باب علامات حب الله تعالى للعبد

أعرض المحتوى باللغة الأصلية anchor

translation دانـراو : پشتیوان سابیر عه‌زیز
1

باسی نیشانه‌كانی خۆشه‌ویستی خوای گه‌وره‌ بۆ به‌نده

4 MB DOC
2

باسی نیشانه‌كانی خۆشه‌ویستی خوای گه‌وره‌ بۆ به‌نده

509.6 KB PDF

مقالة باللغة الكردية، فيها بيان لعلامات حب الله تعالى للعبد، حيث أن محبة الله هي المنزلة التي فيها تنافس المتنافسون، وإليها شخص العاملون، وإلى عَلَمِها شمر السابقون، وعليها تفانى المحبون، وبِرَوحِ نسيمها تروَّح العابدون، فهي قوت القلوب، وغذاء الأرواح، وقرة العيون.

    باسی نیشانه‌كانی خۆشه‌ویستی خوای گه‌وره‌ بۆ به‌نده

    باب علامات حب الله تَعَالَى للعبد

    < كوردي >

    پشتیوان سابیر عه‌زیز

    بشتیوان صابر عه‌زیز

    —™

    باسی نیشانه‌كانی خۆشه‌ویستی خوای گه‌وره‌ بۆ به‌نده

    ئایه‌تی قورئانی پیرۆز:

    خوای گه‌وره‌ ده‌فه‌رموێت: ) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا مَنْ يَرْتَدَّ مِنْكُمْ عَنْ دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللهِ وَلا يَخَافُونَ لَوْمَةَ لائِمٍ ذَلِكَ فَضْلُ اللهِ يُؤْتِيهِ مَنْ يَشَاءُ وَاللهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ ([المائدة : 54].

    واتا: ئه‌ی ئه‌وانه‌ی که‌ باوه‌ڕتان هێناوه‌ هه‌ر که‌س له‌ ئێوه‌ هه‌ڵ گه‌ڕێته‌وه‌ له‌ ئایینه‌که‌ی ئه‌وه‌ به‌ زوویی خوا له‌باتی ئه‌وان گه‌ل و کۆمه‌ڵێکی تر ئه‌هێنێ خوا ئه‌وانی خۆش ئه‌وێ و ئه‌وانیش خوایان خۆش ئه‌وێ به‌سۆز و به‌زه‌یین به‌رانبه‌ر بڕواداران به‌هێز و توند به‌رانبه‌ر بێ بڕوایان تێکۆشان ده‌که‌ن له‌ ڕێ ی خوادا و ناترسن له‌ سه‌رزه‌نشتی سه‌رزه‌نشت کاران ئه‌وه‌ی باسکرا چاکه‌و به‌هره‌ی خوایه‌ ئه‌یبه‌خشێ به‌ هه‌ر که‌س که‌ خۆی بیه‌وێت وه‌ خوا ده‌سته‌ڵات فراوانی زانایه‌.(ته‌فسیری پوخته‌ی قورئان).

    فه‌رمووده‌ی پێغه‌مبه‌رﷺ‬ :

    عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ (رضي الله عنه) قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله عليه وسلم): {إِنَّ اللَّهَ إِذَا أَحَبَّ عَبْدًا دَعَا جِبْرِيلَ (عَلَيْهِ السَّلَام ) فَقَالَ: إِنِّي أُحِبُّ فُلَانًا فَأَحِبَّهُ، قَالَ: فَيُحِبُّهُ جِبْرِيلُ، ثُمَّ يُنَادِي فِي السَّمَاءِ فَيَقُولُ: إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ فُلَانًا فَأَحِبُّوهُ، فَيُحِبُّهُ أَهْلُ السَّمَاءِ، قَالَ: ثُمَّ يُوضَعُ لَهُ الْقَبُولُ فِي الْأَرْضِ } متفق عليه .

