշտությունը

Բազմաստվածությունը   և  կռապաշտությունը   պատճառ  են   հակամարտության,  քանզի ցեղերը,  ազգերը  տոհմերը   մրցում  են  ճանաչման   գերիշխանության ,  կապված   առասպելաբանության  և   գաղափարագիտության   հետ:  Եթե    բոլոր   մարդիկ   պաշտեն  Ալլահին,  միակ   Աստծուն,  ապա    բռնության   մեծ   արմատը   կվերանա: Ամենավսեմ   Ալլահը   ասաց.« Եվ   հարցրու   նրանց   Մեր   Մարգարեներից,  ում   մենք    ուղարկել   ենք   ձեզանից   առաջ. «Մենք   արե՞լ   ենք   այլ  Աստվածներ   պաշտելու   համար   բացի  Ալլահից:»»(43:45)

Ամենափառահեղ   Ալլահը   ասաց.« Եվ   Մենք   չուղարկեցինք    մարգարե   ձեզանից   առաջ,  բացի   որ   Մենք  պարզաբանել   ենք   նրան,  որ   չկա   Աստված  արժանի   պաշտելու   բացի   Ինձանից  ,  այսպիսով   պաշտեք   Ինձ:» (21:25)

Ալլահը   Ամենակարող   ասաց.« Եվ   իրոք ,  Մենք   ուղարկել   ենք   ամեն  մի   համայնքից   Մարգարե  / ասելով/ ՛՛Պաշտիր   Ալլահին /  միայն /  և   խուսափիր   Թադութից/ Սատանայից, կուռքերից, բռնակալներից:» (16:36)

Ամենակարող   Ալլահը   ասաց.« Նրանք ,  ովքեր   հավատում  են   Ալլահի   ճանապարհի   պայքարին   և   նրանք   չեն   հավատում  Թադութին/  Սատանային, կուռքերին,  բռնապետներին/, պայքարի   ճանապարհին:  Այսպիսով   պայքարեք   Սատանայի   հետևորդների    դեմ;  Իրոք,  Սատանայի   սյուժեն   տկար   է:»  (4:76)

 Կախարդությունը   և   հմայությունը   ամեն   ձևերով.

Այս   արգելքը   հիմնված   է   տարբեր  վկայությունների   վրա , ինչպիսին  է Ալլահի   ասածը, «Բայց  ոչ   մեկը   այս   երկուսից/ հրեշտակներից   Հարութ   և  Մարութ/  սովորեցրեց   որևէ   մեկին/   կախարդություն/, մինչ   նրանք   ասել   են,/ զգուշացրել   նրանց/. «Իրոք,   մենք արահետ   ենք,   այսպիսով   դարձեք   անհավատ:»» (2:102)

Եվ  Ալլահի   Մարգարեյի   հադիթում   ասվում  է . « Խուսափեք   յոթ   ավերիչ   բաներից:  Մարդիկ   տեղեկացան. Օ, Մարգարե   Ալլահի,  որո՞նք  են   այս   ավերիչ  բաները» Նա   ասաց.« Դրանք  են  զուգակցելով  ուրիշին  Ալլահի  պաշտմանը, կախարդության  և   հմայության   բոլոր   տեսակները,   անմեղ   հոգի   սպանելը   առանց   որևէ    օրինական   պատճառի,  գործ  ունենալը   տոկոսի   և   վաշխառություն,  ուտելը  և   չարաշահումը   որբերի  միջոցների, ճակատամարտից   փախնելը,  կեղծ   մեղադրելը   անմեղ   կին  հավատացյալին   շնանալու   մեջ,  դավաճանությունը   կամ  անբարոյականությունը   և   կաշառակերությունը:» /Բուխարի  &  Մուսլիմ/

Ագրեսիա   և   Ճնշում

Ալլահն   ասաց.«Մեղադրանքը  միայն   նրանց  դեմ  է , ով   ճնշում  է  մարդուն   սխալ   արարքով   և   ամբարտավան   ձևով   ոտնահարում   են    սահմանից   դուրս   երկրի,  չենթարկվելով   ճշտին   և   արադարությանը,  այսպիսի   մարդկանց   համար  կլինի   ծանր  պատիժ:» (42:42)

Ամենակարող   Ալլահը  ասաց. «Ասա,  Բաները  , որ  իմ  Տերը   իրոք   արգելել   է,  դրանք  են  ամոթալի  արարքները  թե  բաց,  թե փակ ,  մեղքեր  և  ոտնձգությունններ   ճշտի   և   արդարության    դեմ, դնել   գործընկերներ   Ալլահին,  որի  համար   նա  չի  տվել  իշխանություն   և   ասել   բաներ   Ալլահի   մասին,  որի  համար   դու   չունես  գիտելիք:» (7:33)

Ամենակարող   Ալլահը   նույնպես  ասաց. «Եթե   մեկը   հեթանոս  բազմաստվածներից     խնգրի   ձեզանից   ապաստան,  շնորհիր   այն   նրան,  այնպես, որ  նա   կարողանա   լսել  Ալլահի  խոսքը   և   հետո    պահիր   նրան   այնտեղ,  որտեղ   նա   կարող   է  ապահով   լինել: Դա   նրա   համար  է , որ   նրանք   մարդիկ  են   առանց   գիտելիքների:» (9:6)

Ալլահի   Մարգարեն   ասաց.« Զգուշացեք   անարդարությունից,  քանզի   ճնշումը  կլինի  խավար   Հարության   Օրը   և   խուսափիր   ժլատությունից,  որովհետև   այն   խավարեցրեց     նրանց,   ով  քեզանից   առաջ   էր:  Այն   հրահրել  է   նրանց   թափել    արյուն   և   վերաբերվել  անօրինականին   ինչպես   օրինական:» /Մուսլիմ /

Ալլահի   Մարգարեն  ասաց.« Ալլահը   ոգեշնչում  է   ինձ,  եղիր   խոնարհ   այնպես,  որ   ոչ   մեկ   չճնշի   ուրիշի   և   ոչ   ոք   չպարծենա   հպարտությամբ    մյուսի   վրա:» /Մուսլիմ/

Ալլահի   Մարգարեն  ասաց.«Ալլահը   Փառահեղ   և   Բարձրյալ  ասաց,՛՛ Իմ   ծառաներ,   ես   արել  եմ   ճնշումը   անօրինական   Ինձ   համար   և   անօրինական   ձեր   համար,  այսպիսով   մի   գործեք    ճնշում  մեկը   մյուսի    դեմ:» /Մուսլիմ/

Իսլամը   համոզում   է աջակցել   երկուսին   էլ, և ճնշողին,  և  ճնշվողին    կանգնեցնելով   ճնշման   աղբյուրը. Ալլահի   Մարգարեն   ասաց.« Աջակցի   և   արա   օգնություն   քո  եղբորը   անկախ   նա  ճնշվող  է   կամ   ճնշող:»  Մարդ,   ով  լսեց  այս, տեղեկացավ,  ես  կարող  եմ   հասկանալ  աջակցել  իմ   եղբորը,  եթե  նա  ճնշված  է ,  բայց  ի՞նչ   կարծիքի   եք,  եթե  նա  ճնշող   է:՛՛  Ալլահի   Մարգարեն   պնդեց.« Աջակցիր  նրան  կանգնեցնելով   նրան   ճնշումից ,  սա   է  ճանապարհը   աջակցելու / ճշտում/ ճնշողին:»/Բուխարի/

Հասարակության   բոլոր   օրինական   անդամները,  անկախ   դիրքից   կամ  հավատքից   իրավունք  ունեն   կյանքի իրավունքների   լրիվ   պաշտպանության,  ունեցվածքի   և   հարստության: Օրինակ  Ալլահի   Մարգարեն  ասաց.« Նա,  ով  սպանում  է /անօրինականորեն/   ոչ  մուսուլման   քաղաքացու   Իսլամական  կանոնում,  չի    շնչի  Դրախտի  հոտը: Դրախտի   հոտը    կարելի  է   շնչել   քառասուն   տարվա   հեռավորությունից:՛՛/ Բուխարի /

