درستی و حقانیت خلفای راشدین را به اثبات رسانده و از عملکرد ایشان دفاع می‌کند. نویسنده در این اثر، با بهره‌گیری از آیات نورانی قرآن و کلام گهربار پیامبر حکمت و کتاب‌های مورد قبول شیعه، همچون نهج البلاغه و اصول کافی، شأن و منزلت والای خلفای راشدین را یادآور شده و بر صحت گفتار و کردار آنها صحه می‌گذارد. وی به طور اخص به مسئله خلافت و شایستگی تصدی آن وارد شده و نشان می‌دهد که برخلاف ادعای شیعیان، حضرت علی آنان را گرامی می‌داشت و همواره به حق ایشان برای خلافت اذعان می‌کرد.