به‌خێر بێیته‌وه‌ ئه‌ی مانگی قورئان، مانگی خێر وئیحسان

< كوردي >

زاگروس هه‌مه‌وه‌ندی

—™

پێداچونه‌وه‌ی: پشتیوان سابیر عه‌زیز

مرحبا بك يا شهر القرآن، يا شهر الخير والإحسان

< كردي >

 زاكروس هموندي

—™

مراجعة: بشتیوان صابر عه‌زیز

به‌خێر بێیته‌وه‌ ئه‌ی مانگی قورئان، مانگی خێر وئیحسان

سوپاس وستایش بۆ خوای گه‌وره‌ ومیهره‌بان ودروود وصه‌ڵات وسه‌لام له‌سه‌ر پێشه‌وای مرۆڤایه‌تی محمدی پێغه‌مبه‌ری ئیسلام و ئال وبه‌یت و هاوه‌ڵ وشوێنكه‌وتوانی هه‌تا هه‌تایه‌ .

خۆزگه‌مان به‌ هاتنه‌وه‌ی مانگی ره‌مه‌زان ده‌خواست، تامه‌زۆری پێشوازی هاتنه‌وه‌ی بووین، هاتنه‌وه‌ی مانگی قورئان، مانگی په‌رستن، وپاككردنه‌وه‌ی دڵ وده‌روون له‌ خه‌وش و خاڵی تاوان وگوناه، سوپاسی خوای گه‌وره‌ وپه‌روه‌ردگار ده‌كه‌ین كه‌ جارێكی تر ته‌مه‌نی پێ به‌خشینه‌وه‌ كه‌ له‌ خزمه‌ت ئه‌م مانگه‌ پر قه‌در وپڕ له‌ خێر وبه‌ره‌كه‌ته‌دا بین .

ئه‌م مانگه به‌خۆی و فه‌زڵ وگه‌وره‌ییه‌كه‌یه‌وه‌ هات و هه‌مووشمان ده‌زانین ئه‌م مانگه‌ش هه‌روه‌ك مانگه‌كانی تر دێت و هه‌روه‌ك ئه‌وانیش ماڵ ئاواییمان لێده‌كه‌ن، ئه‌وه‌ش سونه‌تێكی خوای گه‌وره‌ی باڵاده‌سته‌، ڕۆژه‌ جوان قه‌شه‌نگه‌كان كه‌ سه‌رمایه‌ی ده‌ستی ئێمه‌ی مرۆڤن بۆ به‌ده‌ستهێنانی ژیانی هه‌تا هه‌تای هه‌ر زوو خێرا دێن و ده‌ڕۆن، ئه‌ویش له‌به‌ر ئه‌وه‌ی دونیا به‌هه‌موو شێوه‌یه‌ك خۆی ڕازاندوه‌ته‌وه‌‌ به‌ ته‌واوی ئه‌و هۆكارانه‌ی كه‌ مرۆڤه‌كان له‌ كاری سه‌ره‌كی خۆیان لاده‌ده‌ن،،،، هه‌موو ده‌زانین كه‌ كار ومه‌به‌ستی سه‌ره‌كی ئێمه‌ له‌ دونیادا په‌رستنی په‌روه‌ردگاره‌ به‌ تاك و ته‌نهای و به‌ده‌ستهێنانی ڕه‌زامه‌ندی ئه‌و زاته‌ پیرۆزه‌یه‌، وه‌ك فه‌رموویه‌تی : ﴿وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالإِنْسَ إِلاَّ لِيَعْبُدُونِ ﴾ [ الذاريات : 56 ] .