Ոչ   բարի   վերաբերմունք   ծնողներին , երեխաներին   և   նմաններին

Սա  հիմնված  է  լուսաբանված   տարբերակում.«Քո   Տերը  որոշել  է,   որ  դու   պաշտես  ոչ   ոքի , միայն  Իրեն,  և   դու   լինես   բարի    ծնողներին:  Եվ,  եթե  մեկը   կամ   երկուսը   նրանցից   հասնեն  տարիքի   իրենց   կյանքում,  մի  ասա   նրանց  որևէ   խոսք    արհամարհանքի,  ոչ   էլ   քշիր   նրանց ,  բայց   դիմիր    նրանց   պատվով: Եվ   բարությունից   դուրս   իջեցրու    նրանց    խոնարհության   թևը   և  ասա, Իմ  Տեր   Տուր   նրանց   քո   գթասրտությունը,  ինչպես   նրանք   նվիրել   են   ինձ  մանկությունում:» (17:23-24)

 Եվ   Ալլահի   Մարգարեն   ասաց. « Երջանկությունը   և   վախը  Ալլահի   ծնողների   երջանկությունից  է  և   վախ   իրենց   երեխայի   և   դժբախտության   և   վախը  Ալլահի   դժբախտությունից  է  և  սարսափ    ծնողների   իրենց   երեխաներից:» /Թիրմիզի/

Իսլամը   սովորեցնում  է  բարյացակամություն   բոլոր   նմաններին: Այս   հիմնված  է  Փառահեղ  Ղուրանի   տարբերակում. « Հետո,  կարելի՞   է  սպասել  ձեզանից ,  եթե  ձեզ   դնեն  իշխանության,  որ  դուք  կանեք   չարիք   երկրում    և  կկտրեք   կապերը   ազգ  ու  տակի   հետ:  Այս    մարդիկ  են,  ում  Ալլահը   անիծել  է , Նա  դրաձրել  է  նրան   խուլ   և  կուրացրել  է   տեսողությունը:» (41:22-3)

Սա   նույնպես  հիմնված  է  Ալլահի   Մարգարեյի   սովորության  վրա. « Մարդ,  ով   կոտրում  է  ընտանեկան  կապերը  չի   մտնի   Դրախտ:» /Բուխարի  &  Մուսլիմ/

Կոտրել   կապերը   ընտանիքի   և   ազգի   հետ,  ենթադրում   է  շատ   բաներ, մտերմիկ   փոխադարձ   այցելությունների   բացակայություն,  անտարբերություն  կարիքավոր   բարեկամներին   և  անտարբերության   տարածում   աջակցելու   ֆինանսապես   և  սոցիալապես      աղքատ   ընտանիքի   անդամներին:

Իսլամը   խրախուսում  է  բարեգործություն   հարուստից   աղքատին: Բարեգործական   աջակցությունը    հարուստ     ընտանիքից   աղքատին ,  կրում  է  կրկնակի   պարգև   և   երկուսն   էլ   բարեգործություն  է: Մյուս   կողմից   էլ   ընտանեկան     կապերի   հաստատման   ձև:  Եթե  մարդը   աղքատ  է   և  ի վիճակի   չէ   տալ   ֆինանսական     աջակցություն  բարեկամին,  Ալլահը   պարգևատրում  է   նույնիսկ   նրա   այցը,  հոգալը   և   մտերմությունը,  քանզի   դրանք    բարեգործության   տեսակ   և   լավ   արարքներ   են: Ալլահի    Մարգարեն  ասաց.« Հաստատիր    լավ    կապ   քո    ընտանիքի    անդամների  և   մոտիկ   բարեկամների   հետ,  նույնիսկ   այն   փոքր   բաներով, ինչպիսիք   են  ողջունելը    նրանց   և   հարցնելը    գործերից    և   առողջությունից:»  /Բազար &  Թաբրանի/

Դավաճանություն,  շնանալ, զրպարտություն   և   այլն

Հայտնի   փաստ  է ,  որ  շատ  կռիվներ,  վեճեր  և  սպանություններ   տեղի  են  ունենում «սիրո   եռանկյունիներից» , որտեղ  մարդիկ   կռվում   են  իրենց  օրինական   կամ   անօրեն   սեքսուալ   զուգընկերների   համար:   Իսլամը   կտրել   է  բոլոր    ճանապարհները   առ   անօրինական   սեքսուալ   կապերի,  ներկայացնելու   առաքինություն    և   մաքրություն  հասարակության   մարդկանց  և   խաթանելու  վեճը,  ապօրինածին   երեխաները   և  արհեստական   դադարեցումները   հղիության: Ամենակարող   և   Բարձրյալ   Ալլահը  ասաց, « Մի  մոտեցիր   երբեք   դավաճանության,  քանզի   դա   ամոթալի / արարք/  է   և  չարքի   ճամփա ,   բացելով   ճամփան / շատ  ուրիշ   չարիքների /»: ( 17:32)

 Եվ   Նա   ասաց. « Նրանք ,  ովքեր  զրպատրում  են    ողջախոհ   կնոջը ,  անհամեստ ,  բայց  հավատալով     անիծված   են   այս   կյանքում   և   հանդերձյալ ,  նրանց   համար   է  ծանր  Պատիժ:» ( 24:23)

Ամենաբարձրյալ   և   Ամենազոր   Ալլահը  ասաց. «Նրանք ,  ովքեր   սիրում  են  / տեսնել /   զզվելի   գործողություն    Հավատացյալների   մեջ,  կունենան     ծանր   Պատիժ   այս  կյանքում   և  Մյուս. Ալլահը   գիտի   և   դու   չգիտես:» ( 24:19 )

Ալլահի   Մարգարեն   համոզեց   երիտասարդի    անօրինականությունը , անօրեն   սեքսուալ   հարաբերություններում    հետևյալ   խոսակցությունում: « Երիտասարդը   եկավ   Ալլահի   Մարգարեյի   մոտ   և   ասաց. « Օ,  Ալլահի   Մարգարե, թույլ   տուր   ինձ / որոշակի   թույլտվությամբ / գործել   շնություն / դավաճանություն/: Մարդիկ   սկսեցին    նկատողություն   անել   նրան   խստորեն,  բայց    Մարգարեն   նստեց   նրան   մոտիկ   և   ասաց. «Դու  կցանկանա՞ս   այդ   քո  մոր   համար: « Նա   պատասխանեց » Ոչ,   հանուն  Ալլահի,  թող  Ալլահը   դարձնի   ինձ   զոհողություն    քեզ   համար:» Ալլահի   Մարգարեն   ասաց. «Եվ   այսպիսով   մարդիկ,  չեն   հավանում   դա  իրենց    մայրերի     համար:» Նա  ասաց. «Դու   կցանկանա՞ս  դա  քո   դստեր   համար:»  «Ոչ»   նա   պատասխանեց:  Ալլահի   Մարգարեն   ասաց. «Եվ   այսպիսով,   մարդիկ  չեն   հավանում  դա  իրենց   դուստրերի   համար:»  Նա  ասաց. «Դու   կցամկանա՞ս   դա   քո    հորաքույրների   համար:» «Ոչ», նա  պատասխանեց:    Ալլահի    Մարգարեն   ասաց.« Եվ  այսպիսով  մարդիկ   չեն    հավանում   դա   իրենց   հորաքույրների   համար:»  Նա  ասաց.« Դու   կցանկանա՞ս   դա    քո    մորաքույրների   համար:» «Ոչ»  նա  պատասխանեց: Ալլահի   Մարգարեն   ասաց. « Եվ   այսպիսով   մարդիկ   չեն    հավանում   դա  իրենց   մորաքույրների   համար:» Հետո  Մարգարեն , Ալլահի  օրհնանքը   և   խաղաղությունը   լինի  նրան ,  դրեց   իր   ձեռքը    երիտասարդին   և   ասաց. «Օ, Ալլահ,  ներիր   իր   մեղքը   և   մաքրիր    իր   սիրտը   և   դարձրու   նրան   ողջախոհ  / ամրացրու   նրա   ժուժկալությունը   սեքսուալ     մեղքերից/:»  / Զեկուցված   Իմամ     Ահմեդից ,  սովորույթից   ասված  Աբու   Ումամայից /:

Այստեղ   մենք    գտնում  ենք   օրինակ  Ալլահի   Մարգարեյից,  ով   համբերատար   համոզում   էր   այս   մարդուն   արդարություն,  քանզի  ոչ  ոք   չի   ցանկանա   իրեն   օգտագործել ,  ապա   ինչպես   պետք  է    նա   թողնի   իրեն   օգտագործել   ուրիշներին: Ոսկե  կանոնը , ինչպես  կոչված   է ,    արտահայտված  է  Մարգարեյի   սովորույթում. «Ոչ   ոք   ձեզանից   չի   հավատա , մինչև   նա  չսիրի   իր   եղբոր   համար   այն  ինչ   նա   սիրում   է   իրեն   համար:» /Բուխարի &  Մուսլիմ/

Արբեցուցիչներ   և խաղամոլություն.