    واتا: (أبو هریره‌) (خوای لێ ڕازی بێت) ده‌ڵێ: پێغه‌مبه‌ر (صلی الله عليه وسلم) فه‌رموویه‌تی: (به‌ڕاستی خوای گه‌وره‌ ئه‌گه‌ر به‌نده‌یه‌كی خۆش ویست، ئه‌وا بانگی جوبره‌ئیل (سه‌لامی خوای لێ بێت) ده‌كات و، پێی ده‌فه‌رموێت: به‌ڕاستی من فڵانه‌كه‌سم خۆش ده‌وێت، ده‌ی تۆش خۆشت بوێت. ده‌فه‌رموێت: ئیتر جوبره‌ئیلیش خۆشی ده‌وێت، پاشان له‌ئاسماندا جاڕده‌دات و ده‌ڵێ: به‌ڕاستی خوای گه‌وره‌ فڵانه‌كه‌سی خۆش ده‌وێت، ده‌ی ئێوه‌ش خۆشتان بوێت، ئیتر ئه‌وه‌ی له‌ ئاسماندایه‌ خۆشی ده‌وێت. دوای ئه‌وه‌ له‌ زه‌ویدا په‌سه‌ند ده‌كرێت).

    ڕاڤه‌و روونكردنه‌وه‌:

    یه‌كه‌م: یه‌كێك له‌ نیشانه‌ وبه‌ڵگه‌كانی خوشه‌ویستی خوای گه‌وره‌ بریتیه‌ له‌ شوێنكه‌وتنی پێغه‌مبه‌ر(صلی الله‌ علیه‌ وسلم).

    دووه‌م: ئه‌گه‌ر مرۆڤ به‌ڕاستی به‌ به‌ڵگه‌ خوای خوشبوێت ئه‌وه‌ خوای گه‌وره‌ش ئه‌وی خۆش ده‌وێت.

    سێهه‌م: هه‌ر كه‌سێك خوای گه‌وره‌‌ خۆشی ویست ئه‌وه‌ به‌خته‌وه‌ری دونیا و قیامه‌ت ده‌بێت.

    چواره‌م: هه‌ر كه‌سێك خوای گه‌وره‌‌ خۆشی ویست ئه‌وه‌ له‌ زه‌ویدا په‌سه‌ند ده‌كرێت.

    پێنجه‌م: هه‌ر كه‌سێك خوای گه‌وره‌‌ خۆشی ویست ئه‌وه ‌ته‌نها گوێبیستی ئه‌و شتانه‌ ده‌بێت كه‌ خوای گه‌وره‌ پێ خۆشه‌.

    شه‌شه‌م: هه‌ر كه‌سێك خوای گه‌وره‌‌ خۆشی ویست ئه‌وه ‌ته‌نها ئه‌و شتانه‌ ده‌بینێت كه‌ خوای گه‌وره‌ پێ خۆشه‌.

    حه‌وته‌م: هه‌ر كه‌سێك خوای گه‌وره‌‌ خۆشی ویست ئه‌وه‌ هیچ كارێك ناكات به‌ ده‌ستی ته‌نها ئه‌و شتانه‌ نه‌بێت كه‌ خوای گه‌وره‌ پێ خۆشه‌.

    هه‌شته‌م: هه‌ر كه‌سێك خوای گه‌وره‌‌ خۆشی ویست ئه‌وه ‌ناڕوات بۆ شوێنێك ته‌نها ئه‌و شوێنه‌ نه‌بێت كه‌ خوای گه‌وره‌ پێ خۆشه‌.

    نویه‌م: هه‌ر كه‌سێك خوای گه‌وره‌‌ خۆشی ویست ئه‌وه‌ دوعا وپاڕانه‌وه‌ی قبوڵه‌.

    ده‌یه‌م: هه‌ر كه‌سێك خوای گه‌وره‌‌ خۆشی ویست ئه‌وه‌ ده‌پارێزرێت له‌ هه‌موو خراپه‌یه‌ك.

    له‌ كۆتاییدا داواكارم له‌ خوای گه‌وره‌ بمانكات به‌و كه‌سانه‌ی كه‌ خۆشانی ده‌وێت.

    پۆڵێنه‌كان