واتا : په‌روه‌ردگار فه‌رموویه‌تی : من مرۆڤ و جنۆكه‌م ته‌نها بۆ په‌رستنی خۆم دروستكردووه‌، بۆیه‌ مرۆڤی ژیر وخاوه‌ن بیروهۆش ژیانی دونیای ده‌كاته‌ توێشوو بۆ ژیانی پاشه‌ڕۆژی، چونكه‌ وه‌ك ئاماژه‌مان پێدا كاته‌كانی ژیانمان هه‌ر زۆر به‌ په‌له‌ دێن و گوزه‌ر ده‌كه‌ن، هه‌ر هێنده‌ت زانی گه‌نجی ولاویت پایزی ته‌مه‌نی تێپه‌ڕاند و وورده‌ وورده‌ هێز و گوڕی جارانت پێ نه‌ماوه‌، نه‌خۆشی به‌ هه‌موو جۆره‌كانیه‌وه‌ كه‌م كه‌م له‌ ده‌رگای جه‌سته‌ ولاشه‌ت ده‌ده‌ن وبه‌ بێ پرس خۆیان ده‌كه‌ن به‌ ماڵدا،،، به‌ڵام هاتنه‌وه‌ی مانگی ڕه‌مه‌زان، وه‌رزی عباده‌ت و چاكه‌ وئیحسان مرۆڤه‌ غافڵ بێ ئاگاكان هۆشیار ده‌كاته‌وه‌ و زه‌نگێكی بۆ لێده‌دا، بۆ ئه‌وه‌ی مه‌به‌سته‌ سه‌ره‌كیه‌كه‌ی وه‌بیر بخاته‌وه‌ وپێی بڵێ : ئه‌ی مرۆڤ بیدار به‌ره‌وه‌ له‌ خه‌وی بێ ئاگای و ڕابوردنی دونیای فانی، ماڵ و خانه‌ و لانه‌ وجێگای حه‌وانه‌وه‌ی تۆ به‌هه‌شته‌ نه‌ك دونیا !!! ئه‌و به‌هه‌شته‌ی كه‌ یه‌كێك له‌ ده‌رگاكانی به‌ناوی ده‌رگای ڕۆژوه‌وانانه‌وه‌ ناونراوه‌، هیچ كه‌سێك به‌و ده‌رگایه‌دا تێپه‌ڕ ناكات ئه‌گه‌ر ئه‌هلی ڕۆژوو نه‌بووبێت، له‌گه‌ڵ موسڵماناندا مانگی ڕه‌مه‌زانی نه‌گرتبێت ..

ڕه‌مه‌زانی ساڵی پێشوو، بووه‌ به‌ مێژوو له‌ ژیانی ئه‌وانه‌ماندا كه‌ خوای گه‌وره‌ فورسه‌تێكی تری پێ به‌خشینه‌وه‌ بۆ شاد بوونه‌وه‌ به‌م مانگه‌ پیرۆزه‌، چونكه‌ كه‌سانێك ڕه‌مه‌زانی ساڵی پاریان گرت، به‌ڵام خوای گه‌وره‌ ته‌مه‌نی پێ نه‌به‌خشینه‌وه‌ كه‌ به‌دیداری ره‌مه‌زانی ئه‌مساڵ شاد ببنه‌وه‌، و ئێستا له‌ژێر گڵدان، ئاواته‌ خوازی ئه‌وه‌ن كه‌ خوای گه‌وره‌ جارێكی تر بیانگه‌ڕێنێته‌وه‌ بۆ دونیا بۆ ئه‌وه‌ی توێشووی زیاتر بۆ ئه‌و ژیانه‌ ڕاسته‌ی دواڕۆژ كۆبكه‌نه‌وه‌، بۆیه ‌كوڕ گه‌ل فرسه‌ته‌ ئه‌مڕۆ با په‌یمان له‌ گه‌ڵ خوای گه‌وره‌دا نوێ بكه‌ینه‌وه‌،،، په‌یمانێك وازمان پێ بهێنێت له‌و كاروكرده‌وانه‌ی كه‌ ساڵانێكه‌ بوون به‌هۆی له‌خوادوریمان، بوون به‌هۆی ئه‌وه‌ی له‌ زه‌لكاوی بێ ئاگایی و نه‌فامیدا بتلێینه‌وه‌، پێش ئه‌وه‌ی ئه‌و ڕۆژه‌ بێت و مردن یه‌خه‌مان بگرێت و ئه‌و كاته‌ش ئیتر په‌شیمانی وهات وهاوار دادمان نه‌دات.