Ինչպես   հայտնի  է ,  հարբեցող    անհատները   ավելի   են  հակված  գործելու   հանցանքներ,  քան    սթափ   անհատները: Խաղամոլությունը   նույնպես   հակամարտության    պատճառ  է:  Ամենակարող   Ալլահը   ասաց. «Օ,  դուք ,  ովքեր   հավատում  եք,   արբեցուցիչները  ,  խաղամոլությունը   և   նետերով   շեղումը  Սատանայի   զզվելի   ձեռքի   գործն   են,  խուսափիր   բոլոր   այս/ զզվելի   արարքներից /  բաներից,  որ   կարողանաք  բարգավաճել: Սատանայի   ծրագիրն  է  հարուցել   թշնամանք    և   ատելություն   ձեր  միջև   արբեցուցիչներով   և  խաղամոլությամբ   և   խանգարել   ձեզ  Աստծոն  հիշելուց,  աղոթքներից. Դուք   չե՞ք  մնա  ձեռնպահ:» (5:90-91)

Գողություն,  թալան,  անօրեն   ձեռքբերումները    ունեցվածքի   և   հարստությանը

Այսպիսի   գործողությունները    ստեղծում  են    ատելություն,  զայրույթ   և   գրգռում   են   հակամարտություն   հասարակության    մեջ,   առաջնորդելով   քաոսի    անապահովության:  Ալլահի   Մարգարեն  ասաց. «Ով   վերցնում  է  մուսուլմանի     իրավունքը , Ալլահը, Ամենակարողը,  կպատճառի   նրան   ապրել   Դժոխքի     կրակներում   Դատաստանի   Օրը   և   սահմանափակում   է  նրան    մտնել  Դրախտ:  Ուղեկիցներից    մեկը,  ով   այդ  ժամանակ   ներկա   էր   հետաքրքրվեց , «Օ,  Ալլահի   Մարգարե ,  Ի՞նչ  է  եթե   գործը,  որը   մարդ   անում  է  աննշան  է:  Ալլահի   Մարգարեն   ասաց. « Եթե  նույնիսկ   գործը   այնքան   աննշան  է ,  ինչքան   փայտե  ատամի   խոզանակը / Արաք  ծառի   ճյուղից /:» /Մուսլիմ /

 Մենաշնորհոըթյունը   և  Արգելափակումը

 Մարգարեն  ասաց. « Միայն   մեղսավորն  է  մենաշնորհ   անում / ուտելիք   և   ուրիշ   բաներ   հասարակական    կարիքների/ :» /Մուսլիմ /

Ունեցվածքի   սխալ  օգտագործումը   և  սննկացնելը   որբերին

  Որբերը   թույլ  են  և  ի   վիճակի   չեն  կառավարելու   իրենց   ֆոնդերը:  Որբի  պահապանը   պատասխանատու  է   իմաստուն  կառավարելու  ֆինանսները   և   գործերը   իր  խնամակալ   որբի   ըստ  իր  կարողության:  Ալլահը   զգուշացնում  է  ասելով. «Նրանք ,  ովքեր   անարդար   ուտում  են  որբերի   ունեցվածքը,  ուտում  են   կրակ   իրենց  մարմիններում,  շուտով  նրանք  կլինեն   հարատև   բոցավառ   կրակում:» (4:10)

Իշխանության   չարաշահում

Մուսուլման   կառավարիչը   կամ   ցանկացած   անձ ,  ով   ունի   իշխանություն   պիտի    լինի   արդար   և   ազնիվ   իր  մարդկանց  հետ   և  չպետք   է   վատություն   անի   կամ  դավաճանի   նրանց    ցանկացած   ձևով:

Ինչպես   Ալլահն  ասաց. «Մի    մտածիր,  որ Ալլահը  անուշադիր   է   գործերին   այն   մարդկանց,  ով   սխալ   էր   անում:  Նա միայն   տալիս  է   նրանց  հետաձգում   Օրվան,  երբ   աչքերը   կքարանան   սարսափով:» (14:42-43)

Ալլահի  Մարգարեն  ասաց. «Եթե  Ալլահը  վստահում  է   մարդուն   իշխանությամբ,  բայց   անձը  վստահված  չի     ներկայացնում   իր  լավագույնը,   հնարավոր   խորհուրդը   իր    ենթականերին,  այսպիսի   մարդը   չի  թույլատրվի   մտնել  Դրախտ:»/ Բուխարի /

Տանջանք

Ուղեկից  Հիշեմ  իբն  Հակիմ  իբն  Հիզեմը , մի  անգամ   անցնում  է   Նաբաթկաս   խմբի  հետ   Լեվանթում , որոնց  ստիպել   էին   մնալ   արևի  տակ:  Նա  ասաց. «Ի՞նչ   է    պատահել   այս   մարդկանց: «Նրանք  ասացին.  Նրանց  բանտարկել   են , որովհետև   նրանք   չեն  վճարել  Ջիզյե:»  Հիշեմը   ասաց. « Ես   վկա   եմ ,  որ   ես  լսել  եմ,»  որ  Ալլահի  Մարգարեն   ասաց.« Ալլահը   տանջում   է  նրանց ,  ով   տանջում  է   մարդկանց   այս  կյանքում:»  Նա   ասաց. « Եվ  նրանց   կառավարիչը,  Ումեյր  իբն  Սադը   այդ   ժամանակ    Պաղեստինում   էր ,   այսպիսով   նա  գնաց    նրա   մոտ   և   տեղեկացրեց   նրան ,  ով  փոխադարձ    ձևով  ասաց    իր   հրամանները  ,  այնպես  ,  որ  նրանք  ազատվեցին :» / Մուսլիմ /

Կեղծ   վկայություններ   և  երդումներ

Կեղծ   վկայությունները   մեծ  մեղքեր   են : Փաստորեն ,  եթե  մարդ   դիտմամբ   պնդում   է   կեղծ   վկայության ,  նա   կհամարվի   իսլամական   թագավորությունից   դուրս:  Ամենակարող   Ալլահը   ասաց. «Նրանք ,  ովքեր  չեն   վկայում  սուտ   և  եթե  նրանք    անցնում   են   դատարկության ,  անցիր   այդ   արժանի, /խուսափումով/ :» (25:72)

Ալլահի   մարգարեն   ասաց. «Տեղեկացնե՞մ   ձեզ   ամենասարսափելի   մեղքերը:»  Ուղեկցորդները   ասացին   այո:  Ալլահի   Մարգարեն   ասաց. « / Ամենասարսափելի   մեղքերն  են /  զուգակցել  ուրիշներին   պաշտելու   Ալլահին   և  լինել   վատ   և   անհնազանդ   քո  ծնողներին:»  Ալլահի  Մարգարեն   հենված   էր  գետնին,  հետո   նա  նստեց   ուղիղ   և  ասաց. «.........և   տալ   սուտ   հայտարարություն    և   տալ   սուտ  վկայություն:»  Ալլահի  Մարգարեն   շարունակում  էր   կրկնել   վերջին   հայտարարությունը,  մինչև   ուղեկցորդները    ցանկացան ,  որ   նա  կդադարի   կրկնել   այն:» / Բուխարի /

