فضل الخوف من الله
أعرض المحتوى باللغة الأصلية
مقالة مقتبسة ومترجمة إلى اللغة التايلندية من كتاب «الدروس اليومية من السنن والأحكام الشرعية» للشيخ راشد بن حسين العبد الكريم - حفظه الله -، ويذكر فيها أن الخوف من الله عبادة قلبية عظيمة لا تصدر إلا من مؤمن صادق الإيمان، فلذلك كانت له هذه المنزلة العالية والفضيلة العظيمة، والخوف المحمود هو ما دفع صاحبه إلى عمل الطاعات، وحجزه عن فعل المحرمات.
ความประเสริฐของการกลัวอัลลอฮฺ
] ไทย – Thai – تايلاندي [
ดร.รอชิด บิน หุเสน อัล-อับดุลกะรีม
แปลโดย : สะอัด วารีย์
ตรวจทานโดย : ฟัยซอล อับดุลฮาดี
ที่มา : หนังสือ อัด-ดุรูส อัล-เยามียะฮฺ มิน อัส-สุนัน วะ อัล-อะห์กาม อัช-ชัรอียะฮฺ, เว็บ al-islam.com
2014 - 1435
فضل الخوف من الله
« باللغة التايلاندية »
د. راشد بن حسين العبد الكريم
ترجمة: سعد واري
مراجعة: فيصل عبدالهادي
المصدر: كتاب الدروس اليومية من السنن والأحكام الشرعية
موقع الإسلام www.al-islam.com
2014 - 1435
ด้วยพระนามของอัลลอฮฺ ผู้ทรงเมตตา ปรานียิ่งเสมอ
ความประเสริฐของการกลัวอัลลอฮฺ
อัลลอฮฺ ตะอาลา ตรัสว่า
﴿ وَلِمَنۡ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِۦ جَنَّتَانِ ٤٦ ﴾ [الرحمن: ٤٦]
“และสำหรับผู้ที่ยำเกรง ต่อการยืนหน้าพระพักตร์แห่งพระผู้อภิบาลของเขา (เขาจะได้) สวนสวรรค์สองแห่ง” [อัร-เราะหฺมาน : 46]
และพระองค์ตรัสอีกว่า
﴿ وَأَمَّا مَنۡ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِۦ وَنَهَى ٱلنَّفۡسَ عَنِ ٱلۡهَوَىٰ ٤٠ فَإِنَّ ٱلۡجَنَّةَ هِيَ ٱلۡمَأۡوَىٰ ٤١ ﴾ [النازعات: ٣٩، ٤٠]
“และส่วนผู้ที่หวาดหวั่นต่อการยืนเบื้องหน้าพระผู้อภิบาลของเขา และได้หน่วงเหนี่ยวจิตใจจากกิเลสต่ำ ดังนั้นสวนสวรรค์ก็จะเป็นที่พำนักของเขา” [อัน-นาซิอาต:39-40]
ท่านอบูฮุร็อยเราะฮฺ เราะฎิยัลลอฮุอันฮุ ได้เล่าว่า ท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม ได้กล่าวว่า
« سَبْعَةٌ يُظِلُّهُمُ اللَّهُ فِي ظِلِّهِ، يَوْمَ لاَ ظِلَّ إِلَّا ظِلُّهُ: الإِمَامُ العَادِلُ، وَشَابٌّ نَشَأَ فِي عِبَادَةِ رَبِّهِ، وَرَجُلٌ قَلْبُهُ مُعَلَّقٌ فِي المَسَاجِدِ، وَرَجُلاَنِ تَحَابَّا فِي اللَّهِ اجْتَمَعَا عَلَيْهِ وَتَفَرَّقَا عَلَيْهِ، وَرَجُلٌ طَلَبَتْهُ امْرَأَةٌ ذَاتُ مَنْصِبٍ وَجَمَالٍ، فَقَالَ: إِنِّي أَخَافُ اللَّهَ، وَرَجُلٌ تَصَدَّقَ، أَخْفَى حَتَّى لاَ تَعْلَمَ شِمَالُهُ مَا تُنْفِقُ يَمِينُهُ، وَرَجُلٌ ذَكَرَ اللَّهَ خَالِيًا فَفَاضَتْ عَيْنَاهُ » [متفق عليه]
“เจ็ดจำพวก ที่อัลลอฮฺจะทรงให้พวกเขาได้อยู่ในร่มเงาของพระองค์ในวันที่ไม่มีร่มเงาใดๆเว้นแต่ร่มเงาของพระองค์ ผู้นำที่ยุติธรรม และเยาวชนที่เติบโตมากับการทำอิบาดะฮฺต่อพระผู้อภิบาลของเขา และชายคนหนึ่งที่หัวใจของเขาผูกพันอยู่กับมัสยิด และชายสองคนรักกันเพราะอัลลอฮฺ รวมตัวกันและแยกจากกันเพราะพระองค์ และชายคนหนึ่งได้มีหญิงคนหนึ่งที่มีทั้งตำแหน่งและความงามเชิญชวนเขา(ให้ทำผิดประเวณี) เขาก็กล่าวตอบว่า แท้จริงฉันนั้นกลัวอัลลอฮฺ และคนๆหนึ่งที่บริจาคทานไป เขาก็ได้ปกปิดมันกระทั้งมือซ้ายของเขาไม่รู้ถึงสิ่งที่มือขวาของเขาจ่ายทานไป และคนๆหนึ่งที่เขารำลึกถึงอัลลอฮฺคนเดียวตามลำพังแล้วน้ำตาของเขาก็เอ้อล้นออกมา” [บันทึกโดยอัล-บุคอรียฺและมุสลิม]
ท่านอิบนุอับบาส เราะฎิยัลลอฮุอันฮุมา ได้เล่าว่า ฉันได้ยินท่านเราะสูลุลลอฮฺ ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม กล่าวว่า
« عَيْنَانِ لَا تَمَسُّهُمَا النَّارُ: عَيْنٌ بَكَتْ مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ، وَعَيْنٌ بَاتَتْ تَحْرُسُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ » [أخرجه الترمذي]
“ตาสองดวงที่ไฟนรกจะไม่แผ้วพาน ตาที่ร้องไห้เพราะกลัวอัลลอฮฺ และตาที่อดหลับอดนอนเพราะเฝ้ายามในวิถีทางของอัลลอฮฺ” [บันทึกโดยอัต-ติรมิซียฺ]
คำอธิบาย
การกลัวอัลลอฮฺเป็นอิบาดะฮฺทางใจที่ยิ่งใหญ่ อันจะเกิดขึ้นไม่ได้นอกจากจะออกมาจากผู้ศรัทธาที่มีความศรัทธาอย่างจริงใจเท่านั้น ด้วยเหตุนี้มันจึงมีสถานะภาพที่สูงส่งและมีความประเสริฐอย่างยิ่ง และความกลัวที่น่าสรรเสริญอันนี้คือสิ่งที่จะผลักดันให้เจ้าของมันทำความดีต่างๆ และคอยยับยั้งเขาไม่ให้ทำสิ่งต้องห้ามต่างๆ
ประโยชน์ที่ได้รับ
· ความประเสริฐของการกลัวอัลลอฮฺและมันจะเป็นเหตุให้ได้เข้าสวรรค์
· การกลัวอัลลอฮฺจะยับยั้งไม่ให้ทำสิ่งที่เป็นการฝ่าฝืนทั้งหลาย