ความประเสริฐของการทำหัจญ์และอุมเราะฮฺ

ความประเสริฐของการประกอบพิธีหัจญ์และอุมเราะฮฺ

[ ไทย ]

فضائل الحج والعمرة

[ باللغة التايلاندية ]

มุหัมมัด บิน อิบรอฮีม บิน อับดุลลอฮฺ อัต-ตุวัยญิรีย์

محمد بن إبراهيم بن عبدالله التويجري

แปลโดย: อันวา สะอุ

ترجمة: أنور إسماعيل

ตรวจทาน: ฟัยซอล อับดุลฮาดี

مراجعة: فيصل عبدالهادي

จากหนังสือ: มุคตะศ็อร อัล-ฟิกฮฺ อัล-อิสลามีย์

المصدر: كتاب مختصر الفقه الإسلامي

สำนักงานความร่วมมือเพื่อการเผยแพร่และสอนอิสลาม อัร-ร็อบวะฮฺ กรุงริยาด

المكتب التعاوني للدعوة وتوعية الجاليات بالربوة بمدينة الرياض

1429 – 2008

ความประเสริฐของการประกอบพิธีหัจญ์และอุมเราะฮฺ

ความประเสริฐของสิบวันแรกของเดือนซุลหิจญะฮฺ

จากอิบนุอับบาส เราะฎิยัลลอฮุ อันฮุ จากท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัมได้กล่าวว่า

«مَا العَمَلُ فِي أَيَّامٍ أَفْضَلُ مِنْـهَا فِي هَذِهِ» قَالُوا: وَلا الجِهَادُ؟ قال: «وَلا الجِهَادُ إلَّا رَجُلٌ خَرَجَ يُـخَاطِرُ بِنَفْسِهِ وَمَالِـهِ فَلَـمْ يَرْجِعْ بِشَيْءٍ».

ความว่า “ไม่มีวันใดที่ปฏิบัติการงานที่ดีที่สุดไปกว่าวันดังกล่าวนี้ (สิบวันแรกของเดือนซุลหิจญะฮฺ) พวกเขาพากันกล่าวว่า แม้ว่าจะเป็นการญิฮาดเช่นนั้นหรือ? ท่านนบีก็ตอบว่า แม้จะเป็นการญิฮาดก็ตามเถิด เว้นแต่ผู้ที่ได้ออกไปต่อสู้ในหนทางของอัลลอฮฺด้วยตัวของเขาและทรัพย์สินของเขาแต่แล้วเขาก็ไม่ได้กลับมาด้วยสิ่งใดเลย” (บันทึกโดยอัลบุคอรีย์ หะดีษที่ 969)

وفي لفظ: «مَا مِنْ أَيَّامٍ العَمَلُ الصَّالِـحُ فِيْـهِنَّ أَحَبُّ إلَى الله مِنْ هَذِهِ الأيَّامِ العَشرِ..الخ».

อีกสำนวนหนึ่งได้กล่าวว่า “ไม่มีวันใดที่ปฏิบัติการงานที่ดีในวันนั้นเป็นที่โปรดปราน ณ อัลลอฮฺ มากไปกว่าสิบวันนั้น(สิบวันแรกของเดือนซุลหิจญะฮฺ)...” (หะดีษเศาะหีหฺ บันทึกโดยอะบูดาวูด หะดีษที่ 2438 และอัตติรฺมิซีย์ หะดีษที่ 757 สำนวนหะดีษเป็นของอัตติรฺมีซีย์)

ความประเสริฐของหัจญ์มับรูรฺ(หัจญ์ที่สมบูรณ์)

1. จากอะบูฮุร็อยเราะฮฺ เราะฎิยัลลอฮุ อันฮุ ได้กล่าวว่า ฉันได้ยินท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัมได้กล่าวว่า

«مَنْ حَجَّ ٬ فَلَـمْ يَرْفُثْ، وَلَـمْ يَفْسُقْ رَجَعَ كَيَوْمِ وَلَدَتْـهُ أُمُّهُ».