Այս   տիպի   երդումը   մտադրված   է  և   արված  է   ապահովել   որոշ   անօրինական   նպատակներ:  Այս   երդումը   կոչվում   է   ԳԱՀՄՈՒՍ  /GHAMOOS /, / ներքաշող /,  քանզի   այն   ներքաշում  է  երդում  տվողին   Դժոխքի   կրակը:  Ամենակարող    Ալլահը   ասաց.  «Ինչ  վերաբերվում  է   նրանց,  ովքեր   վաճառում  են   հավատքը,  որի   համար   պարտական   են  Ալլահին  և   իրենց   իսկ   սուրբ   գրավադրված   խոսքը   մի  փոքր  գնով,   նրանք   չեն  ունենա   բաժին   Կյանքից  հետո:   Ալլահը   չի   խոսի   նրանց  հետ  կամ   նայի  նրանց  Դատաստանի  Օրը, ոչ   էլ   կմաքրի   նրանց / մեղքերից/,  նրանք   կունենան  ծանր  Պատիժ:»

Այն   նույնպես   հիմնված  է   Ալլահի  Մարգարեյի   սովորության   վրա.  «Ով  վերցնում   է  ուրիշ  Մուսուլմանի   իրավունքը   իր   աջ   ձեռքով / այսինքն  սուտ  երդումով /, կվերագրվի  Դժոխքի   կրակներին   և  կզրկվի   Դրախտի   մուտքից :« Մարդը   հարցրեց ,  նույնիսկ   եթե  բանը  ,  որ   նա  վերցնում  է  իր  մուսուլման   եղբոր   իրավունքից   չնչի՞ն  է :» Ալլահի   Մարգարեն  ասաց, « Նույնիսկ,  եթե   Մուսուլման     եղբոր    իրավունքը   ատամի   խազանակ   է / Արակ  ծառի   ճյուղից /» : /Մուսլիմ /

Դավաճանություն   և   համաձայնագրերի    վստահության   խզում .

Իսլամը   հրահանգում  է   Մուսուլմանին  լինել   ազնիվ: Իսլամը   հրամայում  է  լրացնել   խոստումները   և   զգուշացնում  է  ընդդեմ  կոտրելու   խոսքը   և   պատվազրկելու    պայմանագրերը:  Իսլամը    պնդում   է   լրացնել  բոլոր  վստահությունները   ճիշտ   մարդկանց   և   զգուշացնում   է  ընդդեմ   մերժման,  նույնիսկ   աննշան   չափով,  որը   մարդը   վստահել   է:  Ամենազոր  Ալլահը   ասաց. «Օ, դուք , ովքեր   հավատում   եք,  Մի   դավաճանեք    Ալլահի   վստահությունը   և  Մարգարեյի  և  ոչ   էլ   դրժիր   իմացյալ    բաները   վստահված   քեզ: » (8:27 )

Իսլամը  հայտարարում  է  պահել     գաղտնիքներ,  ինչպես    վստահության   գործողություն:  Ալլահի   Մարգարեն  ասաց.  «Եթե  մարդ   ասում  է   որևէ  բան,   ուրիշ   մարդու   և  ստացվում  է    այսպիսի  հայտարարությունը   դառնում  է   վստահություն    լսողին:»/ Թիրմիզի & Աբու  Դաուդ /

Հետևաբար,  իսլամը   դասակարգում  է   փնտրել   խորհրդակցություն, ինչպես   նաև   վստահություն:  Ալլահի   Մարգարեն   ասաց. « Խորհուրդ  տրված   անձը,  վստահված  է / այսինքն  ինչ –որ   նա  լսում   է   մարդուց   փնտրելով  նրա   խորհրդատվությունը   և    ազնիվ   կարծիքը   և   խորհուրդը /: » / Թիրմիզի  &  Աբու   Դաուդ / :

Իսլամը   նպաստում  է   արժանահավատության: Ալլահի  Մարգարեն   ասաց.  «Չկա   հավատք   անձի   համար, ով    անարժանահավատ   է : Չկա    կրոն   այն   անձի   համար ,  ով  խախտում   է  իր    հավատարմության   խոստումը :» /Ահմեդ &   Բայհաքի /

Մարգարեն   ասաց.  «Եթե   անձը   ունի   չորս   արատ , նա  կդասակարգվի   ինչպես   լրիվ   փարիսեցի:   Եվ   եթե  մեկը   ունի   որևէ    արատ   չորսից ,  նա   կլինի    մասնակի   փարիսեցի ,  մինչ  նա  կբուժի   իրեն   արատից.  ստել   երբևէ    նա   խոսում   է ,  կոտրել   խոստումը,  դավաճանել     վստահություն,  խախտել   ուխտը :» / Բուխարի & Մուսլիմ /

Ըստ   ուրիշ   խոսքերի   զեկուցված   Մուսուլմանից, «Մարդը   կդասակարգվի   այսպիսի,  նույնիսկ,  եթե    նա   պահպանում  է   իր   ամենօրյա   աղոթքները ,  հետևում  է   Ռամադանի   պահքին   և   հայտարարում  է ,  որ   նա  մուսուլման   է:»

Զրպարտել   և   բամբասել

Բամբասելը   դա   նշելն  է  բաներ  մարդու   մասին,  որ   նա  ստում   է,  որ   իմանան,  նույնիսկ   երբ  այսպիսի   փաստերը   ճիշտ   են: Այս   տեսակի   գործողությունները    վտանգում  են   մարդու   պասիվը  և   արժանապատվությունը,  որին  հարձակվում  են,  բերում  են  ատելություն   և   արհամարհանք   մարդկանց   մեջ,  որոնք   կարող   են   ուղղորդել  բռնության:   Զրպարտանքը   ներառում  է   հայտարարել   սուտ  լուրեր   և   զրպարտություն: Ամենակարող   Ալլահը   ասաց. « Վայ,  ամեն  / տեսակի /   սկանդալ  երևակայողի  և   բամբասողի :» (104 :1)

 Ալլահի   Մարգարեն  ասաց. «Դու   գիտե՞ս  ինչ  է   բամբասելը:  Այդ  ժամանակվա  ներկա   ուղեկցողները  ասացին,  Ալլահը   և  իր   Մարգարեն   գիտեն   ավելի   լավ:  Ալլահի   Մարգարեն   ասաց. «Դա   է , նշել  որևէ  բան   անձի   ետևից,  որը   նա  արհամարհում  է ուրիշների   համար,  իմանալ   իր   մասին:՛՛   Ուղեկցորդներից   մեկը   տեղեկացավ.  Օ ,  Ալլահի   Մարգարե,  Իսկ  ինչ ,  եթե  կետը   բարձրացված   նրա    ետևում ,  իրոք   գոյություն   ունի   նրա   մեջ,  սա   էլի՞   կհամարվի   բամբասանք:  Ալլահի   Մարգարեն   պատասխանեց. « Բամբասելը  դա  է ,   նշել   արատ,  որը   գոյություն   ունի   նրա   մեջ,  մինչդեռ ,  եթե   նա   չունի   այսպիսի   արատ ,  ապա   դա  զրպարտանք   է :» /Մուսլիմ /

Անուն  դնելը   և   ուրիշներին   ծաղրելը.