ڕه‌مه‌زان پێمان ده‌ڵێت : ئه‌وا جارێكی تر به‌ كۆڵێك به‌ره‌كه‌ت و موژده‌ی خوای گه‌وره‌وه‌ هاتمه‌وه‌ خزمه‌تتان، ده‌ی ئێوه‌ش له‌ خزمه‌ت مانگی قورئاندا بن، له‌ خزمه‌ت نوێژه‌كانی ته‌راویح و شه‌و نوێژ ویاد وذیكری خوادابن، به‌ پاره‌ و ماڵ وسامانتان هه‌ژاران ونه‌داران بحه‌وێننه‌وه‌، له‌و ماڵه‌ی خوای گه‌وره‌ پێی به‌خشیون ببه‌خشن،

﴿ وَءَاتُوهُم مِّن مَّالِ ٱللَّهِ ٱلَّذِيٓ ءَاتَىٰكُم ﴾ [ النور : 33 ] .

له‌گه‌ڵ هه‌ڵهاتنی هیلالی ئه‌م مانگه‌ پیرۆزه‌دا نه‌سیمی دڵ وده‌رون وورده‌ وورده‌ به‌رز ده‌بێته‌وه‌ وموسڵمانان هه‌ست به‌ ئاسووده‌ی ده‌كه‌ن، چونكه‌ شیه‌تانه‌كان له‌غاو ده‌كرێن و ده‌رگاكانی دۆزه‌خ داده‌خرێن، هه‌روه‌ك پێشه‌وای ئازیمان فه‌رموویه‌تی : {إِذَا كَانَ أَوَّلُ لَيْلَةٍ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ صُفِّدَتِ الشَّيَاطِينُ وَمَرَدَةُ الْجِنِّ ، وَغُلِّقَتْ أَبْوَابُ النَّارِ فَلَمْ يُفْتَحْ مِنْهَا بَابٌ، وَفُتِّحَتْ أَبْوَابُ الْجَنَّةِ فَلَمْ يُغْلَقْ مِنْهَا بَابٌ، وَيُنَادِى مُنَادٍ: يَا بَاغِىَ الْخَيْرِ أَقْبِلْ ، وَيَا بَاغِىَ الشَّرِّ أَقْصِرْ، وللهِ عُتَقَاءُ مِنَ النَّارِ وَذَلِكَ كُلَّ لَيْلَةٍ } رواه الترمذي واللفظ له (682) وقال: غريب، وابن خزيمة في صحيحه بنحوه (1883)، وابن حبان (8/221) وقال الشيخ شعيب في التحقيق (إسناده قوي) ، والحاكم في المستدرك (1532) وقال: (حديث صحيح على شرط الشيخين ).

واتا : له‌گه‌ڵ هاتنی یه‌كه‌م شه‌وی مانگی ڕه‌مه‌زان، شه‌یتانه‌كان وزوڕیته‌كانی له‌جنۆكه‌كان ده‌به‌سترێنه‌وه‌، ده‌رگاكانی دۆزه‌خ داده‌خرێن و هیچ یه‌كێك له‌ده‌رگاكانی تا كۆتا ڕۆژی مانگی ڕه‌مه‌زان ناكرێنه‌وه‌، ده‌رگاكای به‌هه‌شتیش ده‌كرێنه‌وه‌ و هیچ ده‌رگایه‌كی داناخرێت, بانگه‌ده‌رێكیش – له‌ بانگده‌ره‌كانی ناو فریشته‌ - هاوار ده‌كات وده‌ڵێت : ئه‌ی ئه‌و كه‌سه‌ی عاشقی خێر و چاكه‌یت فریاكه‌وه‌ و فرسته‌ خوای گه‌وره‌ له‌خۆت ڕازی بكه‌،،، هاواریش ده‌كات وده‌ڵێت : ئه‌ی ئه‌و كه‌سه‌ی كه‌ عاشقی خراپه‌ و تاوانيت به‌سه‌ و ئیتر و وازبهێنه‌ و بگه‌ڕێره‌وه‌ بۆ لای په‌روه‌ردگارن وبه‌ ئاگا بێره‌وه‌، هه‌موو شه‌وێكی ره‌مه‌زان خوای گه‌وره‌ كۆمه‌ڵێك كه‌س له‌ به‌نده‌كانی خۆش ده‌بیت و ئازادیان ده‌كات له‌ ئاگر ....

جارێكی تر ده‌ڵێینه‌وه‌ : یا خوا به‌خێر بێیته‌وه‌ ئه‌ی مانگی قورئان مانگی به‌ره‌كه‌ت و خێر و ئیحسان .