API
حوكمی ته‌واف كردنی ئافره‌ت له كاتی سووری مانگانه
پۆڵێنه‌كان
- حهیز وزهیستانی << پاكو خاوێنی << پهرستنهكان << فیقه
- چۆنیهتی حه‌ج كردن << حه‌ج وعومرهكردن << پهرستنهكان << فیقه
- فهتواكان << فیقه
- فهتواكان << فیقه
Full Description
حوكمی ته‌واف كردنی ئافره‌ت له كاتی سووری مانگانه
] kurdish – كوردی – كردي [
ده‌سته‌ی به‌شی زمانی كوردی له ماڵپه‌ڕی ئیسلام هاوس
پێداچونه‌وه‌ی :پشتیوان سابیر عه‌زیز
2011 - 1432
﴿ حكم دخول الحرم والطواف حال الحيض ﴾
« باللغة الكردية »
فريق قسم اللغة الكردية بموقع دار الإسلام
مراجعة: بشتيوان صابر عزيز
2011 - 1432
حوكمی ته‌واف كردنی ئافره‌ت له كاتی سووری مانگانه
پرسیار : ئافره‌تێك پاش ئه‌وه‌ی نییه‌تی حه‌جی هێنا و له‌عه‌ره‌فات وه‌ستا و ڕه‌می جه‌مه‌راتی كرد كه‌وته سوڕی مانگانه‌وه (عادة شهري) وه پیاوه‌كه‌شی ناچار بوو پاش كۆتایی هاتنی حه‌ج خێرا بگه‌ڕێته‌وه بۆ جێگای خۆی، وه ئه‌م ئافره‌ته‌ش كه‌سێكی نه‌بوو له‌شاری مه‌ككه لای بمێنێته‌وه تا پاك ده‌بێته‌وه له‌سوڕی مانگانه، حوكمی ئه‌م ئافرته چییه و ده‌بێت چی بكات ؟
وه‌ڵام : ئه‌گه‌ر هاتوو حاڵی ئه‌و ئافره‌ته وابێت كه تۆ باسی ده‌كه‌یت و كه‌وتبێته سوڕی مانگانه‌وه پێش ته‌وافی ئیفاضه كه ڕوكنێكه له‌ڕوكنه‌كانی حه‌ج وپیاوه‌كه‌شی ناچار بێت خێرا بگه‌ڕێته‌وه و له‌مه‌ككه نه‌مێنێته‌وه، وه ئه‌م ئافره‌ته‌یش كه‌سێكی نزیك یان خزمێكی نه‌بێت له مه‌ككه لای بمێنیته‌وه تاوه‌كو پاك ده‌بێته‌وه له سوڕی مانگانه‌ی، ئه‌وا مه‌رجی پاكێتی (الطهارة) له‌سه‌ر ئه‌م ئافره‌ته بۆ ته‌واف وچوونه ناو به‌یت هه‌ڵده‌گیرێت ئه‌ویش له‌به‌ر (ضرورة) و پێویستی، بۆیه لێره‌دا ده‌بێت ئه‌و خوشكه چاك خۆی بپێچێته‌وه وته‌واف وسه‌عی خۆی بكات، ئه‌ویش به‌به‌ڵگه‌ی ئه م ئایه‌تانه كه خوای گه‌وره ده‌فه‌رموێت:{يُرِيدُ اللَّهُ بِكُمُ الْيُسْرَ وَلَا يُرِيدُ بِكُمُ الْعُسْرَ}{البقرة :185}، واته : خوای گه‌وره ئاسانكاری بۆ ئێوه ده‌و‌ێت و بارگرانی وقورسی له ئێوه ناوێت وه فه‌رموویه‌تی :{ لَا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْسًا إِلَّا وُسْعَهَا} { البقرة:286} واته : خوای گه‌وره ته‌كلیف له‌كه‌س ناكات به‌پێی توانای خۆی نه‌بێت، هه‌روه‌ها فه‌رموویه‌تی : {مَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيَجْعَلَ عَلَيْكُمْ مِنْ حَرَجٍ} {المائدة :6 } واته : په‌روه‌ردگار له ئاین ودینه‌كه‌تاندا بارگرانی وكاری قورسی له‌ئێوه ناوێت ، وه فه‌رموویه‌تی : {فَاتَّقُوا اللَّهَ مَا اسْتَطَعْتُمْ} {التغابن : 16} واته : به‌ندایه‌تی وخواپه‌رستی خودا بكه‌ن به‌گوێره‌ی ئه‌وه‌ی ده‌توانن، وه پێغه‌مبه‌ری خوداش (صلى الله عليه و سلم) فه‌رموویه‌تی : ( إذا أمرتكم بأمر فأتوا منه ما استطعتم ) واته : هه‌ركاتێك هه‌ر فه‌رمانێكم پێكردن به‌گوێره‌ی ئه‌وه‌ی ده‌توانن به‌جێی بهێنن .
ئه‌مه‌و چه‌ند ئایه‌ت وفه‌رمووده‌یه‌كی تر كه به‌ڵگه‌ن له‌سه‌ر هه‌ڵگرتنی قورسی وبارگرانی له‌سه‌ر ئوممه‌تی ئیسلام ...
مه‌گه‌ر كاتێك نه‌بێت ئه‌گه‌ر هاتوو ئه‌و خوشكه بۆی كرا له‌به‌ر نزیكییان له‌مه‌ككه‌و كه‌م مه‌سروفی جارێكی تر بگه‌ڕێته‌وه بۆ ته‌واوكردنی ته‌وافه‌كه‌ی ئه‌وا له‌م كاته‌دا ده‌بێت ته‌واف نه‌كات وله‌گه‌ڵ مه‌حره‌مێكیدا له‌نزیكترین كاتدا بگه‌ڕێته‌وه بۆ مه‌ككه و ته‌وافه‌كه‌ی بكات پاش ئه‌وه‌ی له سوڕی مانگانه‌ی پاك بوویه‌وه ...
هه‌ر سه‌باره‌ت به‌م فه‌توایه‌ش كه ئێمه باسمانكرد هه‌ر یه‌ك له شێخ الإسلام ابن تیمیة و ابن القیم ی قوتابی فه‌توایان پێداوه ...
خوای گه‌وره‌ش له‌هه‌مووان زاناتره ....