Ալլահը  ասաց   Փառահեղ  Ղուրանում. « Օ, դուք ,  ովքեր    հավատում  եք ,  թող   ոչ   մի  մարդ   ձեր  միջից   ծաղրի   ուրիշներին,  դա  կարող   է լինել որ / վերջինս / ավելի   լավն  է  քան / առաջինը / ,  ոչ  թող   որևէ    կին   ծաղրի   ուրիշի,  կարող   է  լինել ,  որ / վերջինս /  ավելի  լավն  է  քան   / առաջինը / ,  ոչ   անվանարկիր,  ոչ   էլ   եղիր   հեգնական   իրար   նկատմամբ, ոչ   էլ   կոչեք   միմյանց    հարձակողական    ածական   անուններ.  չարիքը,  իրոք     անուն  է   նշելու  թուլությունը,  մարդու   հավատալուց    հետո  և  նրանք ,  ովքեր  չեն  դադարեցնում / իրոք/  սխալ  են  անում : » (49:11)

Ատելություն,  Արհամարհանք  և  Վրդովմունք   Ուրիշների   դեմ:

Այսպիսի   արատները   դրդում  են  գործել   վրեժով    ամեն   հնարավոր   ձևերով:  Ալլահի   Մարգարեյին   հարցրեցին. «Օ,  Ալլահի   Մարգարե, Ո՞վ  է   մարդու   լավագույն   տեսակը:»  Ալլահի   Մարգարեն   ասաց.« Ամեն   տաք   սիրտ   անձ    և   ամեն   ճշմարիտ   անձ: » Ուղեկցորդները ,  ովքեր   ներկա  էին,   բարձրացրեցին   հարց   Ալլահի   Մարգարեյին  ասելով.  Օ, Ալլահի   Մարգարե, մենք   գիտենք   ճշմարիտ   մարդու,  բայց   ի՞նչ  է   տաք – սիրտ   մարդը:» Ալլահի   Մարգարեն   ասաց.« Նա   բարեպաշտ,  մաքուր   մարդ  է ,  անմեղ  մեկը   առանց   ագրեսիայի    և   ճնշման   ուրիշների   իրավունքների   վրա,   մարդ,  ով    չունի   ատելություն   կամ   նախանձ   իր   սրտում   ուրիշների   նկատմամբ: » /Թիրմիզի /

Ալլահի   Մարգարեն    նկարագրեց   նախանձի   արդյունքները   այսպես.  « Նախանձը   և   խանդը   ուտում   են    լավ   արարքները,  ինչպես   կրակն   ուտում   է  փայտը :» /Աբու  Դաուդ /

Սոցիալական   բոյկոտը / եթե  խիստ   պայմանների   տակ  է/

Ալլահի   Մարգարեն   ասաց.  «Մի   բոյկոտեք   մեկը   մյուսին,  մի   թեքեք  ձեր   մեջքերը   մեկը   մյուսին,  մի   ատեք  մեկը   մյուսին,  մի  նախանձեք   մեկը   մյուսին,  դուք   բոլորդ  պիտի   լինեք  /  ճիշտ /  ստրուկ- ծառաներ   Ալլահի,  ինչպես   միաբանություն:  Մուսուլմանին   չի  թույլատրվում   բոյկոտել   իր   մուսուլման   միաբանին   ավելի   քան  երեք / օր / :» /Բուխարի & Մուսլիմ /

Եվ  մյուս   տարբերակում   ասվում  է .« Մուսուլմանը   չի    թույլատրվում   բոյկոտել   իր   մուսուլման   եղբորը   ժամանակահատվածում ,  գերազանցելով   երեք  գիշեր,  մեկը  մյուսին   հանդիպելով,   ամեն   մեկը   թեքվելով  մի  ուղղությամբ   և   զգուշանալով   մեկը   մյուսից:  Երկուսից   լավագույնը   նա  է ,  ով  նախաձեռնում  է  ողջույն   մյուսին:»

Անեծք  և  Վիրավորական   Լեզու 

Ալլահի   Մարգարեն  ասաց. «Մարդիկ ,  ովքեր   անիծում  են ,  չեն   թույլատրվի   վկայել   կամ   միջնորդել   Դատաստանի  Օրը:» /Մուսլիմ /

Իսլամը   արգելում  է  նույնիսկ    անիծել  թշնամիներին   և   խրախուսում  է   Մուսուլմանին  աղոթել   այսպիսի   մարդկանց    առաջնորդմանը  ճիշտ    և   ուղիղ   ուղղու:  Սա  հիմնված   է Ալլահի  Մարգարեյին,   ում   մի   անգամ   հարցրեցին, «Օ, Ալլահի  Մարգարե,  Դու   չպե՞տք  է   աղոթես    հեթանոսների   և   կռապաշտների  դեմ:» Նա  ասաց. «Ես  միայն   առաքված   եմ,  ինչպես    գութ  / մարդկության   համար /   և   ես   չեմ   առաքված   անիծել   ուրիշներին: » /Զեկուցված   Մուսլիմից /

Ժլատություն   և  Գծուծություն

Իսլամը   ենթադրում  է  հարստությունը, ինչպես   վստահություն,  որ  Ալլահը   վստահել   է  մարդուն   կյանքի   որոշակի   ժամանակահատվածում,  որպեսզի   օգտագործվի   իմաստուն   և   ծախսվի   ըստ   Ալլահի  պատվիրանների,  ապրելու   համար, էական  կարիքների,  առաքինի   գործերի   և  բարեգործության   համար:  Ալլահի   Մարգարեն  ասաց. «Դավաճան , ժլատ   և   գծուծ   մարդը   պարծենում   է ժամանակով   և   կրկին   իր   նվիրատվությամբ   և   օժանդակությամբ  ուրիշ   կարիքավոր   և    աղքատ  անհատներին,   երբեք   չի   մտնի  Դրախտ:» /Թիրմիզի /

  Ալլահի  Մարգարեն   զեկուցեց ,  որ  զգուշացրել   է  հասարակության   ավերիչ   հետևանքների  մասին,  երբ   ժլատությունը   դառնում  է  ընդհանուր ,  ասելով. «Զգուշացեք  ճնշումից:  Ճնշումը  մթություն  է   Դատաստանի   Օրը.  Զգուշացեք    ագահությունից   և   ժլատությունից ,  քանզի   այն    ավիրել  է    մարդկանց  քեզանից   առաջ:  Ժլատությունը  և   ագահությունը   ստիպեց   մարդկանց / ձեզանից  առաջ / թափել   իրենց  իսկ  մարդկանց   արյունը   և  դրդեց   նրանց   անել    անօրեն  բաներ ,  ինչ  արգելված   էր   և   անօրինական:» /Մուսլիմ /

Անմիտ   և  Ճոխ   Ծախսը

Ալլահը   հրամայել  է  մուսուլմանին   ձեռնպահ  լինել   ճոխությունից: « Կեր   և   խմիր,  բայց  մի  վատնիր   ավելցուկ, Իրոք  Նա   չի   սիրում   չափից   դուրս:» (7:31)

Ամենակարող  Ալլահը   ասաց.« Եվ   ցույց  տուր   ազգին  ,  իրենց   իրական   իրավունքները   և / նույնպես /  նրանց, ովքեր   ուզում  են,  և  ճամփորդներին   և   մի   վատնիր  /  քո  հարստությունը/, շռայլ  ձևով:  Իրոք  շռայլողները     դևերի  եղբայրներն  են   և   Սատանան     անշնորհակալ  է  իր   Տիրոջը / ինքը / : » (17:26-27)

Ալլահի   Մարգարեն  ասաց.« Ամենակարող  Ալլահը  արգելում   է   ձեզ  լինել   չենթարկվող   ձեր   մայրերին ,  մերժել   տալ  աղքատներին   և  կարիքավորներին   հանուն  Ալլահի, խնդրել   մարդկանց  բարեգործություն,  եթե  իրոք   դու   կարիք   չունես   և   աղջիկներին   կենդանի   թաղել:  Ալլահը   նույնպես   չի   հավանում   ձեզ   լինել  բամբասանք    ստեղծող,   հաճախ   խնդրել  մարդկանց   տալ  ձեզ    և  ծախսել  ֆոնդերը  հիմար  ձևով: »/ Բուխարի & Մուսլիմ /

Չափազանցում    և  Ծայրահեղականություն

Ամենակարող  Ալլահը   ասաց. « Ալլահը  մտադրում  է  ամեն   հնարավորություն   ձեզ.  Նա    չի   ցանկանում   դնել  ձեզ   դժվարության   մեջ: / Նա   ուզում  է ձեզ / ավարտել   սահմանված   ժամկետը   և   փառաբանել   նրան ,  որ   նա   ձեզ   առաջնորդել  է  ,  որ  գուցե   դուք   կլինեք  շնորհակալ:» ( 2:185)