ความว่า “ผู้ใดที่ประกอบพิธีหัจญ์โดยไม่พูดจาหยาบคาย(ลามก)และไม่กระทำสิ่งชั่วช้าใดๆเขาผู้นั้นจะกลับมา(ในสภาพปลอดจากบาป)เสมือนวันที่มารดาของเขาได้ให้คลอดเขาออกมา” (บันทึกโดยอัลบุคอรีย์ หะดีษที่ 1521 และมุสลิม หะดีษที่ 1350 สำนวนหะดีษเป็นของอัลบุคอรีย์)

2. จากอะบูฮุร็อยเราะฮฺ เราะฎิยัลลอฮุ อันฮุ ได้กล่าวว่า

سُئِلَ النَّبِيُّ ﷺ‬ أَيُّ الأَعْمَالِ أَفْضَلُ؟ قَالَ: «إيمَانٌ بِالله وَرَسُولِـهِ» قِيلَ ثُمَّ مَاذَا؟ قَالَ: «جِهَادٌ فِي سَبِيلِ الله» قيل ثُمَّ مَاذَا؟ قَالَ: «حَجٌّ مَبْرُورٌ».

ความว่า “มีคนถามท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัมว่า การงานใดที่ประเสริฐสุด? ท่านนบีได้ตอบว่า การศรัทธาต่ออัลลอฮฺและรอซูลของพระองค์ และมีคนถามอีกว่า นอกจากนั้นมีสิ่งใดอีก? ท่านนบีก็ตอบว่า การต่อสู้ในหนทางของอัลลอฮฺ และมีคนถามเพิ่มเติมอีกว่า นอกจากนั้นมีสิ่งใดอีก? ท่านนบีก็ตอบว่า หัจญ์มับรูรฺ(หัจญ์ที่ถูกตอบรับ)” (บันทึกโดยอัลบุคอรีย์ หะดีษที่ 1519 และมุสลิม หะดีษที่ 83 สำนวนหะดีษเป็นของอัลบุคอรีย์)

ความประเสริฐของการต่อสู้ในหนทางของอัลลอฮของบรรดาสตรี

จากอาอิชะฮฺ (มารดาของเหล่าผู้ศรัทธา) เราะฎิยัลลอฮุ อันฮา ได้กล่าว(แก่ท่านรอซูลลุลลอฮฺ) ว่า

يَا رَسُولَ الله نَرَى الجِهَادَ أَفْضَلَ العَمَلِ، قَالَ: «لَكُنَّ أَفْضَلُ الجِهَادِ حَجٌّ مَبْرُورٌ».

ความว่า “โอ้ท่านรอซูลุลลอฮฺ, เราทุกคนต่างเห็นว่า การญิฮาดเป็นสิ่งที่ประเสริฐที่สุด ท่านนบีก็ได้กล่าวขึ้นมาว่า สำหรับพวกเธอทั้งหลายการญิฮาดที่ประเสริฐสุดคือหัจญ์มับรูรฺ” (บันทึกโดยอัลบุคอรีย์ หะดีษที่ 1520)

ความประเสริฐของการประกอบพิธีอุมเราะฮฺ

จากอะบูฮุร็อยเราะฮฺ เราะฎิยัลลอฮุ อันฮุ ได้กล่าวว่า ท่านรอซูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะสัลลัมได้กล่าวว่า

«العُمْرَةُ إلَى العُمْرَةِ كَفَّارَةٌ لما بَيْنَـهُـمَا، وَالحَجُّ المَبْرُورُ لَيْسَ لَـهُ جَزَاءٌ إلا الجَنَّةُ».

ความว่า “จากอุมเราะฮฺหนึ่งไปสู่อีกอุมเราะฮฺหนึ่งจะถูกลบล้างบาป(ที่มีขึ้น)ระหว่างสองอุมเราะฮฺดังกล่าว และสำหรับหัจญ์มับรูรฺไม่มีสิ่งใดสามารถตอบแทนใดนอกจากสวนสวรรค์เท่านั้น” (บันทึกโดยอัลบุคอรีย์ หะดีษที่ 1773 และมุสลิม หะดีษที่ 1349 สำนวนหะดีษเป็นของอัลบุคอรีย์)