×
Агар бадиро аз худ дур кардан хоҳи Қул ҳува Аллоҳу аҳад ва Муъавизатайнро саҳар ва бегоҳ бихон.

    Чигуна бадиҳоро аз худ дур созем?

    [Тоҷикӣ Tajiki طاجيكية –]

    Таҳия ва тарҷума:

    Мусъаби Ҳамза

    2014 - 1435

    كيف ندفع السوء عن أنفسنا؟

    «باللغة الطاجيكية»

    إعداد و ترجمة: مصعب حمزة

    2014 - 1435

    Чигуна бадиҳоро аз худ дур созем?

    عَنْ عَبْدِ الله بْنِ خُبَيْبٍ رَضِيَ الله عَنْهُ قَالَ: خَرَجْنَا فِي لَيْلَةٍ مَطِيرَةٍ وَظُلْمَةٍ شَدِيدَةٍ نَطْلُبُ رَسُولَ الله صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يُصَلِّي لَنَا، قَالَ فَأَدْرَكْتُهُ فَقَالَ: "قُلْ" فَلَمْ أَقُلْ شَيْئًا ثُمَّ قَالَ: "قُلْ" فَلَمْ أَقُلْ شَيْئًا قَالَ: "قُلْ" فَقُلْتُ: مَا أَقُولُ "قَالَ" "قُلْ: قُلْ هُوَ اللهُ أَحَدٌ وَالْمُعَوِّذَتَيْنِ حِينَ تُمْسِي وَتُصْبِحُ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ تَكْفِيكَ مِنْ كُلِّ شَيْءٍ"

    أخرجه الترمذي (5/567، رقم 3575), وصححه الألباني (المشكاة، رقم: 2163)

    Аз Абдуллоҳ ибни Хубайб (р.з) ривоят аст, ки гуфт: Дар шаби бисёр торик ва борони ба ҷустуҷуи паёмбар (с) баромадем то намозро бароямон хонад. Гуфт: Ӯро пайдо кардам. (Паёмбар) Гуфт: “Бигу”, Ман чизе нагуфтам. (Паёмбар) Гуфт: “Бигу”, Ман чизе нагуфтам. (Паёмбар) Гуфт: “Бигу”, Ман гуфтам: чи гуям, (Паёмбар) Гуфт: “Бигу Қул ҳува Аллоҳу аҳад ва Муъавизатайнро вақте ки рӯзро бегоҳ мекуни ва шабро саҳар, се маротиба, туро аз ҳама чиз кифоят мекунад”.

    Ривояти Тирмизи ва Албони саҳеҳаш гуфтааст

    Аллома Муборакфури дар китобаш “Туҳфатул аҳвази шарҳи ҷомеъи Тирмизӣ” мефармояд: "Муъавизатайн" (Қул аъӯзу бирабби-н-носи) ва (Қул аъӯзу бирибби-л-фалақ) "кифоят мекунад" Яъне: Ин се сура туро аз ҳама чиз кифоят мекунад.

    Тайби мегуяд: Ҳама бадиҳоро аз ту дур мекунад, Яъне: бадиро аз мартабаҳои аввалаш то охираш аз ту дур мекунад.

    Сураҳои дар ҳадис зикршуда инҳоянд

    Сураи Ихлос Макки буда дорои чаҳор оят мебошад.

    بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ

    ﴿قُلۡ هُوَ ٱللَّهُ أَحَدٌ ١ ٱللَّهُ ٱلصَّمَدُ ٢ لَمۡ يَلِدۡ وَلَمۡ يُولَدۡ ٣ وَلَمۡ يَكُن لَّهُۥ كُفُوًا أَحَدُۢ ٤ ﴾ [الاخلاص: ١، 4]

    Ба номи Худои бахшояндаи меҳрубон!

    “1. Бигӯ! Ӯст худои якто,

    2. Худое, ки дар ҳоҷат ба Ӯ рӯ оранд,

    3. На зодааст ва на зода шуда,

    4. Ва на ҳеҷ кас ҳамтои Ӯст!”.

    Сураи Фалақ дар Макка нозил шуда дорои 5 оят аст.

    بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ

    ﴿قُلۡ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلۡفَلَقِ ١ مِن شَرِّ مَا خَلَقَ ٢ وَمِن شَرِّ غَاسِقٍ إِذَا وَقَبَ ٣ وَمِن شَرِّ ٱلنَّفَّٰثَٰتِ فِي ٱلۡعُقَدِ ٤ وَمِن شَرِّ حَاسِدٍ إِذَا حَسَدَ ٥﴾ [الفلق: ١، 5]

    Ба номи Худои бахшояндаи меҳрубон!

    “1. Бигӯ! Ба парвардигори субҳгоҳ паноҳ мебарам, 2. Аз шарри ончи офарида аст, 3. Ва аз шарри шаб чун дарояд, 4. Ва аз шарри ҷодугароне, ки дар гиреҳҳо афсун медаманд, 5. Ва аз шарри ҳасуд чун рашк меварзад”.

    Сураи Нос дар Мадина нозил шуда дорои 6 оят мебошад.

    بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ٱلرَّحِيمِ

    ﴿قُلۡ أَعُوذُ بِرَبِّ ٱلنَّاسِ ١ مَلِكِ ٱلنَّاسِ ٢ إِلَٰهِ ٱلنَّاسِ ٣ مِن شَرِّ ٱلۡوَسۡوَاسِ ٱلۡخَنَّاسِ ٤ ٱلَّذِي يُوَسۡوِسُ فِي صُدُورِ ٱلنَّاسِ ٥ مِنَ ٱلۡجِنَّةِ وَٱلنَّاسِ ٦﴾ [الناس: ١، ٦]

    Ба номи Худои бахшояндаи меҳрубон!

    1.Бигӯ: «Ба Парвардигори мардум паноҳ мебарам,

    2.фармонравои мардум,

    3.Худои мардум,

    4.аз шарру васвасаи васвасагари ниҳонӣ (бозпас- равандааст, вақте ки аз Худо кумак талаб карда шавад),

    5.он кӣ дар дилҳои мардум васваса мекунад,

    6.хоҳ аз ҷинниён бошад ё аз одамиён!».