Ալլահի   Մարգարեն   ասաց.  « Առաջարկիր  լավ   բաներ   և   մի   հետապնդիր  մարդկանց   հեռու :  Մեղմիր  մարդկանց  կյանքը   և   մի   դարձրու   այն   դժվար   և   անտանելի   նրանց   համար :» /Բուխարի & Մուսլիմ /

Ալլահի   Մարգարեն   ասաց. «Զգուշացեք   դուրս   գնալուց   կրոնի   սահմաններից:  Մարդիկ   ձեզանից   առաջ   ավերվել   են  գնալով  ծայրահեղության   կրոնում :» /Նիսե, Իբն  Մաջահ , Իբն  Քուզայմա & ալ – Հակիմ /

Գոռոզությունը  և  կեղծ   հպարտությունը

Ամենակարող  Ալլահը   ասաց. « Եվ   մի   փչիր  քո  թշերը  / հպարտությամբ/,  մարդկանց , ոչ  էլ   քայլիր   հանդուգն   երկրով,  քանզի  Աստված   չի   սիրում  ամբարտավան   պարծենկոտի: Եվ   եղիր   չափավոր   ձեր   քայլքերում  և   իջեցրու   ձեր   ձայնը  ,  քանզի                                                 հնչյունների   խստությունը   առանց   կասկածի   ավանակի   զռոց  է:» (31:18-19)

Ալլահի   Մարգարեն  ասաց. «Անձը ,  որի  սիրտը   պարունակում  է   գոռոզության   մի  ատոմի   քաշ,   չի    մտնի  Դրախտ:» Ուղեկիցներից   մեկը,  ով   ներկա  էր   այդ  ժամանակ  ասաց  Ալլահի   Մարգարեյին, «Օ, Ալլահի   Մարգարե,  մեզանից  մեկը   սիրում  է  հագնել  լավ   հագուստ   և   լավ  կոշիկներ/ դա  ամբարտավանությու՞ն  է /:» Ալլահի  Մարգարեն  ասաց. « Ամբարտավանությունը  ճիշտը   մերժելն  է  և  ունենալը  արհամարհանք  ուրիշների   նկատմամբ :» /Մուսլիմ /

Ալլահի  Մարգարեն   նույնպես   ասաց.« Ալլահը   Դատաստանի   Օրը  չի   նայի  մեկին ,  ով  հագնում  է իր   շորերը  գոռոզաբար:» /Բուխարի & Մուսլիմ /

Բոլոր   Անարդար  Գործողությունները  Առաջնորդում  են  Վեճի,  կռիվների   և   Պայքարի   մարդկանց  միջև.

Ամենակարող  Ալլահը  ասաց.« Եվ,  ամուր   բռնեք   բոլորը   միասին, Պարանով,  որը  Ալլահը   ձգել  է ձեզ   համար   և   մի   բաժանվեք   ձեր   միջից:  Եվ  հիշիր  երախտագիտությամբ    Ալլահի  լավությունը   քո  վրա,  քանի   որ   դուք   թշնամիներ  էիք    և  Նա  լցրեց   ձեր   սրտերը  սիրով ,  այնպես  որ  Նրա  շնորհիվ  դուք   դարձաք  եղբայրներ:  Եվ   դուք    կրակով   փոսի   եզրին   էիք    և  Նա   փրկեց   ձեզ   դրանից: Այսպիսով   Ալլահը   դրեց  իր   նշաները    պարզ   ձեզ  ,   որ   դուք   կարողանաք  առաջնորդվել : » (3:103)

Հետևաբար ,  Իսլամը   արգելում  է  ամեն  տեսակի   կասկածելի   և   չար  մտքերը   ուրիշների   մասին:  Ամենակարող   Ալլահը  ասաց.«Օ, դուք ,  ովքեր  հավատում  եք: Խուսափեք   կասկածից   այնքան  շատ,  որքան   կարող   եք, քանի   որ   կասկածը   որոշ   պարագաներում   մեղք  է  և  մի  լրտեսեք   իրար,  ոչ  էլ  խոսեք   հիվանդագին   իրարից,  մեջքերի   ետևում : Ձեզանից   մեկը   կհավանի՞   ուտել   իր   մեռած   եղբոր   միսը : Ոչ,  դուք  կգարշեք   դրանից:  Եվ   վախեցեք   Ալլահից , քանզի   Ալլահը   Ամենագթասիրտն  է  ու  Վերադարձնողն  է: » (49:12)

Ալլահի  Մարգարեն  ասաց.« Խուսափիր   կասկածից,  քանզի  կասկածը / առաջնորդում  է /  ամենասխալ   ճառերի, ինչ   մարդ  երբևէ   կարող  է  անել :» /Բուխարի /

Փաստերի   սխալ  ներկայացում   և   սուտ   զեկուցում.

Ամենակարող  Ալլահը   ասաց. «Օ, դուք ,  ովքեր  հավատում  եք, եթե  թույլ   մարդ   գալիս  է   քեզ  մոտ ,  որևէ   նորությունով ,  համոզվիր   դրա  ճշմարտությանը ,  որպեսզի  չլինի   դու  վնասում  ես  մարդկանց   ակամա և  հետո  դառնալ   զղջումով,  այնի   համար ,  ինչ  դու  արել  ես:» (49:6)

Զայրույթի  պատշաճություն, Ջղայնության  պոռթկումներ  և   ճնշող   ու   վիրավորող  լեզվի   օգտագործում.

Այսպիսով   մուսուլմանին  հրամայված  է   միշտ   ղեկավարել   բարկությունը:  Ամենակարող  Ալլահը  ասաց. «Նրանք ,  ովքեր  խուսափում  են   մեծ   հանցանքներից  և   ամոթալի  արարքներից   և   նույնիսկ   երբ   նրանք   բարկացած  են,  նրանք   ներում  են:» (42:37)

Ալլահի   Մարգարեն  ասաց. « Ուժեղ   մարդը  նա  չէ ,  ով   ըմբշամարտում  է,  բայց  ուժեղ   մարդը   փաստորեն   նա  է ,  ով   կառավարում  է   իրեն  բարկության   պահին: » /Բուխարի & Մուսլիմ /

Ալլահի   Մարգարեն  ասաց.« Հավատացյալը   նա  չէ,  ով   հարձակվում  է  ուրիշների  ամբողջականությանը,  անիծում  է  ուրիշներին, օգտագործում  է   վատ   լեզու   և   տհաճ  է  իր  ճառում   ուրիշների   հետ:»  / Թիրմիզի /

Աբու  Հուրեյրան , թող  Ալլահը  գոհանա  նրանով,  զեկուցեց.  Մարդ   հարցրեց  Մարգարեյին   տալ  խորհուրդ  և   նա  ասաց ,« Մի   բարկացիր :« Մարդը   կրկնեց  մի   քանի   անգամ   և    նա  պատասխանեց/  ամեն  անգամ/  » Մի  բարկացիր » /Բուխարի /

Խնդություն   և  վնասակար   ուրախություն   ուրիշների   տառապանքների   վրա.

Ալլահի   Մարգարեն  ասաց. «Մի  ցուցադրիր   որևէ   ուրախություն  ,  տեսնելով  քո  եղբոր  ողբերգությունը:  Ալլահը   կլինի   գթասիրտ   վերջինիս   և  կվշտացնի   քեզ   այդպիսի   խնդիրներով:» / Թիրմիզի/

Անպատեհ   բաներ,  որոնք   չեն  վերաբերվում   նրան .

Ալլահի   Մարգարեն   ասաց. «Լավ  մուսուլման  լինելու   նշաններից  մեկն  է   թողնել   այն  ,  ինչ   նրան  չի  վերաբերվում: » / Զեկուցված   Թիրմիզիից /

Անարդար   կառավարում   և   դատապարտում.

