فه‌زڵی ئیخلاص ونیازی چاك

فه‌زڵی ئیخلاص ونیازی چاك

] kurdish – كوردی – كردي [

موحه‌مه‌د بن ئیبراهیم ئه‌لتوه‌یجری

وه‌رگێڕانی: ده‌سته‌ی به‌شی زمانی كوردی له‌ ماڵپه‌ڕی ئیسلام هاوس

پێداچونه‌وه‌ی: پشتیوان سابیر عه‌زیز

2013 - 1434

فضل الإخلاص وحسن النية

« باللغة الكردية »

محمد بن إبراهيم التويجري

ترجمة: فريق قسم اللغة الكردية بموقع دار الإسلام

مراجعة: بشتيوان صابر عزيز

2013 - 1434

فه‌زڵی ئیخلاص ونیازی چاك

١- خوای گه‌وره‌ ده‌فه‌رموێت: (وَمَا أُمِرُوا إِلَّا لِيَعْبُدُوا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ حُنَفَاءَ وَيُقِيمُوا الصَّلَاةَ وَيُؤْتُوا الزَّكَاةَ وَذَلِكَ دِينُ الْقَيِّمَةِ) [البينة/5].

واته: له‌گه‌ڵ ئه‌وه‌شدا که‌ فه‌رمانیان پێ نه‌درا بوو مه‌گه‌ر به‌وه‌ی که‌ په‌رستشی خوا بکه‌ن به‌دڵسۆزی ملکه‌چی بۆ بکه‌ن خۆیان به‌ دوور بگرن له‌ هه‌موو بیرو باوه‌ڕێکی خوارو خێچ وه‌ نوێژ بکه‌ن و زه‌کات بده‌ن وه‌ ئه‌مه‌یه‌ ئاینی ڕاست.

٢- خوای گه‌وره‌ ده‌فه‌رموێت: (إِنَّ الَّذِينَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلَائِكَةُ أَلَّا تَخَافُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِي كُنْتُمْ تُوعَدُونَ (30) نَحْنُ أَوْلِيَاؤُكُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَفِي الْآَخِرَةِ وَلَكُمْ فِيهَا مَا تَشْتَهِي أَنْفُسُكُمْ وَلَكُمْ فِيهَا مَا تَدَّعُونَ (31) نُزُلًا مِنْ غَفُورٍ رَحِيمٍ (32)) [فصلت/30-32].

واته: به‌ڕاستی ئه‌وانه‌ی وتیان خوا په‌روه‌ردگارمانه‌و له‌پاشان ڕاست (له‌سه‌ر ئایین) به‌رده‌وام بوون فریشته‌کان پۆل پۆل دێنه‌ لایان (کاتی مردن یان زیندوو بوونه‌وه‌) (پێیان ده‌ڵێن) که‌ مه‌ترسن و خه‌فه‌ت مه‌خۆن وه‌ مژده‌بێ لێتان ئه‌و به‌هه‌شته‌ی که‌ به‌ڵێنتان پێ درابوو. ئێمه‌ له‌ژیانی دنیا و له‌ ڕۆژی دواییدا دۆستی ئێوه‌ین وه‌ له‌و (به‌هه‌شته‌دا) هه‌رچی حه‌زی لێ بکه‌ی بۆتان ئاماده‌یه‌ وه‌ هه‌رچی داوا بکه‌ن له‌وێدا له‌ خزمه‌تتاندایه‌. ڕێز لێنان و میوانداریه‌ له‌لایه‌ن خوای لێبورده‌ی میهره‌بانه‌وه‌.

3- وعن عمر بن الخطاب رضي الله عنه أن رسول الله (صلی الله عليه وسلم) قال: « إِنَّمَا الْأَعْمَالُ بِالنِّيَّةِ وَإِنَّمَا لِامْرِئٍ مَا نَوَى فَمَنْ كَانَتْ هِجْرَتُهُ إِلَى الله وَرَسُولِهِ فَهِجْرَتُهُ إِلَى الله وَرَسُولِهِ وَمَنْ كَانَتْ هِجْرَتُهُ إِلَى دُنْيَا يُصِيبُهَا أَوْ امْرَأَةٍ يَتَزَوَّجُهَا فَهِجْرَتُهُ إِلَى مَا هَاجَرَ إِلَيْهِ».[ متفق عليه] .