Օրենքները   սկիզբ  են   առնում  Ղուրանից   և  Սուննայից   և   դրանով   չկա   ոչ   մի   օրենսդիր,  բացի   Ալլահից   Իսլամում: Դատավորը   վստահված է   մեկնաբանել   օրենքը   և   կիրառել   այն   արդար   ձևով   բոլոր  անհատական   վիճակներում   և   եթե   նա   դառնա  անարդար   իր   դատավճռում,   նա  դավաճանում  է    սուրբ   վստահությունը: Ամենաիմաստունը   և  Վսեմը   ասաց.«..............և  նա,  ով  երբևէ    չի   դատում   ինչով  Ալլահը   լուսաբանել   է,  ապա   իրոք,  նրանք   անհավատներ   են: » (5:44)

Սա   նույնպես  հիմնված  է  Ալլահի   Մարգարեյի   հադիթի  վրա: «Դատավորները   երեքն  են,  որոնցից  երկուսը  Դժոխքի   բնակիչներ   են   և   մեկը  Դրախտի:  Դատավորը ,  ով   գիտի  ճշմարտությունը   և  դատում  է  համապատասխան   ձևով,  կբնակվի   Դրախտում:  Դատավորը,  ով  գիտի   ճշմարտությունը  ,  բայց   դիտմամբ   շեղվում  է  դրանից ,  կբնակվի   Դժոխքում: Դատավորը ,  ով  անցնում  է   իր   դատավճիռը   առանց  տիրապետելու    համապատասխան  գիտելիքի   կբնակվի   Դժոխքում:»  Ուղեկիցներից  մեկը,   ով  ներկա  էր  այդ   ժամանակ ,  բարձրացրեց   հետևյալ   հարցը,« Ի՞նչ   է  դատավորի  մեղքը,   ով  տեղյակ   չէ  , իրոք  ճշմարտությանը   և   դեպքի   իրականությանը:   Ալլահի  Մարգարեն   մեկնաբանեց, » Նրա   մեղքն  է ,  որ   նա  չպետք  է  գործեր   ինչպես  դատավոր  մինչ   գիտակ  է :» /  Հակիմ /

Լրտեսել   ուրիշներին

Իսլամը   արգելում  է  լրտեսել   ուրիշներին   ամեն   ձևով,  ինչպես   նշում  է Ալլահը , «Օ,  դուք ,  ովքեր   հավատում  եք , Խուսափեք   կասկածից   այնքան  շատ,  որքան  կարող   եք ,  քանզի   կասկածը   որոշ  դեպքերում   մեղք  է  և   մի   լրտեսեք   իրար,   ոչ  էլ   խոսեք   հիվանդագին   իրար   մասին,  իրար   մեջքի  ետևից:  Կցանկանա՞   ձեզանից   մեկը   ուտել   միսը   իր   մեռած  եղբոր: Ոչ,  դուք  կգարշեք   դրանից:  Եվ  վախեցիր  Ալլահից ,  քանզի  Ալլահը   ամենագթասիրտն   ու  Վերադարձնողն  է:» (49:12)

Ալլահի   Մարգարեն  ասաց. « Անձը ,  ով  լսում  է  ուրիշների   մասին  խոսակցություն,  ով   ատում  է  իրեն  լսել ,  կունենա  հալած   կապար   լցվող   իր   ականջները   Դատաստանի  Օրը :» /Բուխարի /

Տարածելու   ուրիշների   սխալները   և  բամբասելը.

Բամբասանք    հեքիաթը   խախտում  է   սիրալիր   հարաբերությունները    մարդկանց   և  բերում  է  թշնամանք   և   ստեղծում  է  քաոսային  իրավիճակ   հասարակությունում:  Ամենազոր   Ալլահը   ասաց. « Զգուշացիր,  ոչ   թե   արհամարհելի   մարդու   տեսակից,   պատրաստ  երդվելով,   զրպարտիչ,  շարունակելով   զրպարտությունը:» (68:10-11)

Ալլահի   Մարգարեն   ասաց. « Զրպարտիչը   չի  թույլատրվի   մտնել   Դրախտ:» /Բուխարի & Մուսլիմ /

Զրպարտանքի   միակ   արդյունքներն  են  բամբասանքը,   ատելությունը,  բարկությունը  հասարակության   անդամների   միջև:  Ինչպես   այդպիսի  ,  սա  կարող  է  առաջնորդել   մարդասպանությունների   և   հասարակություններում   խանգարումների:   Իսլամը  ոչ   ընդունում ,  ոչ  էլ  թողություն   է  տալիս  այդ  իրավիճակներին:

Ուրիշների   շահագործումը , մանավանդ   հեշտ   զոհերինը , ինչպիսիք   են   մեծերը  և   աղքատները.

Իսլամը   նպատակ   ունի   հաստատելու  լավ  ինտեգրացված   հասարակություն   ամուր  եղբայրական   կապերով:  Ամենակարող  Ալլահը   ասաց, « Ծառայիր   Ալլահին   և  մի  զուգակցիր   որևէ   զուգընկեր   նրա   հետ   և   արա  լավություն  ծնողներին , ազգականներին,  որբերին ,  կարիքավորներին,  հարևաններին,  ովքեր  մոտ  են   և   հարևաններին ,  ովքեր    օտար   են , ուղեկցողին   քո  կողքին ,  ճանապարհորդին  /  դու  հանդիպում  ես /  և  ինչ   քո  աջ   ձեռքին   պատկանում  է ,  քանզի   Ալլահը  չի   սիրում  ամբարտավանին, սին  փառահեղին:» (4:36)

Անհարմարություններ   ուրիշներին,  մանավանդ  հարևաններին.

Ալլահի   Մարգարեն  ասաց. « Հանուն  Ալլահի,  Մարդ  չի  դառնա / լիարժեք/   հավատացյալ:  Հանուն  Ալլահի,  մարդ  չի   դառնա / լիաժեք/   հավատացյալ / Կրկնելով   նույն   արտահայտությունը   երկու   անգամ /: Ուղեկցողները   հարցրեցին, ՛՛Օ, Ալլահի  Մարգարե, Ո՞վ  է  այդ  անձը: Ալլահի   Մարգարեն    մեկնաբանեց ,  Նա մեկն  է, ում   հետ   անձը   ում   հարևանը   ոչ   ապահով   է ,  ոչ   էլ   անվտանգ  ընդդեմ /  բոլոր  նրա /  չարիքների   և   վնասների :» / Բուխարի & Մուսլիմ /

 ԵԶՐԱԿԱՑՈՒԹՅՈՒՆ

Իսլամը   կառուցում  է   հիմք  ընկերական   հարաբերությունների  մարդկանց  միջև,  որոնք   հիմնված  են  հասարակական  և   ընկերական   հետաքրքրությունների   վրա  բոլորի  համար: Երբեք   չկա  որևէ   պարտադրում   կամ  ուժ   ընդունելու   Իսլամ:   Իսլամը   ցանկանում  է  բարիք   բոլորին,  անկախ   գույնից,   դավանանքից,  աշխարհագրական   դիրքից   և   ազգությունից:  Նրա  օրենքները   և   սկզբունքները   խթանում  են   տիեզերական   արդարություն,  հանդուրժողականություն   և   ճշմարտություն:  Մուսուլմաններին   հրամայված  է   սիրել  հանուն  Ալլահի   և   ատել    հանուն  Ալլահի  ուրիշ   հետաքրքրություններ ,  աշխարհիկ   ցանկություններ  և   քմահաճույքներ: Մարդ   չի   սիրում   կամ  ատում   անձին   ըստ  խոսելու,   բայց   սիրում  է  լավը   և   ատում  է  չարիքը   ըստ   այդ   անձի   վերաբերմունքի:

Ամենակարող  Ալլահը   ասաց. «Պահիր   ներողամտություն,  հրամայիր   ինչ  ճիշտ  է,   բայց  հեռացիր  ինչ   ամբարտավան  է: » (7:199)