واته: (عمر)ی كوڕی (الخطاب)(خوای لێ ڕازی بێت) ده‌ڵێ: پێغه‌مبه‌ر (صلی الله عليه وسلم) فه‌رموویه‌تی: (كاروكرده‌وه‌كان هه‌ر به‌پێی نیه‌تن و هه‌ر كه‌س به‌پێی نیه‌تی خۆی. هه‌ر كه‌س كۆچه‌كه‌ی بۆلای خوا و پێغه‌مبه‌ری خوا بێت. ئه‌وه‌ كۆچه‌كه‌ی بۆلای خوا و پێغه‌مبه‌ری خوایه‌، هه‌ركه‌سیش كۆچه‌كه‌ی بۆ ماڵێكی دونيا بيَت كه‌ به‌ده‌ستی بهێنێت، یا ژنێك بێت كه‌ ماره‌ی بكات. ئه‌وا كۆچه‌كه‌ی بۆلای ئه‌وه‌یه‌ كه‌ كۆچی بۆ كردووه‌).

4- وعن أبي هريرة رضي الله عنه قال: قال رسول الله (صلی الله عليه وسلم): «إنَّ الله لا يَنْظُرُ إلَى صُوَرِكُمْ وَأَمْوَالِكُمْ، وَلَكِنْ يَنْظُرُ إلَى قُلُوبِكُمْ وَأَعْمَالِكُمْ»[ أخرجه مسلم].

واته: (أبو هریره‌) (خوای لێ ڕازی بێت) ده‌ڵێ: پێغه‌مبه‌ر (صلی الله عليه وسلم) فه‌رموویه‌تی: (له‌ڕاستیدا خوای گه‌وره‌ ته‌ماشای ڕوخسار و سامانتان ناكات به‌ڵكو ته‌ماشای دڵ و كرده‌وه‌كانتان دكات).

· فه‌زڵی ئه‌وه‌ی نیازی وابێ چاكه‌یه‌ك بكات:

عن أَبي هُرَيْرَةَ (رضي الله عنه) قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله عليه وسلم): (قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ: إِذَا تَحَدَّثَ عَبْدِي بِأَنْ يَعْمَلَ حَسَنَةً فَأَنَا أَكْتُبُهَا لَهُ حَسَنَةً مَا لَمْ يَعْمَلْ، فَإِذَا عَمِلَهَا فَأَنَا أَكْتُبُهَا بِعَشْرِ أَمْثَالِهَا. وَإِذَا تَحَدَّثَ بِأَنْ يَعْمَلَ سَيِّئَةً فَأَنَا أَغْفِرُهَا لَهُ مَا لَمْ يَعْمَلْهَا، فَإِذَا عَمِلَهَا فَأَنَا أَكْتُبُهَا لَهُ بِمِثْلِهَا) [ أخرجه مسلم] .

واته: (ابوهریره‌)(ده‌ڵێ: پێغه‌مبه‌ر(صلی الله عليه وسلم) فه‌رموویه‌تی: (خوای گه‌وره‌ فه‌رموویه‌تی: ئه‌گه‌ر به‌نده‌كه‌م نیازی وابوو چاكه‌یه‌ك بكات، چاكه‌كه‌ی بۆ ده‌نووسم كه‌هێشتا نه‌یكردووه‌، ئه‌گه‌ر كردی ئه‌وا به‌ده‌قات بۆی ده‌نووسم، به‌ڵام ئه‌گه‌ر نیازی وابوو كه‌خراپه‌یه‌ك بكات ئه‌گه‌ر نه‌یكرد من لێی خۆشده‌بم، ئه‌گه‌ر كردیشی یه‌ك خراپه‌ی بۆ ده‌نووسم).