Իսլամը   բերում  է  մարդկանց    ամբարտավան   մթությունից   և  անարդարությունից   դեպի  առաջնորդման  լուսավոր   կետ   և   արդարություն:  Իմաստուն  և   Վսեմ   Ալլահը   ասաց. « Ալլահը  Պաշտպան   և   Դաշնակից   է  նրանց, ով   ունի   հավատք. Նա  առաջնորդում  է   մթին   խորքերից   դեպի   լույս:  Անհավատները  թադութի/ Սատանայի , Կուռքերի ,  Բռնապետների /  ղեկավարները   և   դաշնակիցներն  են , լույսից  նրանք  առաջնորդում   են   մթության   խորքերը: Նրանք   կլինեն  ուղեկիցներ   Կրակի ,  բնակվելու   այնտեղ / ընդմիշտ/ :» (2: 257 )

Իսլամը   կրթում  է բոլոր  մուսուլմաններին   լինել   խաղաղ ,  ներող ,  համբերատար  և  հոգատար: Իսլամը  փնտրում  է  ամեն  ձև  հաստատելու   սոցիալական  արդարություն   հասարակությունում   և   պաշտպանելու   իսլամական   կառավարությունում   գտնվող   բոլոր  քաղաքացիների   իրավունքները   և   ներառելու   իր   բոլոր   համակարգերում:   Իսլամը   հորդորում  է  մուսուլմաններին   լինել  լավ   ուրիշների   նկատմամբ,  առանց   սպասելու   լավությանը,   փնտրելու   միայն   պարգև   Ալլահից,  իրենց  Տիրոջից:  Իսլամը    կրթում  է   մուսուլմաններին   հարգել   և   պատվել   աստվածային    օրենքները   և   ցուցումները,   այնպես,  որ   ամեն   անդամ  հասարակությունում   զգա   անվտանգ,  ապահով   և   խաղաղ,  բացի   նրանցից   ,  ովքեր   իրենց   հանցագործ   գործունեությամբ   արժանի   են  պատժի   արդար   ձևով   մեղքի   համար: Իսլամը   կրթում  է  մուսուլմանին   լինել   անձնուրաց   և   սիրել   ուրիշների   համար   այն,   ինչ   ցանկանում  են  իրենց   համար,  այնպես   որ  ամբողջ   հասարակությունը   կշահի. Մեծերը  պիտի   բարի   լինեն  երիտասարդներին  և   փոքրամասնություններին,   երիտասարդները  պիտի  լինեն  գթասիրտ ,  հարգանքով   և  օգտակար   մեծերին ,  հարուստները   առաքինի   աղքատներին   և  բոլորը  պիտի   ձգտեն   օգնելու  կարիքավորներին:  Իսլամը   նպատակ   ունի  կատարյալ   հասարակության,  որտեղ   Ալլահի   Մարգարեյի   ասածը   կլրացվի: «Հավատացյալի   օրինակ  է  սիրով   և   մտերմությամբ  մեկը  մյուսին,  ինչպես   մի  մարմնի  օրգաններ: Եթե   մի  օրգանը   ցավում  է ,  մարմնի    մնացածը   դառնում  է  տենդով   և   ազդված: »

Մենք   հուսով  ենք  ,  որ  այս  գրքույկը  օգնեց  առաջնորդելու  ,  ով   փնտրում  է    ճշմարտություն,  նրանց  ,  ով   փնտրում  է   հասնել   Դրախտի   երանության:  Ովքեր   փնտրում  են  լուծում   Դժոխքի   կրակներից, տանջանքներից    և   նվաստացումից   դեպի   պատվավոր   Դրախտ: Մենք   բոլորս  գիտենք ,   որ  մահը  մարդու   վերջին  ճակատագիրն  է   և   վճռական   հարցն  է , ի՞նչ   է  պատահում  մահից   հետո:  Մուսուլմանները   ինչպես   բոլոր   գրերի    հվատացյալները ,  հավատում  են  Հարության   մահից  հետո,  որտեղ  բոլորը   կհանդիպեն   պարգևների   կամ   պատիժների   հավիտենական   կյանքում   կամ  Դրախտի   այգիների    երանության    մեջ   կամ  Դժոխքի   բոցավառ   կրակներում:  Նրանք ,  ովքեր   անկեղծ   ընդունել   են  Իսլամ ,  ինչպես   կյանքի   ձև,  իրոք  վերցրել   ել   ապահով   արահետ   դեպի   երջանկություն   և  երանություն   մահից   հետո:   Նրանք,  ովքեր   գործել   են  չարիք   այս   աշխարհում   անմեղ   մարդկանց   դեմ  առանց   հիմքի , նրանք    կպատժվեն   նրա   համար   ինչ  գործել   են   ընդդեմ   անմեղ  մարդկանց:  Ամեն   դեպքում,  եթե   մեկը  գործել   է   չենթարկության    որևէ   գործողություն   Ալլահի   պատվիրանների  դեմ,  ապա   այն   միայն   իր   ցանկության   և   գթասրտության   վրա  է: Եթե  նա   ցանկանում   է   տանջել   չարագործին   Իր    արդարությամբ,  ոչ   ոք  չի   միջնորդի   մինչ   Ալլահը  կթույլատրի:  Եվ   եթե   Ալլահը    ցանկանա   ներել   այդպիսի   չարագործի,  Նա  կանի   դա   իր   Գթասրտությունից   և   Առատաձեռնությունից:

Իսկ   նրանք,  ովքեր   հեռացել   են  Իսլամից,  կամ  թեքել   են   մեջքերը    և   մահանում  են   ոչ   մուսուլման,  մենք հավատում  ենք ,  որ   այդպիսի  մարդիկ  կմնան  Դժոխքի    Կրակում  ընդմիշտ: Մենք  մղում  ենք   ամեն  մտածող  և   հարգալից    անձի   փնտրել  ճիշտ  լուծում   իր   հոգու  ճիշտ  գործողություններով,   որը  հիմնված  է  Ալլահի  Գթասրտության    վրա:  Մենք  խրախուսում   ենք   ամեն   մարդու   փնտրելու   Ճիշտ   և   Ուղիղ   Ճանապարհը,  որը   առաջնորդում   է   Դրախտ ,  դա   Ալլահի  Ճանապարհն  է,  Իսլամի  Ճանապարհը   և  Ալլահին    ամբողջովին   ենթարկվելը:   Սա   է  ճանապարհը ,  որը   առաջնորդում   է   հավերժ    երջանկության:  Ամենակարող   Ալլահը  ասաց   թշնամիների   մասին,  ովքեր   տարածում   են   կեղծ   պրոպոգանդա   Իսլամի   դեմ:

« Նրանց   նպատակն  է   հանգցնել   Ալլահի   Լույսը  իրենց   բերաններով , բայց   Ալլահը   կլրացնի / լուսաբանումը /   Իր    Լույսի  ,   նույնիսկ   եթե    անհավատները   կատեն /  այն / : » (61:8)

Ալլահի   Մարգարեն   ասաց. « Մեկի   անունով,  ում  ձեռքերում  է   Մուհամեդի  հոգին: Ոչ  մի   անդամ   այս    ազգի  /  անվանված/,  ոչ   Հրեա     կամ   Քրիստոնյա,   ով   լսում   է  իմ   մասին   և   չի   հավատում   նրան ,  ինչով   ես   ուղարկվել   եմ,  ապա   նա  կլինի  Կրակի   մարդկանցից:» / Մուսլիմ/

الحمد لله رب العالمين

وصلي اللهم على رسولك الكريم وعلى آله وصحبه أجمعين

ԱՄԲՈՂՋ  ՓԱՌՔԸ   ՄԻԱՅՆ   ԱԼԼԱՀԻՆ  Է,

ԱՇԽԱՐՀՆԵՐԻ    ՏԻՐՈՋԸ  ԵՎ  ԹՈՂ   ԱԼԼԱՀԸ

ՄԵԾԱՐԻ   ԻՐ   ՄԱՐԳԱՐԵՅԻ   ՀԻՇԱՏԱԿՈՒՄԸ

ԵՎ   ՆՐԱ   ՏՆՏԵՍՈՒԹՅԱՆԸ  ԵՎ  ՊԱՀՊԱՆԵԼ

ՆՐԱՆ  ԱՊԱՀՈՎ   ԱՄԵՆ  ՆՍԵՄԱՑՈՒՑԻՉ   ԲԱՆԻՑ: